COLUMN - Eigenlijk geef ik niets om voetbal. Ik volg geen enkele competitie, als de man in huis weer eens orakelt over de standen, bekerwinnaarpotentiëlen, vuile acties op het veld, degradatiekandidaten, dan kijk ik hem meewarig aan, knik af en toe en vergeet eigenlijk direct weer wat hij heeft gezegd. Dat kan hem niets schelen trouwens, hij vertelt de week daarna gewoon weer ongeveer hetzelfde verhaal. Ieder stel heeft zo zijn gewoontes.
Totdat… Jawel, totdat Nederland meedoet met een EK of WK. Dan let ik wel op. Dan hoor ik alles, zie ik alles, weet ik alles. Dan trek ik mijn oranje outfitje uit de kast, duik ik in alle krantenartikelen, weet ik na twee wedstrijden alle namen met bijpassende specialiteiten en heb net zoals iedereen gewoon verdomd veel verstand van voetbal. Ik weet er evenveel van als Van Gaal, misschien zelfs wel meer.
Mijn vader leerde mij al vroeg wat buitenspel was. Wat een stiftje was trouwens ook. Dat vond hij de basis van iedere opvoeding, dus ik weet precies waar ik het over heb. Kijkt mijn man op zaterdag en zondag om de haverklap op teletekst op zijn telefoon naar tussenstanden en uitslagen, mijn vader wilde niets weten. Tot zondagavond 19.00 uur ging de radio uit bij de aankondiging van tussenstanden, gingen er vingers in de oren en lalalalala als het geluid niet snel genoeg uit kon en als Studio Sport eenmaal begon, kroop ik bij hem op de bank en keek ik naar mijn vader terwijl hij naar de tv keek. Voetbal kan heel leuk zijn.
De wedstrijd van afgelopen weekend was natuurlijk van buitenaardse proporties. 1-5. Dat sloeg helemaal nergens op. Ik weet niet of we dat niveau nog een keer gaan halen, maar met de helft neem ik ook al genoegen. Tijdens het schrijven van dit stukje moet de woensdagwedstrijd nog worden gespeeld, maar dan zitten wij thuis met z’n allen voor de buis, de tafel vol met borrelhappen en de vuvuzela’s binnen handbereid. Wij gaan onze kleine jongens ook uitleggen wat buitenspel is. Zij zijn geen voetballertjes, maar wij voeden ze uiteraard wel fatsoenlijk op.
Komend weekend krijg ik het nog druk. Ik ben dan in Frankrijk, dus ik lees me nu alvast in wat betreft het Franse elftal. Vrijdag ben ik heel fanatiek voor de Fransen en maandag zoeken we een kroeg waar de Fransen op onze hand zijn. Frankrijk zien voetballen met je snufferd tussen de Fransen, veel leuker wordt het niet, cultuurtechnisch gesproken. Laat de musea maar lekker zitten deze keer.
De komende weken wordt het genieten, thuis op de bank, bij vrienden in de tuin met een lekkere bbq on the side of in de stad voetbalkijken op grote schermen. Er zullen wel wat biertjes doorheen gaan. En daarna vergeet ik alles weer voor twee jaar om in 2016 weer warm te lopen voor het EK in Frankrijk. Wie weet dat ik dan nog wat heb aan de opgedane kennis voor komend weekend. We zullen zien. Veel plezier allemaal de komende tijd! Proost!
Reacties (10)
Ik hou ook niet van voetbal (of überhaupt sport). Ook niet als er een EK of WK is, dan blijf ik niks aan voetbal vinden. Ik vind het vreemd:die mensen die normaal gesproken er niks van moeten weten, wel de grootste supporters worden bij een of andere groot evenement. Gelegenheidsliefhebber.
Ach, het is leuk een beetje gezellig mee te juichen, zo eens in de paar jaar. Zoals de katholiek die alleen met kerstmis naar de kerk gaat, de drinker die alleen op feestjes een glaasje nuttigt, de theaterganger die alleen op Oerol theater ziet. Beetje hapsnap en oppervlakkig, past prima in de tijdgeest. Weinig mis mee verder.
Ik snap de reacties niet: waarom mag je nationaal voetbal (Ajax-wie, boeien?) niet niet leuk vinden (want supportersgeweld en andere ellende), en internationaal voetbal (de besten van de wereld, geweldige sfeer, gaat ergens om) niet wel? Beetje veel moeilijke en dubbele ontkenningen, maar toch, ik voel mee met #0
Voetbalfan zijn zal nooit hip gevonden worden. Nu met die oranjegekte is het helemaal een verdoemde bezigheid. Want ordinair en lallen en hossen. Zouden tennis- of hockeyfans nooit doen natuurlijk.
Nou, dat zouden ze wel doen, als er net zoveel van waren.
Er zitten daar een paar miljard kostende trappende mannetjes een beetje rond te rennen, ik vind er geen bal aan.
Mensen die van voetbal of andere sport houden hoeven zich daar toch niet voor te verantwoorden? Alsof ze even een knopje kunnen omzetten en dan hun plezier kunnen halen uit borduren ipv. het volgen van sportwedstrijden en al kon dat wel, waarom zouden sportwedstrijden dan per se minderwaardig zijn aan andere vormen van vermaak?
Wat off topic:
Wat bij welke internationale wedstrijd van Nederland dan ook opvalt (Speelden we maar wat beter rugby.), is dat we een van de lelijkste volksliederen hebben ;-)
@7:
Totaal niet off topic, ga jij maar eens voetballen op het ritme van het Wilhelmus.
Leuk stukje voor de Libelle.
@1: nationalisme.