De vakantie is ten einde. Wij nodigden u uit uw verhalen, anekdotes en wetenswaardigheden over uw vakantiebestemming bij te dragen aan onze zomerserie. Vandaag de afsluiter: hoe kijkt u terug op uw vakantie?
Het hardnekkige gerucht gaat nog steeds dat er drommen toeristen zijn die pas thuis van hun vakantiestemming kunnen genieten als ze hun fotoalbum doorbladeren. Met name Japanners worden daar al eeuwen van beticht. Voor zover dat al waar was, zijn ze lang niet meer de enigen. Iedereen met een ‘phone’ of ‘tablet’ op zak heeft tegenwoordig een camera bij zich en dat laten ze weten ook.
Dat van die Japanners berust ook nog eens op het vooroordeel dat alle Aziaten Japanners zijn, terwijl het volgens een andere waarheid om Chinezen gaat, die “ons erfgoed voor het nageslacht documenteren”.
Een jaar of vier geleden is aan het licht gekomen dat “mensen meer genieten van een reis als ze foto’s maken”.
Dat betrof een onderzoek in welks representativiteit ik mijzelf niet herkende. Ik fotografeer amper, soms tot mijn spijt als woorden mij tekort schieten een bijzondere vakantie-ervaring te beschrijven.
Maar gelukkig is daar het internet nog. Hoe heette die kathedraal in Deventer ook al weer? Wat was de naam van dat waanzinnige kunstwerk in die beeldentuin? Bijna alles wat je niet hebt onthouden én niet gefotografeerd, is op het internet terug te vinden. Ook dingen die je wel hebt onthouden, maar niet wist wat het te betekenen had, kunnen dankzij internet je vakantie-ervaring compleet maken.
Zo kwam ik tijdens een fietstochtje van Diepenveen naar Olst geheel onverwachts een monumentje tegen. Het leek wel een grafzerk en stond in een strook gras die het fietspad van de autoweg scheidde. Er stond slechts een kruis en een datum op: 13 april 1945. Geen foto’s, geen teksten, geen bloemen. Op grond van het jaartal vermoedden we dat het hier niet een van de vele gedenkmonumentjes betrof waarmee verkeersslachtoffers worden herdacht.
Na de vakantie weer thuis wilde ik er meer over weten, maar wist de precieze plek van het monumentje niet meer. Ik wist nog wel de route die we hadden gefietst en die bleek op Google Street View in zijn geheel door te nemen.
Het duurde even omdat ik een paar keer de verkeerde kant op ging, maar na enige tijd herkende ik een T-kruising. Rechts een bruggetje over de Zandwetering ….
… en jawel, een stukje naar links was het monumentje te zien!
Nu wist ik dus de straatnaam en het zoeken naar nadere informatie ging stukken makkelijker. Het verhaal achter dit monumentje was zo gevonden.
Het is geplaatst ter nagedachtenis aan een onbekende Canadese militair en Leendert Immerzeel, lid van de Nederlandse Binnenlandse Strijdkrachten die beiden in de nacht van 12 op 13 april 1945 door Duitse soldaten zijn neergeschoten.
Hoewel het monumentje op een grafzerk lijkt, is het niet de laatste rustplaats van Immerzeel. Hij is, na heel wat gedoe, uiteindelijk begraven op het Nationaal Ereveld Loenen. De lezenswaardige details over dat gedoe kunt u hier lezen. Het is een van die bijzondere verhalen over de verwarrende tijden tijdens en na de bevrijding in 1945.
De zoektocht op internet naar de achtergronden van deze vakantie-ervaring leverde meer zoekresultaten op. Het monumentje bleek een jaar eerder omver getrokken te zijn. Vermoedelijk door een Engels sprekende vrouw. Een ooggetuige schreef: “Ik zag daar een vrouw aan het monument ‘hangen’, het leek alsof ze na een rondje hardlopen wat rek- en strekoefeningen aan het doen was”.
Dat is dan ook weer internet: onmetelijk veel kennis en toch blijf je met vragen zitten. Want wie was die vrouw en waarom heeft ze het gedaan? Ik heb er niets over terug kunnen vinden.
Maar goed, het was grappig om de fietsroute (helemaal onderaan onthullen we een stukje er van) die we hebben gedaan, precies op Street View terug te kunnen zien, inclusief het monumentje. En dat ik zodoende een stukje nieuwsgierigheid dat in de vakantie was ontstaan, heb kunnen invullen.
Terugzoeken naar een vakantie-ervaring op Google Street View vervangt het fotoalbum natuurlijk niet. Op de eerste plaats omdat het beeldmateriaal van een heel ander tijdstip is dan je eigen vakantiemoment. Maar een ander groot nadeel is dat de wandel- en fietspaden er niet mee terug te vinden zijn. Waar blijft de Google Walk View en de Google Bike View? En dusdanig dat de kleinste bezienswaardigheden in beeld zijn gebracht.
-o-o-o-
Sargasso’s zomerserie 2020 kwam tot stand dankzij de bijdragen van Jona Lendering, het duo M&M, Jos van Dijk, János Betkó en Kyra. Hier en daar verluchtigd met een vakantiebestemming gerelateerd muziekje.
-o-o-o-
We onthullen een stukje van de route. Elke link brengt u bij een Google Street Viewplek op die route. Alleen de links naar kasteel Groot-Hoenlo en de Zandwetering komen uit bij de website van Rijksmonumenten en de Wikipedia..
We beginnen hier en gaan naar rechts en volgen de klinkerweg (de Sallandsweg) richting Diepenveen.
De Sallandsweg kent een gevarieerd landschap, je fietst bijvoorbeeld een stuk door een bomenlaantje. Op een gegeven moment gaar de klinkerweg over in een asfaltweg.
Hier de spoorbaan over en de weg vervolgen tot je bij een T-kruising bij de Dorpsstraat komt, alwaar je linksaf slaat
Bij een bruggetje gaat de Dorpsstraat over in de Olsterweg. Blijf deze volgen tot die bij een flauwe bocht naar links overgaat in de Diepenveeenseweg.
Ga verder op de Diepenveenseweg waar we af en toe de ingang van een bunker ontwaren. En nog eentje.
Een stukje verder loopt de weg langs de spoorbaan en gaan later met de bocht mee naar rechts om dezelfde weg te blijven volgen.
Bij een bocht naar links passeer je passeer je kasteel Groot-Hoenlo, waar je naar mag kijken, maar niet naar binnen mag.
Blijf de Diepenveenseweg volgen, je ziet op een gegeven moment aan je rechterhand de Zandwetering.
We zijn er bijna en naderen even later de T-kruising alwaar we linksaf richting Olst gaan (blijf meter de fiets aan de linkerkant van de weg om het voet-fietspad te volgen.
De weg heet de Koekoeksweg en een klein stukje verderop, ter hoogte van huisnummer 8, staat het monumentje.
Hoe u vanaf hier weer thuis geraakt mag u zelf uitzoeken. Veel plezier.
Reacties (5)
Sinds hier in de straat de waterleidingen zijn vernieuwd (Ze waren niet eens van lood en we hebben nu groen water 😉), prijkt er ook zo’n stèle, zij het wat smaller, tussen ons stekje en de stoep. Daar hebben ze waarschijnlijk de oude waterleiding begraven.
Ik fotografeer op reis nog te vaak als iemand die er rekening mee moet houden dat het rolletje maar 36 opnames bevat. Hoewel je dan wel eens een moment mist, scheelt het thuis enorm aan schijfruimte. Toch kijk ik nu van die harde schijf minder de foto’s terug dan toen de kiekjes in die plastic mapjes van de fotowinkel terug kwamen. Zo’n mapje uit de kast vissen blijkt toch minder moeite dan de harde schijf op bestandsnamen afstruinen, waar de boel ook nog eens ‘verontreinigd’ wordt door detailopnamen van onze hobby’s en eindeloos veel katten, katten, katten.
Als ik op reis mensen fotografeer, dan zijn het heel vaak andere fotografen, die ik dan betrap op hun obligate toeristenkiekjes. Hele series met dezelfde scenes en poses, maar telkens andere figuranten. De Mezquita in Cordoba is er erg geschikt voor.
Dankzij een krantenwijk heb ik me als scholier een best wel imposante camera kunnen veroorloven, maar het gedraai aan al die ringen en knopjes vergde te veel van mijn klasgenoten, zodat ik me meer op de gebouwen en (stads)landschappen heb toegelegd. Die hadden meer geduld. Weer thuis heeft het me wel heel wat gezeur met foto’s nabestellen en afrekenen bespaard.
Edit: Wat ik me ineens wel herinner: niet alleen foto’s maken, maar ook een schetsboek mee.
Kasteel Groot-Hoenlo had een paar decennia terug nog een bewoner van stand: Harry Mulisch.
hèhèhèhèhè drommen toeristen die pas thuis van hun vakantiestemming kunnen genieten als ze hun fotoalbum doorbladeren. Met name Japanners worden daar al eeuwen van beticht.
En mensen die in Olst fietsen kunnen toch niet om het echte Willy Dobbeplantsoen heen?
https://www.villa-aberson.nl/overijssel/olst/willy-dobbeplantsoen/
En aan de rand van Olst ligt een nieuw bezienswardig eco-wijkje:
http://www.aardehuis.nl/nl/