Weekendquote | Telepopulisme en de elite

"Er zijn inhalige regenten, onaangepaste migranten, halsstarrige bureaucraten en schijnbaar blinde economische krachten die social dumping en verlies van nationale soevereiniteit veroorzaken. En het belangrijkst van alles: er bestaat een Europa-brede bestuurselite van hoogopgeleide, sociaal wendbare en weerbare kosmopolieten die deze problemen niet wil zien of er technocratische schijnoplossingen voor aandraagt."     Aldus socioloog Pierre-André Taguieff die uitgebreid geciteerd wordt in het zeer lezenswaardige artikel "De frustratiemaatschappij: Het rechtse woedereservoir" van Aart Brouwer in de Groene Amsterdammer van vorige week. Genoeg stof tot nadenken in dit artikel voor beide kanten van het verhaal. Een aanbeveling.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote | Utopische rationalisten

Dat heeft deze generatie politici op haar geweten. Het zijn utopisch rationalisten en dat is een heel gevaarlijke combinatie. Ze denken dat je met rationele managementtechnieken Gods koninkrijk op aarde kun creëren. De Canadese schrijver John Ralston Saul noemt ze Voltaire’s Bastards.

Aldus Donald Kalff in de Volkskrant van zaterdag (nee, geen link, dat komt altijd veel later pas bij de VK). Het was zijn reactie op de ontwikkeling waarin het marktdenken en de managementcultuur is opgedrongen aan de collectieve sector.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote | Calvinistische marktmeester

Velen, waaronder ikzelf, hebben bijvoorbeeld in de achter ons liggende maanden al gewezen op Calvijns opvattingen over het renteverbod en de omgang met geld. Daar zat een sterk morele dimensie aan. Géén focus op korte termijnwinsten, niet jezelf verrijken ten koste van anderen en als een goed rentmeester werken voor volgende generaties – dat is de morele economische les die Calvijn ons in deze crisistijd leert.

Het zijn waarden die nauw aansluiten bij de grote vragen van deze tijd. Onderzoek op onderzoek bevestigt dat mensen een grote behoefte hebben aan houvast en normstelling. Aan ‘samen’ in plaats van ‘ieder voor zich’. Aan geestelijke verdieping in plaats van materiële vervlakking. In brede lagen van de bevolking overheerst het gevoel dat de balans zoek is, omdat we de immateriële kant van het leven hebben verwaarloosd ten gunste van alsmaar ‘méér, méér, méér’ en ‘ik, ik, ik’.”

Jan Peter Balkenende in zijn toespraak bij de Calvijnherdenking.
Het blijft bijzonder hoe hij Calvijn kan aanhalen en er vervolgens weer één element uit kan halen, te weten individuele verantwoordelijkheid, om daarmee verder niet lastig gevallen te hoeven worden met alle tekortkomingen van “de Markt”. Zo deed hij dat ook in zijn eerdere betoog over de huidige crisis.
Kennelijk beseft hij niet dat de meerderheid van de mensen in “de Markt” niet Calvinistisch is en zich dus ook niet Calvinistisch gedraagt. En hij beseft ook niet dat “de Marktmeester” zelf niet Calvinistisch is.
Maar met dat dikke boek als plaat voor zijn kop zal hij daar gewoon over blijven dromen, terwijl anderen op zoek moeten naar werkelijke oplossingen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote | Afleren

Ik ben oud genoeg om ervaring te hebben op tal van gebieden. Ik weet dat je een krant koopt als je het laatste nieuws wilt lezen of een baan zoekt; ik weet dat je een cd opzet als je muziek wilt horen; ik weet dat je iemand belt als je ze wilt spreken; ik weet ook dat complexe producten als een encyclopedie en software door professionals moeten worden gemaakt. In de laatste vijftien jaar heb ik dit allemaal moeten afleren – deze en vele andere zaken – omdat ze niet meer klopten.

Clay Shirky zegt in het nawoord van zijn boek “Here comes everybody” dat de huidige revolutie niet zozeer een kwestie is van nieuwe dingen maken alswel van oude patronen afleren. Het boek is een lezenswaardige samenvatting van de grote veranderingen die gekomen zijn met de introductie van computers, netwerken, mobiele telefoons en internet.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote | Het CDA weet wat goed voor u is

Twee quote’s van (ex-) CDA’ers:
De kloof tussen burger en politiek kan niet groot genoeg zijn.” (Zijderveld)
Een telefoontje of mailtje van een burger is genoeg.” (Schinkelshoek)

In een artikel over de aanstaande ondergang van het burgerinitiatief laat de grootste tegenstander daarvan duidelijk zien waar ze staat. Het CDA vindt dat de volksvertegenwoordigers prima alles voor het volk kunnen beslissen. Maar met name in de uitspraak van Schinkelshoek zit iets raars. Je mag kennelijk bellen of mailen en dan gaan ze aan de slag. Maar als 60.000 mensen een handtekening zetten, wil hij er als gekozen volksvertegenwoordiger niets van weten. De crux zit hem er waarschijnlijk in met wat er na het telefoontje gebeurt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote | Maakbaarheid

…dit is niet, zoals in de jaren zestig en zeventig, een maakbaarheid gericht op emancipatie, vooruitgang en solidariteit, maar een die in het teken staat van surveillance, controle, misdaad- en terreurpreventie, bewaking, zero tolerance, spreidingsbeleid, inperking van privacy, kortweg: van herstel van een autoritaire, gesloten samenleving

Citaat uit het boek De Nieuwe Wanorde van René Boomkens, aangehaald in de column van Marc Chavannes over het onrealistisch en gevaarlijke streven naar een risicoloze en volledig veilige samenleving.
Misschien maar eens lezen dat boek.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote | De uitgeslotenen

Wat ze kunnen en wat ze willen, wat ze bereikt hebben en waar ze trots op zij, speelt geen rol meer. Het historisch-politieke territorium waarop hun sociale en morele oriëntatie teruggaat, is van de maatschappelijke landkaart verdwenen. Kennelijk zijn ze innerlijk zo gesloopt dat zij noch de energie hebben om te vluchten in de utopie noch om te protesteren tegen het heden. Omdat hun oorsprong ligt in een pijlsnelle industrialisering zijn er, anders dan in de gedumpte delen van Zuid-Italië of de vergeten gehuchten van Albanië, geen sporen van ouderwetse elegantie of magische rites achtergebleven.

Uit lezing van de Duitse socioloog Heinz Bude waarvan een verkorte versie vandaag in NRC verscheen.

Zijn conclusie is dat er een groep mensen stomweg niet meer mee komt.
Heel apart is het dan om de reacties van Mariëtte Hamer (PvdA) en Mark Rutte (VVD) in diezelfde krant te lezen (discussiepagina). Beiden gaan aan het punt voorbij en vervallen in hun respectievelijke partij-ideologische reflexen. Dit probleem blijft dus nog wel even bestaan.

Aanvullende link.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote | Migratie en moed

Als je naar langere termijntrends kijkt, economisch en demografisch, dan kun je er niet omheen dat er aan de onderkant van de arbeidsmarkt een vraag is die migranten opvullen. Dan zal je als politicus de moed moeten hebben om dat over het voetlicht te bregen. Aan die moed is nu gebrek. Er is een patstelling.

Sociaal-geograaf Hein de Haas (sorry, alleen betaald).
Kort samengevat: tegenhouden illegale immigratie is onhaalbaar; Immigratie komt voor tweederde door werkaanbod in de landen van aankomst en hangt samen met welvaart.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende