VVD Archives - Page 44 of 68

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wat nu voor de VVD?

13 januari 2011 , 10:33 , door Kaj

Rutte viert feest na verkiezingsoverwinning (Foto: Flickr/Maarten Dirkse)

De confetti is opgeveegd, de feestmuts verzamelt stof op de archiefkast: de wittebroodsweken voor premier Mark Rutte en zijn partij zijn voorbij. Het is weer knokken geblazen. De volgende horde wordt het verkrijgen van een meerderheid in de Senaat op 2 maart. Maar daarna komt misschien wel Rutte’s grootste uitdaging: de doorbraak van de VVD bestendigen. Het probleem is dat hij dat alleen maar kan bereiken door naar links op te schuiven.

Fier als een pauw lopen de VVD-Kamerleden door het parlement. Na de kenmerkende uitgelatenheid wennen ze aan het idee dat hun Mark in het Torentje zit. Een VVD-premier! Ze hebben er veel voor moeten opgeven tijdens de onderhandelingen met CDA en PVV, maar het is gelukt.

Natuurlijk schuurt het hier en daar. De VVD heeft wel veel moeten laten liggen. Een enkeling durft zelfs wel toe te geven dat men qua sociaal-economische hervormingen net zo goed een meerderheidsregering had kunnen hebben in de vorm van Paars-Plus. Maar ja, samenwerken met de PvdA, dat had een flink deel van de VVD-achterban nooit gepikt. Dus is het goed zo, al wordt het nog verdomd lastig om die meerderheid in de Senaat voor elkaar te boksen. Maar, en dat volgt altijd na de twijfels: wij hebben de premier. Wij zijn nu de grootste partij van het land.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Quote du Jour

Quote du Jour | Waarom koken, eten komt toch uit een muur?

13 januari 2011 , 10:00 , door Crachàt

‘Anders bepaalt een kleine groep welke kunst gesubsidieerd moet worden. Kunst is voor de maatschappij. Als de maatschappij niet bereid is ernaartoe te gaan, is er iets fundamenteel verkeerd.’ [bron]

Er was ooit een tijd dat je voor een helpende hand wat betreft een kunstproject, steeds bij een liberaal terecht kon. De gristen zag meer heil in de parochie, en de socialist in de fabrieksrefter. Ook de loge, toch veel door blauwen bevolkt, hielp met graagte dat wat een mens minder kan missen dan pakweg dit speelgoed van de he-le-maal vrij-e markt echt wel hoor! In deze tijden staat een liberaal voor lager dan een geblondgedoogde boekhouder. Met groot ongedogen ratelt deze hansworst het ene cafécliché over kunst uit zijn nek in zijn eerste interview. Hij wil doen geloven dat ‘een echte omslag’ betekent dat er méér mensen tickets betalen. Op basis van deze uitspraak zou een beschaafd land hem meteen uit zijn functie ontzetten. Of omdat meneer, voormalig boekhouder overigens, ook directeur van projectmanagementbureau Improvex is. Die houden nogal van ticketverkoop.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verkiezingen: opkomst, opkomst, opkomst

20 december 2010 , 14:11 , door Kaj

Debat in het Senaat (Foto: Flickr/Minister-president)

Op 2 maart zijn er Statenverkiezingen, die bepalend zijn voor de samenstelling van de Senaat. Die is weer cruciaal voor het goedkeuren van door het minderheidskabinet goedgekeurde wetten. Dus voor het kabinet Rutte-1 hangt heel wat van die verkiezingen af: in de Eerste Kamer moet een meerderheid komen. Voor de oppositie geldt dat zij dat juist moeten zien te voorkomen. Voor alle partijen geldt dat de hele zaak draait om de opkomst, want de Statenverkiezingen interesseren kiezers bar weinig.

VVD
Mark Rutte (Foto: Kaj Leers) En dat is meteen het grote probleem voor premier Rutte, want qua opkomst is hierdoor veel onzeker. Hij wil dat zijn VVD, coalitiepartner CDA en gedoogpartner PVV met elkaar een meerderheid behalen in de Eerste Kamer. Zo belangrijk is dat voor de stabiliteit van zijn minderheidskabinet dat Rutte in een interview in een tijdschrift de kiezer opriep om op één van de coalitiepartijen te stemmen. (De PVV wordt op dit blog gewoon als een stille coalitiepartij omschreven, zoals een stille vennoot.) Maar hij heeft een probleem: de VVD, het CDA en de PVV zijn concurrenten van elkaar. Net als op links, is op rechts het waterbed-syndroom van toepassing: als je op het midden van een waterbed met je vinger drukt, vloeit het water alle kanten uit.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het kwijnende liberalisme

19 december 2010 , 08:00 , door Tom van Doormaal

Na de obligate lijstjes en overzichten, de verkiezingen tot politicus, man, vrouw van het jaar, bijft de vraag: ‘wat is er met ons aan de hand, waar staan we?’ Het vertrek van Femke Halsema zal in elk geval een grijzer parlement opleveren. (“Een moderne liberale, zei Rutte over haar.)

In het voorjaar viel de vorige regering, na ruzie over Irak en een daardoor getriggerd ongeval over de missie in Afghanistan. De PVV was toen tegen. Maar nu maakt het gedogen verschil, want dezer dagen kwam het pleidooi voor een pre-emptive strike op Iran. Maar misschien dacht men dat Allah ons de brug over zou helpen? Dodelijke dwaasheid van een gedoogpartner…

Er kwam een nieuwe regering, door onhandigheid van links, een fout van Lubbers en de fixatie van de VVD en het CDA op het vermijden van een smadelijk verlies. De keuze voor een rechtse koers was een breuk met coalitietradities. Niet Cohen, maar Klink bouwde het finale bruggetje waar men over heen strompelde. De retoriek van de nieuwe regering was op niveau, met een overtuigend ratelende Rutte, die zich omringd heeft met routine.

Maar is die regering Rutte nu ook de belofte, die de rechterzijde ziet? Krijgen we orde op zaken? Je kunt heel flink zes miljard aan het afslanken van het ambtelijk apparaat inboeken, maar dat is nog nooit gerealiseerd. De economen zien het ook niet gebeuren. Er wordt meteen stevig ingegrepen, zegt de brave Rutte dan. Nou, ja…

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du Jour

Quote du Jour | Atzo zegt: Foei!

10 januari 2011 , 10:00 , door Danny Jouwe

“De VVD vindt de afwijzing van de PvdA van een trainingsmissie naar Afghanistan onverantwoordelijk.”
(VVD-Kamerlid Atzo Nicolaï voor radiomicrofoon Tros Kamerbreed, De Pers)

Treffender, en machtelozer, kan de spagaat waarin regeringspartij VVD zich bevindt niet verwoord worden dan door te wijzen op de onverantwoordelijkheid van de belangrijkste oppositiepartij terwijl je zelf al zo openlijk gebruuskeerd wordt door je gedoogpartner PVV. Geert Wilders had immers al bijna vrolijk gecommuniceerd: ‘Ik hoop dat het kabinet geen meerderheid bij links gaat vinden voor dit slechte besluit.’ Tussen de regels door liet de Grote Blonde Leider zo geen misverstand bestaan over wie er echt de baas is in dit land. En nee, hij denkt niet dat het Kabinet hierop gaat vallen, want anders had hij zo natuurlijk niet gehandeld.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Angst domineert het discours

13 december 2010 , 09:32 , door Kaj

De Tweede Kamer (Foto: Kaj Leers)

In heel Nederland kwamen enkele tienduizenden mensen bijeen om te schreeuwen tegen de bezuinigingen op cultuur (in feite: de uitgaven op die van 2010 zetten voor de komende jaren) en de verhoging van de BTW op kaartjes voor de podiumkunsten. Linkse partijen zijn content: ze denken een belangrijk onderwerp te pakken te hebben, een stok waar ze Rutte’s kabinet mee kunnen slaan. Dat zou nog wel eens tegen kunnen vallen. Kan de linkse oppositie niet iets beters verzinnen, iets dat dichter bij de mensen staat?

Erst kommt das Fressen / Dann die Moral. Een Brechtiaanse zin gebruikt in een heel andere context, maar wel zo toepasselijk in een discussie over de financiering van podiumkunsten. Ook de inhoud liegt er niet om, want in een tijd van somberheid, overheidstekorten en bezuinigingen denken ook kiezers aan de linkerzijde eerst aan hun portemonnee, en dan aan de moraal.

Kunst kan je niet eten. Dat is natuurlijk die Moral.

Hypotheekrenteaftrek in stand houden. De WW niet aanpassen. De spaarpotten niet benadelen. Voor ondernemers de vennootschapsbelasting verlagen. Met dit soort voorstellen houd je geld over om van te eten.

In een tijd waarin die overgrote meerderheid van de Nederlanders best zonder een theater- of dansvoorstelling kan, nooit een museum van binnen ziet maar wel het idee heeft veel belasting te betalen voor een overheid die in de beeldvorming vaak steken laat vallen, klinkt een sobere boodschap helemaal zo gek nog niet. In een tijd waarin mensen, voornamelijk de babyboomers, liever zien dat alle sectoren wat inleveren opdat hun pensioen veilig wordt gesteld, vinden velen het niet zo erg om te weten dat balletdansers iets minder vaak hun maillot aantrekken. Liever zij dan wij.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Politiek en Lifestyle

9 december 2010 , 09:33 , door Simon Otjes

Politiek gaat om grote idealen: solidariteit, vrijheid, gelijkheid, rechtvaardigheid, duurzaamheid. Maar de kern van politiek is dat deze ook op het niveau van de burger vertaald kunnen worden. Zij moeten immers gemotiveerd om voor een partij te kiezen.

Met name het VVD-programma is hier uitermate voor geschikt: in abstracto praat de VVD over een vrije markt, een veilig land en een kleine overheid. Dat is zo’n beetje de kern van de ideologie van de conservatieve liberalen. Maar tijdens de campagne zou dat doorvertaald moeten worden in drie woorden die de potentiele VVD-kiezer aanspreken: betaalbaar, veilig en bereikbaar. Bij de lokale verkiezingen in Delft deed de VVD onder die leus mee.

Het hele VVD verhaal over een kleinere overheid, die efficienter en bedrijfsmatiger te werk gaat en geen onnodige taken op zich neemt kan je vertalen naar een belofte aan de burger: ‘betaalbaar’. Bij ons betaalt u minder belasting. Het VVD verhaal over de kerntaak van de overheid het beschermen van de burger tegen oorlog, misdaad en terrorisme wordt teruggebracht tot een belofte: ‘veilig’. U kunt weer over straat. Ten slotte betekent het VVD verhaal over een dynamische vrije markt dat er van de overheid wordt verwacht dat deze investeert in de infrastructuur waar die economie op draait en dat betekent dat de VVD de individuele kiezer belooft dat zijn of haar dorp, stad en wijk bereikbaar wordt. En hiermee treft de VVD heel goed drie alledaagse ergenissen van burgers: onveiligheid, hoge belastingen en files.

Waan van de dag

BTW-verhoging podiumkunsten op de tocht?

6 december 2010 , 21:08 , door Joost

BTW-verhoging podiumkunsten op de tocht?

Gaat VVD in Eerste Kamer tegenstemmen?

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoe meer peilingen, hoe beter: een analyse van de steun voor de coalitiepartijen

6 december 2010 , 15:10 , door Tom Louwerse

Doet u mee aan onze peiling? (Foto: Flickr/ideath)

De aanhang van de coalitiepartijen VVD, CDA en PVV is sinds het aantreden van het kabinet gestegen, maar in de laatste maand stabiel. Die trend valt te ontwaren uit de peilingen van de Politieke Barometer, Peil.nl en TNS NIPO, als je alle gegevens bij elkaar neemt. Vanaf de presentatie van het regeerakkoord was er een stijging van de steun voor de regeringspartijen, maar deze stijging vlakte vanaf eind oktober af. De affaire-Lucassen laat wel een verschuiving binnen de coalitie zien: de PVV verloor, terwijl het CDA won. De VVD steeg al sinds de zomer, maar lijkt wat af te vlakken.

De bovenstaande conclusies trek ik op basis van een analyse van alle peilingen sinds de verkiezingen van de Politieke Barometer, Peil.nl en TNS NIPO. In de onderstaande figuur zijn de percentages voor VVD, PVV en CDA in elke peiling weergegeven met gekleurde bollen. Met behulp van een door Simon Jackman ontwikkelde methode, kun je per dag berekenen wat de procentuele steun voor een partij of combinatie van partijen is, waarbij je al deze gegevens meeneemt. Peilingen zijn misschien wel onzeker en overschat, maar toch geldt: hoe meer je er hebt, hoe meer we weten.

De methode werkt ongeveer als volgt. We gaan er vanuit dat de werkelijke steun voor de coalitie op een bepaalde dag wordt gemeten door de peilingen. Die hebben een foutmarge, omdat ze niet iedereen naar hun stemgedrag vragen, maar slechts 1000 of 1500 mensen (Peil.nl en de Politieke Barometer geven geen precieze aantallen per peiling, ik heb gerekend met 1500 respectievelijk 1000 respondenten). Als een peiling met 1000 mensen schat dat de coalitie 50% steun heeft, dan kun je er in 95% van de gevallen vanuit gaan dat de ‘echte’ steun ergens tussen de 47% en 53% ligt. Als er op een dag geen peiling is, gaat het model er vanuit dat de steun voor de coalitie gelijk is aan die van gisteren plus of minus een klein beetje (“random walk”). Hoe langer een peiling in het verleden ligt, hoe meer afwijkingen er kunnen zijn: mensen kunnen immers van mening veranderen. Als er weer een nieuwe peiling komt, wordt de schatting weer preciezer: we hebben immers weer meer gegevens over de stemvoorkeuren van mensen. Op deze manier kun je met behulp van een Markov Chain Monte Carlo (MCMC) model voor elke dag sinds de verkiezingen een inschatting maken van de steun voor de coalitiepartijen.