Rattenradiatieimplicatie

“Il est remarquable que dans tous les groupes soumis à une exposition, on constate une augmentation des monocytes comparativement au groupe témoin. (…) Ces découvertes montrent un stress dans la formation du système sanguin après une exposition à faible dose, à long terme, de micro-ondes.(…) C’est comme si l’organisme vivant réagissait à une agression étrangère ou une intrusion.”

In de De Belse krant Le Soir zijn de verontrustende resultaten te lezen van een onderzoek van Dirk Audang. De wetenschapper van de Katholieke Universiteit Leuven (KUL) verdeelde 124 ratten in vier groepen en stelde drie daarvan gedurende 70% van hun levensduur bloot aan verschillende vormen en doses elektromagnetische straling (gsm, antenne en wifi). De bestraalde ratten bleken een twee keer zo hoog sterftecijfer te hebben als de radiatievrije ratten. Audang bedreef autopsie met zeventien gestorven ratten. We zullen nooit zeker weten of hij met een zeker genoegen de rattenlijkjes opensneed, een beetje zoals mensen naar real life-operatie programma’s op TV kijken. Wat wel duidelijk werd is dat zestien ratten aan een tumor waren gestorven.

Omdat onze genetische bouwstenen voor 90% overeenkomen met die van ratten (vooral zichtbaar bij Maxime Verhagen), heeft het onderzoek voor mensen veronstrustende implicaties. Audang stelt dat we hierover pas in 2015 meer zullen weten. Eerdere onderzoeken wezen juist uit dat GSM-straling geen schadelijke gevolgen voor mensen heeft. Recent heeft de Europese Commissie gepleit voor meer onderzoek naar mobiel bellende kinderen (buiten irritatieradiatie voor omstanders). Het Wetenschappelijk Comité voor nieuwe gezondheidsrisico’s van de EU stelt dat kinderen en adolescenten ‘kwetsbaarder kunnen zijn voor blootstelling aan radiofrequentievelden dan volwassenen en dat de cumulatieve blootstelling bij de kinderen van nu veel hoger is dan bij vorige generaties’.