Overzicht

M&M

543 Artikelen
142 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Elke tweede zondag van de maand is Kunst op Zondag voor M&M: Maria Willems en Michiel van Hunenstijn. Maria heeft een fotoblog met fotoseries van alledaagse onderwerpen. Michiel is dichter voor-halve-dagen. Ze gaan regelmatig samen op pad om kunst te bekijken. Voor Kunst op Zondag koppelen ze een fotografische en een poëtische registratie aan elkaar.

Closing Time | My Brain + Sharks

, door

Wat een bijzondere band was dat Morphine ook: een saxofoon, een drum en een bas met twee snaren. En de zang van Mark Sandman. Geen gitaar? Nee, geen gitaar, ook geen toetsen. Dat geeft bij elkaar een geheel eigen geluid.

En dan zijn er ook nog die teksten. Er is een song van Morphine waarin Mark Sandman verhaalt over een lege kartonnen doos die hij krijgt toegestuurd, en dat hij dan een lege doos terugstuurt. Enfin, verderop in het verhaal zwemt hij in zee en daar kwam een lege kartonnen doos voorbij dobberen waar hij in kroop. Dat was het wel zo’n beetje, geen afloop, geen einde, geen betekenis, gewoon een raar verhaaltje – met een prachtige sax.

Boekrecensie | Ongevraagd advies

, door

RECENSIE - Ester Naomi Perquin (spreek uit: perkwien), heeft een nieuwe dichtbundel uit, haar zesde: ‘Ongevraagd advies’. En wat is-ie (spoiler alert, want dit blijft een recensie natuurlijk) goed. De bundel is intelligent, geestig tot zeer geestig, ontroerend, venijnig, actueel, persoonlijk, troostend, divers, toegankelijk en, dat is me zelden bij een dichtbundel gebeurd: ik heb ‘m van voren naar achteren in één keer uitgelezen.
(Dude, 38 gedichten, zoveel is dat ook weer niet hoor, red.)

Het werk van Ester Naomi Perquin ken ik, want ik heb al die dichtbundels. En ik heb haar enkele keren zien optreden. Dus dit is geen objectieve recensie. Enkele van haar gedichten zijn bij mij favoriet. Het gedicht dat ze schreef toen ze Dichter des Vaderlands was: Staat. Een smeekbede die het goed doet bij een voordracht, lekker uitbundig en rellerig.

En er is een gedicht dat daar juist haast het tegenovergestelde van is. Dat staat in de gelimiteerde bundel ‘Lange armen’ Gedichten over de politie. Terug heet dat gedicht, het beschrijft de ervaring van een agent die ooit een klein kind niet heeft kunnen redden. Het verdronk. En soms overvalt hem dat. Vreet dat aan hem. Dat is gedicht is klein, pijnlijk, triest en goed geschreven. Ik wou maar zeggen, Perquin beheerst verschillende registers.

Closing Time | Row Row

, door

Gierende gitaren, beukende drums – maar er is ook soul en een (min of meer) interessante tekst.
Dit is vast geen doorsnee metal, maar wat weet ik ervan. Lekker is het wel: Zeal & Ardor.

 

Row Row you’re never gonna go
Shapeless forms you didn’t even know
Now Lord behold they’re taking me below
Cast my name in the salt and stone
Now Row Row you’re never gonna go
Shapeless forms you didn’t even know
Lord behold they’re taking me below
Cast my name in salt and stone
Take my name (You ain’t ever get me)
And take my life (You ain’t ever gonna leave)
Take my name (You’re never gonna get me)
And take my life (You ain’t ever gonna leave)
Row Row you’re never gonna go
Shapeless forms you didn’t even know
Lord behold they’re taking me below
Cast my name in the salt and stone
We are are the last of the legion!
The last of the bastion!
We are the best of the bastards!
Enslaved to none! I lost it all!
Row, row Row you fool!
Row row Row you fool!
Row Row you’re never gonna go

 

 

Closing Time | Bloodline (live)

, door

Gisteren Gabriels. Een nummer van die plaat waarvan M. had gezegd dat ie verder wat minder was.
Dat is dus niet waar.
Blame was een goeie song, en Bloodline is dat ook, minstens, zo niet mooier/beter/goeier.

Closing Time | Blame

, door

Dat kun je soms hebben, dat je, toevallig, er stond een deur open, iemand zette net de radio aan, dat je iets hoort waardoor je gelijk vraagt: wie was dit? Dat had ik vandaag. M. was bezig met haar Spotifylijst en toen hoorde ik die soulstem, en dat koortje.
Wie was dit?
‘Gabriels is dat. Het nummer heet Blame’.
Mooi nummer.
‘Ja, maar ik luisterde nog wat nummers van zijn nieuwe plaat beluisterd, maar die vond ik tegenvallen. Maar Blame is prachtig.’

Foto: Maria Willems (cc)

Kunst op Zondag | En noem vooral geen bronnen

, door

Neem een loopje met de feiten
Zuig op je dikke duim
Ga geen bewering na
En check de feiten niet
Betwist geen enkele stelling
En noem vooral geen bronnen
Zet je kritisch vermogen op pauze
Vertel aantoonbare onzin
Poseer als vernieuwer
Klop jezelf daarvoor op de borst
Laat je internationaal prijzen
Sla de plank mis met je metaforen
Sla een moraliserende toon aan
Wees voortdurend vooringenomen
Staaf je beweringen niet
En noem vooral geen bronnen
Ontwijk kritische vragen
Suggereer een ontdekking
Suggereer nieuwe feiten
En verzin de rest
Bluf jezelf met je boek de hoogte in
Koppel fake history aan fake news
Blijf schipperen tussen feit en fictie
En laat een mist hangen tussen beiden
Poseer als historicus
Maar zeg nu weer dit en dan weer dat
En noem vooral geen bronnen
Laat je lezers je verzinsels als zoete koek slikken
Bedwelm ze met je soepele proza
Laat je op het schild hijsen, ontvang die prijs
En ga over tot de orde van de dag

Closing Time | Portland, Oregon

, door

Loretta Lynn is overleden, ze is 90 jaar geworden. Singer songwriter, country/Americana artiest en dochter van een mijnwerker.

In Amerika had ze 24 keer een nummer 1 hit en met haar elpees lukte haar dat 11 keer, geen eendagsvliegje wou ik maar zeggen.

In 2004 maakte ze een plaat samen met Jack White, Van Lear Rose, frisse vernieuwing, en ook dat werd een succes.

In country en/of Americana is het helemaal geen schande om een traantje te laten, en een snik weg te snuffen dus, dag Loretta, bedankt en vaarwel.

Foto: Maria Willems (cc)

In deze vorm zie ik geen toekomst voor Dirkswoud

, door

COLUMN - Aan de Oosterzij, nummer 12, heeft zich een planoloog gevestigd, Erik van Breemen tot Groot Koerkamp. ‘Ja, die naam komt van mijn ouders. Oude adel. En ik mag eigenlijk Jhr. voor mijn naam zetten, maar ik vind dat altijd zo aanstellerig, en ouderwets, iets van het verleden. En ik ben juist een man van de toekomst, daar hou ik mij mee bezig en daar maak ik me, wat betreft Dirkswoud, ook ernstige zorgen over. Kort gezegd: In deze vorm zie ik überhaupt geen toekomst voor Dirkswoud. Er zal snel ingegrepen moeten worden om dit dorp in de huidige vorm te behouden. Ik ben hier ook gekomen om de bevolking te informeren maar ook te alarmeren en tot actie aan te zetten. Er is geen tijd te verliezen.’

De heer Van Breemen tot Groot Koerkamp knipt zijn laptop aan. ‘Kijk, hier zien we de waterstanden en de stroomsnelheden van de hoofdvaarten. In 2020 werd hier nog een snelheid van 7 kilometer per uur gemeten. En hier ziet u de huidige stand van zaken: het water miezert hier met net één kilometer per uur onder de Robert Ankerbrug door. En de beschoeiing komt steeds verder droog te staan. De bodem komt in zicht. Deze ontwikkeling van het zakkende water is dramatisch voor de bollenboeren, onze kerncentrale De Vaandeldrager, de scheepvaart, de sedimenthuishouding, het drinkwater en Dirkswoud zelf dus. Want gelijk hiermee zinkt Dirkswoud gestaag, uh, de grond in, naar beneden.’

Closing Time | Nationale Bijlmerramp herdenking 1993 gedicht door Jamal Khamis

, door

‘Het was een bal van vuur, van vernietiging die naar beneden kwam.’ De kunstenaar Jamal Khamis las in De Rai in Amsterdam, bij de Nationale Bijlmerrampherdenking in 1993, het gedicht voor dat hij geschreven had naar aanleiding van wat later de Bijlmerramp is gaan heten.

Een Boeing 747 vrachtvliegtuig van de Israelische luchtvaartmaatschappij El Al  stortte op 3 oktober 1992 neer op de flats Groenewegen en Klein-Kruitberg.
Bij de ramp kwamen 43 mensen om het leven en werden veertig appartementen verwoest en 135 woningen stonden in brand.

Closing Time | Song For Insane Times

, door

Niet mijn favoriete song van Kevin Ayers, of een song waar ik gelijk aan zou denken, maar een vriend van mij noemde die titel vandaag en toen heb ik ‘m (de song dus) daarna ook weer even beluisterd. En wat heeft die Kevin toch een mooie stem, zijn Engels klinkt zo verzorgd, (ze moesten toen ‘ns weten wat die hippie verder allemaal uitspookte). En de titel is natuurlijk vandaag erg toepasselijk: liedje voor knotsgekke tijden. En dan hebben we het fantastische drumwerk van Robert Wyatt, en de swingende jazzy toetsen van Mike Ratledge en de bas  van en….

Closing Time | Winterlady

, door

Covers. Er zijn mensen die ervan gruwen, die er op neer kijken, immers, niets haalt het bij het origineel, en bedenk zelf ‘ns iets makker, beetje makkelijk sier gaan lopen maken met andermans product. Boe!

Maar. Aan de andere kant. Ik heb ook de ervaring dat ik me verheugde op de voordacht van een dichter bij een poëziefestival, ik had het merendeel van zijn bundels, kende zijn gedichten, vond ze goed – maar hij had ze door iemand anders moeten laten voordragen, want allemachtig, wat kun je een optreden verprutsen door onhandig gedoe met microfoon, te lang gerommel in de papieren, gehakkel, of erger, gemompel – en daar gaan die mooie gedichten. Had ze nou maar door een ander laten voorlezen, dan was er  nog iets van over gebleven.

Vorige Volgende