VIDEO - Heidevolk, Heideroosjes… what’s in a name? Beiden zingen over de winter. Limburgse nederpunkers of Gelderse nederfolkmetallers, beide heel goed te pruimen. Dit liedje over de winter is wel iets minder vrolijk. Het verhaalt over veteranen, die na de oorlog berooid achterblijven en om te overleven moeten roven. Maar ach, ook op kerstdag kan het niet alleen maar jolijt zijn, toch?
VIDEO - Als je aan kerstmis denkt, denk je ook aan de winter, sneeuw en ijs. Denk ik, tenminste. Tenzij je van het zuidelijk halfrond komt, misschien. Hoe dan ook, dit winterwonderland wordt bezongen door de nederpunkers van de Heideroosjes, uit 1994 alweer. De vraag is natuurlijk hoe vaak we dat winterwonderland hier nog gaan zien, met de klimaatcrisis, maar ach, daar hebben we het later wel weer een keer over.
VIDEO - Jaaa, ok, het is kerstmis en geen halloween… maar “This is halloween” komt uit The Nightmare Before Christmas, wat echt een heel prima kerstfilm is. En hé, het is vrolijk! Gelukkig kerstfeest iedereen.
COLUMN - Als ik in 2021 weer eens op de campus mag komen, dan staat daar een fraai nieuw gebouw waarin ik het laatste jaar van mijn PhD-traject af mag ronden. Het ziet er mooi uit, staat in de prachtige, lommerrijke omgeving van de Nijmeegse campus, en is ook nog eens duurzaam. Fantastisch. Maar zonder negatief te willen zijn (nee, deze column komt voort uit verwondering!), brengt mij dit bij het onderwerp “koepelgevangenis”.
Dat zal ik u uitleggen. Het idee achter een koepelgevangenis is het panopticon. Voor de mensen die niet weten wat dat is (en geen zin hebben om op de link te klikken): het idee dat je vanuit het midden van een grote, cirkelvormige ruimte alle kamers (cellen) kan zien die aan die ruimte liggen, en aan meerdere galerijen daarboven. Eén bewaker in het midden van de koepel kan dus tientallen cellen tegelijk in het oog houden, liefst nog zonder dat men vanuit die cellen de bewaker kan zien. Wiki zegt hierover: “Het panopticon maakt het mogelijk groepen te controleren, te disciplineren, te bewaken, bestuderen, vergelijken en te verbeteren.”
Het is de vraag of dit panopticonische principe geschikt is voor medewerkers in het hoger onderwijs. Ik vermoed namelijk van niet*. De meesten die ik ken willen niet bewaakt, bestudeerd en vergeleken worden terwijl ze aan het werk zijn – om van controle en disciplinering maar te zwijgen. Maar dat mooie, nieuwe gebouw waar ik dit verhaal mee begon, daar maakte ik laatst een ommetje door. De de vleugel waar ik kom te werken had een grote, ovaalvormige binnenruimte, van enkele verdiepingen hoog. De meeste werkkamers grenzen daar aan, en al die muren zijn van glas.
Tja, de titel zegt het eigenlijk al: Dream Theater, absolute grootheden in de progressieve metal, spelen een deuntje met Barney Greenway, gerenomeerd vocalist bij verschillende grindcore en death metal ensembles, waaronder Napalm Death en Benediction. O ja, ze spelen Metallica. Meer woorden hoeven er denk ik niet aan te worden gewijd.
Dat is interessant! Er is onderzoek gedaan naar de mate waarin het hoger beroepsonderwijs in Nederland bijdraagt aan de ontwikkeling van het morele kompas van de studenten. Op dat gebied blijkt er nog best een uitdaging te liggen:
De onderzoekers vroegen als eerste naar de mate waarin en de manieren waarop de studenten zich beschouwen als verantwoordelijke professionals met een moreel kompas. Dat blijkt voor de meeste studenten echter een lastige vraag te zijn, want ze vinden het moeilijk om te omschrijven wat een ‘moreel kompas’ überhaupt is.
COLUMN - Het is toch wat hè? Dat mensen niet te vertrouwen zijn. Ja, natuurlijk, ú wel, beste lezer. En ik ook, zeker! Maar “de mensen”? Of laat staan: “de politiek”? Nee! Natuurlijk niet. Kom zeg.
Ik bedoel, het is net als met auto rijden. Mensen kunnen het gewoon niet. Letten niet op, kunnen niet inparkeren, vergeten hun richting aan te geven, anticiperen niet. Ja, ik wel, uiteraard. En u wellicht ook. Maar gemiddeld genomen is het beroerd.
Het rare is dat wanneer je het mensen vraagt, zo’n 95% beter rijdt dan gemiddeld. En nu ben ik van huis uit een alfa, maar voor mijn onderzoek naar het Nijmeegse bijstandsexperiment heb ik noodgedwongen wat statistiek moeten leren. En nu blijkt opeens: dit kan helemaal niet, dat 95% van de mensen het beter doen dan gemiddeld!
Toch voelen mensen het zo. Je ziet het ook in discussies over de bijstand, of (nog erger!) een basisinkomen. Ja, zelf zouden mensen dat geld natuurlijk verantwoordelijk besteden. Maar de anderen, die verkwisten het. Worden er lui van, stoppen met werken. Vergokken of verzuipen het, of gaan allemaal spullen kopen die ze niet nodig hebben. Of dat allemaal tegelijk.
Recent was daar een mooi voorbeeld van in het nieuws, toen GroenLinks voorstelde om alle jongeren op hun 18e 10.000 euro ‘startkapitaal’ te geven. Wat je daar ook inhoudelijk van moge vinden: op Twitter wist men het wel. “De jongeren” gingen dat geld verbrassen, er luxe vliegreisjes van maken, het zou opgaan aan drugs en alles wat god verboden heeft.
Academici vlogen zich suf voor ‘corona’, voor congressen, seminars, conferenties en al wat dies meer zij. De Jonge Akademie is heel duidelijk hierover:
… het klimaat stelt ons voor een collectief actieprobleem dat niet met een beroep op de individuele verantwoordelijkheid van wetenschappers kan worden opgelost, zeker niet zolang zij voor hun carrière afhankelijk zijn van internationale mobiliteit. Universiteiten en onderzoeksfinanciers dienen een krachtige, sturende rol te spelen om een cultuurverandering in de academie tot stand te brengen. Debat over deze rol is hard nodig. Om dit af te trappen doen we namens De Jonge Akademie vier dringende aanbevelingen.
Uriah Heep maakte al lekkere hardrock lang voordat ik geboren was. Ze zijn opgericht aan het einde van de sixties, en traden tot voor kort nog gewoon op – en zouden dat wellicht nog steeds doen als Covid geen zout in de koffie had gegooid. In 2012 mocht ik ze nog een keertje zien in Arnhem, in de Luxor Live, en dat was meer dan de moeite waard (en ook wel weer eens leuk om één van de ‘jongeren’ in de zaal te zijn).
Het is hier niet gebruikelijk dat wij bij Sargasso allerlei petities aan de man proberen te brengen. Echter, onlangs verscheen een zeer interessante petitie: “Stop onredelijke fotoclaims“. Deze begint:
Wij, bloggers, publicisten, websitebouwers en websitebeheerders, constateren dat:
- Foto’s met een bot opgespoord worden.
- Juristen hiervoor sommatiebrieven sturen.
- Er zelden sprake is van opzet.
- Het regelmatig geen inbreuk lijkt te zijn.
- De gevorderde schade flink opgeklopt wordt
- […]
- De “opbrengst” grotendeels terecht komt bij rechtenbeheerders en juristen.
Ik zeg wel vaker dat het een schande is dat een band nog nooit een CT’tje heeft gehad hier, maar bij Fear Factory is dat oprecht. De band was (naast ontzettend goed) ongelooflijk invloedrijk in metalscene, met name in de eerste helft van de jaren 90. Ze pionierde met het afwisselen van grunts met normale zang; met de combinatie van industrial en (death) metal; en met experimentele techno (en zelfs gabber!) remixen van hun nummers. De strijd tussen mens en machine is een veelbezongen thema in hun oeuvre, wat prima past bij hun sound.