Volentekriebels | Scootervrij

COLUMN - De scooter is geen statussymbool, maar het vervoersmiddel voor luie mensen.

De Jan Pieter Heijestraat in Amsterdam is als sokken of je tanden poetsen: wel nuttig, niet boeiend. Hij verbindt twee straten die er wel toe doen, de Overtoom en de Kinkerstraat, maar op een paar leuke Ethiopische restaurantjes na heeft de JP Heije zelf niets te bieden. Sinds afgelopen donderdag is het echter mijn favoriete straat van de hele wereld. De gemeente voert namelijk een proef uit met scootervrije fietspaden. Scooters op fietspaden zijn nog vervelender dan bedorven olijven op je pizza, want die toeteren tenminste niet dat ze er langs willen.

Het is de bedoeling dat de proef wordt uitgebreid naar de hele stad en dat uiteindelijk elk fietspad in Nederland scootervrij wordt. Stadsdeel West verwacht een positief effect op de verkeersveiligheid. Zelfs als dat niet het geval is, zouden scooters van de fietspaden geweerd moeten worden. Ze zijn een bron van fijnstof en daarmee uitermate schadelijk voor fietsers. Ook voor scooterrijders zelf is het ongezond. Ze krijgen geen beweging, worden dik en lelijk, raken verbitterd, gaan PVV stemmen, sterven eenzaam en ongelukkig en worden gecremeerd tussen de paarden. Dat is voor die paarden ook niet leuk.

In Amsterdam rijden volgens het Parool momenteel 25.000 snorscooters rond. Een flink deel van die scooters is in het bezit van mensen boven de achttien. Het zou lachwekkend zijn als het niet zo triest was. De meeste volwassenen snappen wel dat het niet bijster cool is om op een scooter rond te rijden, zoals de meeste mensen rond hun zesde concluderen dat er wel heel erg veel haken en ogen aan dat hele Sinterklaasverhaal zitten. Maar dankzij advocatenmaatje/columnist Willem Holleeder is de Vespa snorscooter in bepaalde kringen een statussymbool geworden. Dat is merkwaardig. Holleeder is niet iemand aan wie je je zou moeten willen spiegelen. Tenzij je eigen leven echt helemaal niets voorstelt natuurlijk.

Dat is waarschijnlijk het geval voor de meeste van die scooterrijders. Tot voor kort dacht ik: die mensen hebben vast enorm boeiende hobby’s. Ze willen zo snel mogelijk thuis zijn en pakken daarom de scooter in plaats van de fiets. Maar dat is natuurlijk helemaal niet zo. Die mensen hangen de hele avond voor de televisie. Dat moet wel, want Nederlanders kijken gemiddeld drie uur en vijftien minuten televisie per dag. Uit de kijkcijfers blijkt dat het over het algemeen niet om al te verheffende programma’s gaat. Een beetje dom vermaak op zijn tijd kan heel verfrissend zijn, maar drie uur en een kwartier per dag? Dat is bijna 24 uur per week. Dat zijn drie volledige werkdagen! Dat is niet gezond meer. Die mensen zijn ernstig ziek. Ze lijden aan een televisieverslaving. Dat hoort in het medisch woordenboek thuis, ergens tussen syfilis en tuberculose. Alfabetisch gezien.

Alsjeblieft mensen, zet die tv uit, laat je scooter staan en ga toch fietsen. Dat is beter voor iedereen. Of, zoals de dichter Jan Pieter Heije, bekend van de Jan Pieter Heijestraat, in 1843 al schreef: makkers, staakt uw wild geraas.

Dan komen die heerlijke avondjes vanzelf.