Vandaag Sargasso’s eigen bevrijdingsfestivalletje, als nabrander na de vierde en vijfde mei.
Het was, zoals elk jaar, altijd weer even schakelen van de serene twee minuten stilte naar de helikopterherrie waarmee popartiesten naar de podia in den lande vlogen.
Waar het op 4 mei veel ging over mensen die hun levens hebben geofferd voor de vrijheid, hoorde je op 5 mei nauwelijks nog een bekende artiest een liedje over vrijheid vertolken. Daarvoor zijn dit jaar “regionale songwriters, muzikanten, bands en acts uitgedaagd om hun eigen Song for Freedom te schrijven”.
Liedjes over vrijheid zijn net zo verschillend als de interpretaties die mensen er op na houden over wat vrijheid in werkelijkheid is of zou moeten zijn. Volkomen willekeurig kiezen we twee winnaars van de regionale ‘Songs for Freedom’ voor Sargasso’s vrijheidsfestival.
Uit Limburg: Celine Shanice met ‘Free’. “Een lied over de vrijheid van de geest, het loslaten van mentale obstakels en het omarmen van verandering. Mentale gezondheid speelt een grote rol in mijn leven en is iets wat in mijn nabije omgeving vaak aan bod is geweest. Met dit nummer wil ik het taboe doorbreken en laten zien dat je niet alleen bent” .
Uit Groningen: Suze Schoenmaker met ‘Rustig Slapen’. Een lied “over mensen in oorlogssituaties, huiselijk geweld…en dat het niet zo zou moeten zijn, dat ik ze een beter leven toewens” (RTV Noord sprak haar na haar optreden gisteren).
“Gisteren en vandaag zijn belangrijke dagen in Nederland”, zei premier Schoof tegen de pers. Dat waren een paar demonstranten hartroerend met hem eens, maar dat vond Schoof dan weer niet fatsioenlijk.
Schoof zei het ‘niet gepast’ te vinden dat er op 5 mei werd geroepen dat ‘het kabinet een rode lijn moet trekken bij de situatie in Gaza en zich daar veel explicieter tegen moet uitspreken’. Tuurlijk, zei Schoof, erg lullig wat daar gebeurt, maar dat past niet op het programma van de Nationale Herdenking en Bevrijdingsdag.
Schoof is doof. Hij hoort het ‘Freedom’ van Maher Zain niet: “And we’re calling you for freedom, freedom, We know you can hear our call, ooh oh, We’re calling for freedom, fighting for freedom, We know you won’t let us fall, ooh no
Een paar iconische vrijheidsliedjes uit de geschiedenis van de Amerikaanse burgerrechtenbeweging.
Officieel heet het ‘Calypso Freedom’. Een liedje gebaseerd op een tekst van ene Cynthia Tierney, die haar ervaringen als ‘Freedom Rider’ beschreef (meer daarover hier). Het lied is een vraag- en antwoordspel:
Well I took a trip on a Greyhound bus
(Freedom’s coming and it won’t be long)I got to fight segregation, now this we must.
(Freedom’s coming and it won’t be long)
De melodie is gebaseerd op een ander bekend nummer. Wie herkent het in deze versie van Les Nubians?
Als laatste in dit vrijheidsfestivalletje: Oh Freedom. Oorspronkelijk een spiritual (‘Before I’d Be a Slave’). Later werd het, met wat tekstuele aanpassingen, de hymne van de Amerikaanse burgerrechtenbeweging. Een lied van hoop op vrijheid voor iedereen.
Voor iedereen…. Kom daar vandaag nog maar eens om. Om over na te denken, als we terug keren naar de sereniteit waar we het in het begin over hadden.
Oh Freedom van Stanford Talisman, het a cappella studentenkoor van de Stanford Universiteit.
En hoe was uw bevrijdingsdag?
Reacties (2)
Troostrijk, dank.
Hoe mijn bevrijdingsdag was? Om eerlijk te zijn vind ik het erg confronteren om te zien hoe Schoof zijn toneelstukjes op 4 en 5 mei staat op te voeren. Hoe hij net doet of hij echt nog iets heeft met de lessen van de Tweede Wereldoorlog. Terwijl we dag in dag uit kunnen zien dat het tegendeel het geval is. De (nota bene) tv-recensent van NRC verwoordde het goed, naar aanleiding van de toespraak op 4 mei.
Het is lastig, vrijheid vieren als de pijnlijke realiteit zich zo opdringt. Zouden we, zolang radicaal rechts hier de dienst uitmaakt, van 6 mei niet de Dag van de Hypocrisie kunnen maken, of zoiets? Om na het herdenken en het vieren weer met de voeten op aarde te landen?
(Terzijde: ‘fatsioenlijk’ is een tikfoutje neem ik aan, maar wel een prachtig woord. Ik weet niet precies waarom, maar ik vind het wel passend voor het soort ‘fatsoen’ dat Schoof preekt.)