Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
9/11 was een inside johoooob…….
Om mij wat werk uit handen te nemen gaat het Zapruder channel op VK Mag een maand lang bewijs leveren dat 9/11 een inside job was. Niet echt schokkend want het is al lang mogelijk om 24/7 jaar in jaar uit bewijzen te leveren dat 9/11 een inside job was. Daar heb ik zelf ooit een paar jaar van mijn leven aan vergooid. Sommige mensen snappen niks en zullen het na de VK aktie ook nog steeds niet begrijpen, anderen echter zullen hun ogen openen. Ooit komt dit akkefietje goed, trust me. Enfin, klachten over dit “USA-bashen” deponeert u dus daar en niet hier. Don’t shoot the pianoplayer en zo.
2006: Battle of the Blogs – Field Report 3
Hier alweer het derde Field Report over de Battle of the Blogs 2006. De vorige editie riep wederom veel reacties op. En maar liefst 26 weblogs hebben alsnog het strijdveld betreden, al dan niet vrijwillig.
Voor de Field Reports zijn ditmaal maar liefst 8 scouts op pad gestuurd. En net als vorige keer hebben we ook nu de instructies wat aangepast. Zo hebben we het Sargasso Kwaliteits Keurmerk toegevoegd. Omdat we toch ook graag de slagvaardige weblogs beter naar voren wilden laten komen.
Dat neemt echter niet weg dat er weer veel ellende te melden is. Vorige maand stonden negen weblogs op zwart, nu zijn dat er maar liefst twintig. Onder de slachtoffers zijn grootheden als Neukia, welke overigens in een laatste stuiptrekking nog probeert haar domein aan de Telegraaf te verkopen.
De gemiddelde blogfrequentie van de overgebleven weblogs is heel licht verbeterd.
Vanwege de enorme belangstelling hebben we onze situation room een upgrade gegeven. Het ziet er nu nog gelikter uit.
Rechts ziet u nog even ter vergelijking de situatie van respectievelijk eind januari en eind februari.
Op aandragen van de kleurenblinde bezoekers van Jaggle hebben we de symbolen voorzien van braille. Zo kunnen zij ook makkelijker de verschillende soorten blokjes onderscheiden.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Green Blogs
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.