De belangrijkste media-events deze week in Nederland waren: Theo Maassen vs. Patricia Paay, Richard ‘de Wenkbrauw’ de Mos vs. Diederik Samsom en Jeroen Pauw vs. Mohammed Enait.
Patricia Paay, Richard de Mos en Mohammed Enait: laat de pure horror van dat rijtje eens op je inwerken. Drie mensen die geen andere positieve eigenschap hebben, dan hun narcistische geldingsdrang. Nou ok, ik moet Enait ook krediet geven voor zijn creatieve omgang met taal, die zich overigens niet tot het Nederlands beperkt; zijn afstudeerscriptie draagt de schitterende titel Terrornoia: how the propa-ugandists used the omni-territorialization of terror for the fundamentalismanization of criminal law in a multi-cultus-ritualistic society. Uiteindelijk dringt het feit dat Enait er een levenstaak van heeft gemaakt zo irritant mogelijk te zijn voor zo veel mogelijk mensen zelfs door tot mede-narcist Jeroen Pauw: “U bent een provocateur!”
Heel goed, Jeroen. Alleen het is dus wel een provocateur die kan provoceren omdat jij en je redactie hem hebben uitgenodigd in je programma. Dat het hap-slik-weg entertainmentprogramma De Wereld Draait Door Paay uitnodigt is nog tot daar aan toe, maar wat heeft de totale randfiguur Enait te zoeken in de serieuze nieuwstalkshow Pauw & Witteman?
Daar geeft Pauw hem vervolgens ook nog de gelegenheid punten te scoren door de luie, gemaakte “ik ben een domme boer”-houding die Nederlandse tv-persoonlijkheden zich zo graag aanmeten. Als Enait na het noemen van de naam Mohammed het bekende “Sallallahu alaihi wa sallam” uitspreekt, dan doet Pauw ineens of hij niet een journalist is die zich al jaren met de problematiek rond de islam bezighoudt en gaat heel flauw etteren. Hij weet ineens ook het verschil tussen een hoofddoek en een muts niet meer. Wat Enait de kans geeft een punt te scoren door te wijzen op de blijkbaar gebrekkige voorbereiding van Pauw: “Dit programma is toch geen black box?”
Dat onze Surinaamse fundi-advocaat punten kan scoren met zijn geraaskal, soit. Storm in een glas Fernandes. Niemand wordt er slechter van. Dat is anders als Pauw & Witteman Richard de Mos een platform geven minutenlang zijn klimaatveranderingsontkennners dooddoeners laten spuien. Diederik Samson had die als zijn tegenstander in het debat natuurlijk moeten ontmaskeren. Maar waar Samsom zoals het een PvdA’er anno 2009 betaamt, volledig faalde – waarschijnlijk had hij het te druk met het steken van messen in de rug van fractiegenoten om zich te kunnen voorbereiden – daar hadden de presentatoren moeten ingrijpen. Dat had ook geen probleem moeten zijn. Het logisch nadenken van het PVV-kamerlid is gestopt zich te ontwikkelen toen hij op achtjarige leeftijd eindelijk ontdekte dat in het speeltje dat hij voor zijn eerste verjaardag kreeg het vierkante blokje door het vierkante gat moet en het ronde blokje door het ronde gat. De afgekloven punten die De Mos naar voren bracht, zijn zo te weerleggen met vijf minuten googlen. Er zaten er zelfs een heel stel bij die de echte hardcore klimaatontkenner echt niet meer durft te gebruiken, zoals intelligent designers ook niet te maken willen hebben met creationisten die volhouden dat Noach de dinosauriërs meenam op de Ark. Maar wat zegt Jeroen Pauw? “Ik weet ook niet meer wie ik moet geloven.”
Want als iets geldt voor de Nederlandse televisie, dan is het dat nep-controverse en kleurrijke idioten belangrijker zijn dan goede journalistiek.
Reacties (4)
“Patricia Paay, Richard de Mos en Mohammed Enait: laat de pure horror van dat rijtje eens op je inwerken”
Je hebt gelijk Arnoud. Paay’s statement tegen de burka was niet om aan te zien….
Je bent trouwens niet de enige die het opgevallen is.
Alleen Boudou slaat wel de spijker op de kop: de één wil aandacht, de andere amusementswaarde.
Om dat de journalistieke kwaliteiten van Pauw en Witteman erbij halen… Ik zie het eerder als een teken van gebrek aan intelligentie dan journalistieke kwaliteiten dat Pauw zegt “ik weet nu ook niet meer wie ik moet geloven”. Of bedoelde hij niet: “nou, Diederik; dat heb je mooi verkloot”. Als hij dan ingegrepen had, dan was het alleen maar olie op het PVV-vuur geweest. In principe is de Mos tegenover Samson zetten al een daad van journalistieke vooringenomenheid gezien het bord voor de kop van die eerste. Waarom Samson dan een wanprestatie levert, is mij ook een raadsel.
@Teun: Intelligentie lijkt me een journalistieke kwaliteit. Maar voor mijn gevoel is het meer desinteresse die zich vertaalt in routineus optreden, slecht voorbereiden en geforceerd proberen te scoren op irrelevante punten.
Pauw maakt op mij een blasé indruk, alsof hij het allemaal wel heeft gezien en het hem geen reet kan schelen, als de kijkcijfers maar hoog zijn. Hij trekt Witteman daarbij mee, die is in Buitenhof en bij andere programma’s die hij alleen presenteert altijd veel inhoudelijker.
”Pauw maakt op mij een blasé indruk, alsof hij het allemaal wel heeft gezien en het hem geen reet kan schelen, als de kijkcijfers maar hoog zijn.”
Precies! Maar zo moet je het programma ook duiden: Een platform voor interessante gasten – mensen die echt wat te vertellen hebben tot mensen waarvan hun advocaat zegt dat het goed voor hun zaak is om bij P&W te gaan zitten. De enige rol van de redactie en presentatoren is de juiste mensen uitnodigen en de discussie laten lopen; geen waarheidsvinding oid. Tenminste: ik mag hopen dat ze die pretentie zelf ook niet hebben.
Je analyse van Pauw lijkt me wel de juiste, ja. En Witteman wordt oud.