Een tijdje geleden zag ik op een tentoonstelling deze tekening uit De Zachte Atlas van Nederland van John Rothuizen. Rothuizen maakt een soort plattegronden in perspectief, die hij vol kalkt met anekdotes, waarnemingen en weetjes. Ik las, zoals u ook kunt lezen in bovenstaand detail van de zachte atlas van Grenshospirium Schiphol (bekend van de Schipholbrand), dat uitgeprocedeerde asielzoekers soms een enkeltje Venlo of Roosendaal krijgen met de opdracht het land binnen 24 uur te verlaten, wat ze vervolgens heel vaak niet doen, met als gevolg dat er tussen de 60.000 en 133.000 illegalen in Nederland leven.
Wat er met dat soort gevallen gebeurt, daar ging de uitzending van Zembla over, getiteld Onderduiken met Illegalen. Sinds 1 januari mogen gemeenten uitgeprocedeerde asielzoekers niet meer opvangen, een wet die in 2007 door de toenmalige staatssecretaris van Justitie Albayrak in het leven is geroepen. In Zembla kwamen mensen aan het woord die de Haagse regels aan hun laars lapten en toch onderdak aan illegalen boden. Een van hen vroeg zich af, wat ze in Den Haag denken dat er met die mensen gebeurt? “Denken ze dat ze in rook opgaan?”
Het is een soort autistische regelgeving. Je bedenkt een regel en gaat er vervolgens vanuit dat mensen zelf de correctheid hebben om ‘m na te leven. Dat dit niet gebeurt en dat de gevolgen desastreus zijn, doet er niet toe, het gaat om de regel. Dat die regel heel vaak niet nageleefd wordt, is niet de verantwoordelijkheid van de regelgevers.
.jpg){kind=link}