'Abroad?' she said, surprised and slightly frightened, because in those days going abroad was no ordinary matter. 'Where? What for!' she asked. 'I was thinking about Czechoslovakia.' I answered. I wouldn't have dared to say something like Paris or London, and frankly they didn't really interest me, I couldn't even imagine them. This was only about crossing the border - somewhere. It made no difference which one, because what was important was not the destination, the goal, the end, but the almost mystical and transcendent act. Crossing the border. A year passed following that conversation. The telephone rang in our newsroom. The editor in chief was summoning me to her office. "You know," she said, as I stood before her desk, "we are sending you. You'll go to India." 'Travels with Herodotus', Penguin Books 2008, pagina 10. Het begin van de stormachtige opmars van de Poolse historicus / journalist Ryszard Kapuściński.
“Hah doo lack Miss Hippy?” (Uit Bill Brysons ‘Het verloren continent’)
In het Boze Oude Zuiden van Amerika, Mississippi, komt op een stoffige kruising de auto van de plaatselijke sheriff tot stilstand naast de auto van (reis)schrijver Bill Bryson, waarna de sheriff (een zwetende, dikke, tabak pruimende man die duidelijk afstamt van de apen) een quasi vriendelijk gesprek begint door de openstaande raampjes in een onverstaanbaar zuidelijk dialect.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Vandaag een zomerquote, – noem het een Waan van de Zomer.
Zoals dat bij zomers hoort lezen mensen een boek, en ik versmul mij aan Tullio Kezich’ ‘Federico Fellini – His life and Work‘.
Deze quote viel op: “The evil version of the Italian male; he’s a vulgar fascist. What is fascism after all if not a prolonged adolenscence?“.
Kijk, dàt is er eentje waar lekker op te kauwen valt. Hij heeft het dus over Casanova, wiens personage hij onmiddelijk begon te haten nadat hij met de film begonnen was. Opzettelijk merkwaardig koude film overigens, met Donald Sutherland. Of hoe de walg voor een personage in een film stoppen, zondar capabel te zijn om te haten.
What is fascism after all if not a prolonged adolenscence?
Hoe juist kan men zijn?
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.