Een maatschappelijk taboe doorbroken
Het maatschappelijke probleem dat al jaren schreeuwt om erkenning, maar waar tot voor kort niemand over durfde te praten, krijgt eindelijk onze toegewijde aandacht. Het is door velen onderschat, door anderen heimelijk verzwegen en door een meerderheid nooit ervaren als een probleem. Maar nu de rook in de horeca is opgetrokken, is er geen ontkomen meer aan: mensen zweten.
Wij zijn al door 25 horecaondernemers benaderd over deze problematiek. Zeer penetrante lijfgeuren, zoals zweetvoeten, en de lucht van verschaalde drank blijven lang hangen. Klanten ervaren dat als onprettig. Voorheen werden die luchtjes door de tabaksrook geabsorbeerd. Wij compenseren die vervelende geuren nu met aangename.
Aldus een mevrouw van een bedrijf dat aangename geuren verkoopt aan horecabedrijven. Meldde de ‘wakkerste’ krant van Nederland nog quasi-opgelucht dat het rookverbod in horeca in het weekend van juli niet tot grootschalige rellen leidde, nu blijkt dat ze een nationale ramp over het hoofd hebben gezien. En dan bedoel ik niet de teloorgang van de kroegen op het platteland. Want er is toch niemand die gelooft dat ze in de Achterhoek minder gaan drinken, alleen omdat ze geen sigaret mogen opsteken?
Zweet ruikt. Het is nogal een open deur, maar dat is nu juist wat straks niet meer kan in de winter. Vanwege de kou op straat zullen alle deuren van alle kroegen in Nederland sluiten. En dan ben je opgesloten met volksvijand nummer één, de zweetklier. ‘Het ruikt hier naar zweet! Ja joh, je ruikt je eigen bovenlip…‘ Eindelijk kunnen het erover hebben, nu het maatschappelijke taboe doorbroken lijkt: zwetende mensen zijn erg. Gaan ze er nu ook eens wat aan doen?