Zure regen waarderen

Ik vind het mooi, die opleving van aandacht voor zure regen. Op Facebook, op Twitter en zelfs bij Nieuwsuur kwam het langs (looking at you, #FactFreeThierry). Zure regen is overal. En dat is goed. Even ons nationale geheugen opfrissen: wat is zure regen ook alweer? Het zal niet verbazen, de historie van ‘zure regen’ is lang. Al in de 17e eeuw was het fenomeen bekend en sinds de Industriële Revolutie (eind 18e eeuw) is het bekend dat de vervuiling uit de industrie zure regen veroorzaakt. Uiteraard was het pas veel later dat het probleem bij het grote publiek bekend werd: in de jaren 70 van vorige eeuw. Het probleem is eenvoudig: de uitstoot van zwaveldioxide, stikstofoxiden, ammoniak en andere vervuiling lost op in regenwolken, brengt de pH waarde van het regenwater omlaag en slaat zo als zure regen neer op onze aardbol. De gevolgen laten zich raden: ecosystemen raken verstoord, planten leggen het loodje, biodiversiteit gaat eraan en … kalkstenen gebouwen en bouwwerken van metaal raken aangetast en gaan sneller roesten. Vanwaar die aandacht dan? En waarom is zure regen dan ineens vol onder de aandacht? Ja, dat is eigenlijk eenvoudig: de wetenschapsontkennende politieke partijen noemen zure regen een ‘hoax’, onzin. Want je hoort er niets meer van.

Quote du Jour | Zure mea culpa

Nee dit ga je niet meemaken, want de wetenschap houdt er niet van om ongelijk te erkennen. Bij zure regen is er ook nooit een mea culpa gekomen. De aandacht neemt langzaam af, meestal als de financiering afneemt. Dan wordt het tijd voor een nieuwe hype.

Marcel Crok vindt dat de wetenschap snel een mea culpa’tje moet doen omdat ze er falikant naast zaten met hun voorspellingen over dode bossen door de zure regen. Tijd voor een kleine reality check voor Marcel:

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.