Uit de Sargasso redactievergaderingfiles: het koffiebeleid

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vrijdagmiddag, tien voor twaalf. In het redactielokaal van Sargasso heerst een gespannen sfeer. ‘Kan er misschien een raampje open?’ Rembrandt kijkt Steeph vragend aan. ‘Hoezo, wil je nu beweren dat ik degene ben met stinksokken of heb je soms problemen met je concentratievermogen sinds Lowlands en is dit een zwakke smoes? Nou, Rembrandt?’ Rembrandt duikt een beetje in elkaar op het rotan stoeltje. Ik steek mijn hand op. ‘Voorzitter, zal ik notuleren?’ Carlos knikt en reikt mij een loodvrij notitieblok aan. ‘Gebruik deze maar, Kittekat. Sinds dit je eerste redactievergadering is van Sargasso heb ik een verrassing voor ons allemaal. Ik dacht, laat ik eens lekker losgaan in de keuken.’ Carlos laat een mand met groene koekjes rondgaan. ‘Heerlijk voor bij de Brazilliaanse koffie. Met dank aan Grobbo, fijne vent!’ Grobbo trapt met zijn kisten tegen de tafel. ‘GRRRR! IK! GROBBO!’ ‘Goedzo, jongen. Goedzo. Jij, ja. Grobbo!’

Carlos kijkt verheugd de groep rond. We zitten met zes man in een kring. Tegen een van muren staat een onopgemaakt eenpersoonsbed. Het oogt groezelig. In het midden van de kring staat een gietijzeren ovale salontafel met glazen spiegelblad. Erop een NRC Next, de Groene Amsterdammer, een sudoku puzzelblaadje en een Panorama uit 1989. De kraan van het wastafeltje aan de rechtermuur lekt. Boobelino de Soto steekt zijn vinger op. ‘Gasten, kunnen we vaart maken, de vorige keer zijn we een uur bezig geweest om de bonnen te tellen van ons vorige personeelsuitje en uit te zoeken wie wat betaald had. Die lapdance voor jou, Steeph, staat nog open trouwens. Ik weet niet hoe je het regelt, maar ik wil dat je de rekening voldoet. Mijn personeel weet van wanten. Ik geloof dat niemand nog kennis heeft gemaakt met de vuist van de portier?’ Rembrand duikt nog wat dieper weg.

Carlos kijkt stralend rond en doopt zijn koekje in de koffie. ‘Mijn eerste punt van de vergadering, het punt wat ik nu echt als eerste op de agenda wil zien staan en dat wil ik dan ook terug kunnen vinden in de notulen, Kittekat, is ons koffiebeleid. Wat is onze visie, wat zijn realistische doelstellingen, hoe smart moeten we zijn om tot een meerjaren beleidsplan te komen met voldoende draagvlak van de groep.’ Steeph klakt met de tong. ‘Smart, schmart. Dat is helemaal niet meer leidend in het huidige management veld, kom op zeg. Laatst zat ik nog met 2525 te twitteren en ik schreef zzzZz en hij liet het daarop afweten. Ik bedoel maar! Hoe lang moeten we nog met schone gewetens ons koffiebeleid smart gaan uitzetten!’ Carlos kijkt Steeph stralend aan en klapt in zijn handen. ‘Bravo! Ik voel de energie, de passie voor het in de steek gelaten regenwoud, al die Brazilliaanse koffieboeren die nu op een stokje zitten te bijten en denken aan vervangende sojaproductie. Mark, wat vind jij?’ Vanonder het laken klinkt een luide boer. Iedereen slaakt diepe zuchten en met de adem ingehouden wordt nu eindelijk het raam van de slaapkamer van Mark opengezet. Ik schrijf geduldig het eerste agendapunt op: het koffiebeleid; smart, visie, soja. Vol spanning bijt ik op een koekje. ‘Auw, godver!’ Ik spuug een halve vulling uit in mijn hand. Carlos kijkt teleurgesteld.

Dan neemt Crachàt het woord. ‘Ik wil zeggen dat ik van jullie hou. Wanneer gaan we nou de Dodge uitproberen? Ik wil zo graag een schets van ons allemaal maken, terwijl we tegen de Dodge aangeleund ,kijken naar de ondergaande zon in Peru. Ik heb gehoord dat daar fantastisch warme mensen wonen, mensen zoals Bismarck, HansR en Sikbock.’ Steeph snuift luidruchtig. ‘Sikbock, Schmikbock! Volgend punt op de agenda: meer sponsoring voor Sargasso, meer geld in het laatje voor dit soort belachelijke managementtechnieken van bonding met collega’s, fun-time, etc. Dan wordt op de slaapkamerdeur geklopt. De deur zwaait open en de moeder van Mark komt binnen met een schaal gebak. ‘Jongens en meisje, eventjes een onderbreking. Pak lekker een stuk taart erbij, dat vergadert zoveel beter.’
‘Smakeloos’, mompelt Rembrandt voor zich uit, tegen niemand in het bijzonder. Hij gaat weer wat rechter op zitten. ‘Zijn dat gebakjes gemaakt van oliederivaten, tijdens het hoogtepunt van de oliecrisis op 3 maart dit jaar?’ Met verheuging in de ogen kijkt hij naar de moeder van Mark. Ze kijkt hem twijfelend aan. ‘Nou…nee. Ik heb gisteravond gewoon een pakje grasboter gebruikt voor in het beslag.’ Rembrandt bijt op zijn lip en zakt weer terug. Carlos straalt en roept: ‘Koffiebeleid!’

Reacties (20)

#1 mescaline

*zwaait naar Kittekat vanuit EiffelTower Enterprises Board Ruum a Paris*

  • Volgende discussie
#2 Kittekat

*zwaait terug vanuit de workshop notuleren*

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 S’z

Wouha !

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 m44

Carlos kijkt stralend, doopt het groene koekje in de koffie… Kittekat bijt erin, Carlos teleurgesteld. Oi oi! er is zoveel te leren !

Erg leuke pastiche van het imago achter de Sargassomensch nu eindelijk eens op de voorgrond.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 Kittekat

Dank@m44! Als jullie het leuk vinden, dan doe ik volgende week verslag van de sponsormeeting ‘die nooit heeft plaatsgevonden’. Is dit het einde van het groene bewustzijn van de sargassomensch..? Wat is de connectie tussen Carlos en De KbMA (De Korfbal Marxistische Afdeling) waar Femke vroeger ook op zat? Ben ik volgende week nog steeds redacteur bij Sargasso? Hmm.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 m44

Dat wordt smullen dan. En de legende van de wederopstanding van drs. B. d.S. is een aparte waard, want daar ging het een tijd heeel slecht mee.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7 Crachàt

Pastiche? Wat bedoel je m44?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#8 Kittekat

Het ging slecht met zijn stripclub Badaboob?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#9 Crachàt

nix pastiche.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#10 Kittekat

LOL!

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#11 Crachàt

:-)

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#12 m44

@9 KRENK! Dat bed! Amsterdamsche Anarchistenvergadering 1878. Jongens waren we (voornamelijk).

bis, “De drs. lachte geheimzinnig. Een week later maakte hij zijn entree tot ieders verrassing met de stagiair-notuliste waar hij het over had gehad.”

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#13 Bismarck

Lees ik nu dat Drs. Boobelino toch een man is… Ook verrassend dat Steeph de Jiddische sch-denegratie maakt. Had ik niet achter hem gezocht! Toch heel inzichtverschaffend, die redactievergaderingrelazen!

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#14 m44

“Marks moeder was er niet bepaald gerust op toen ze het meisje met de lepe oogopslag ontwaarde dat achter die rare doctorandus naar binnen glipte. Het zou toch niet ? Haar mark was de SOA van de vorige nog helemaal niet te boven. Snel naar de bakker en als de wiedeweerga terug met de zandtaartjes. ‘Jongens en meisje, eventjes een onderbreking. Pak lekker een stuk taart erbij, dat vergadert zoveel beter.’ Gelukkig, Mark sliep, maar wat moest dat kind daar…”

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#15 mark

Hela, ik heb dispensatie aangevraagd (en gekregen!) om door te mogen tukken zolang er in de vergadering meer tijd wordt besteed aan de zuurdesemkoekjesrecepten dan hoe we anderhalve dodge eerlijk kunnen verdelen over 7 man.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#16 m44

“Gelukkig kon mark niet liegen als hij sliep. Knappe jongen, maar net als zijn vader in zeven sloten tegelijk. Best, die vergaderingen op zolder met die jongens, allemaal van heele fatsoendelijke famieljes, maar dat ene nieuwe kind daar vertrouwde ze niks. ‘Zijn dat gebakjes gemaakt van oliederivaten, tijdens het hoogtepunt van de oliecrisis op 3 maart dit jaar?’ He, wat een rare vraag toch, was dat tegen mij ? Was dokter Nikkels er maar, ik word er konfuis van. ‘Nou…nee. Ik heb gisteravond gewoon een pakje grasboter gebruikt voor in het beslag.’ Gauw, weg, gebakdoos staat nog in de keuken. Mark bleef gewoon slapen bij die rarigheid, vast net een nieuw zwavel-kwik-compres om. Kom, even kijken naast de ton op het plaatsje.”

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#17 S’z

Hi hi hi … kunnen jullie de rest van de blog niet schrappen en enkel deze post overhouden ?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#18 HansR

Warme mensen…

Ik gloei van trots, ik ben genoemd!
(Of is het cynisme)

Maar ik woon dan ook op hoogte in Peru.
Daar koelt het en is het rustig.

En bovenal niet NL.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#19 HansR

Maar goed, beter dan voetbal in elk geval ;)

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#20 Crachàt

Tja, je kent Mr Passionate Crachàt hé HansR :-)

  • Vorige discussie