Volentekriebels | Scootervrij

De scooter is geen statussymbool, maar het vervoersmiddel voor luie mensen. De Jan Pieter Heijestraat in Amsterdam is als sokken of je tanden poetsen: wel nuttig, niet boeiend. Hij verbindt twee straten die er wel toe doen, de Overtoom en de Kinkerstraat, maar op een paar leuke Ethiopische restaurantjes na heeft de JP Heije zelf niets te bieden. Sinds afgelopen donderdag is het echter mijn favoriete straat van de hele wereld. De gemeente voert namelijk een proef uit met scootervrije fietspaden. Scooters op fietspaden zijn nog vervelender dan bedorven olijven op je pizza, want die toeteren tenminste niet dat ze er langs willen. Het is de bedoeling dat de proef wordt uitgebreid naar de hele stad en dat uiteindelijk elk fietspad in Nederland scootervrij wordt. Stadsdeel West verwacht een positief effect op de verkeersveiligheid. Zelfs als dat niet het geval is, zouden scooters van de fietspaden geweerd moeten worden. Ze zijn een bron van fijnstof en daarmee uitermate schadelijk voor fietsers. Ook voor scooterrijders zelf is het ongezond. Ze krijgen geen beweging, worden dik en lelijk, raken verbitterd, gaan PVV stemmen, sterven eenzaam en ongelukkig en worden gecremeerd tussen de paarden. Dat is voor die paarden ook niet leuk.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.