Huil niet om Buma, maar om Groot

Anouchka van Miltenburg had afgelopen week haar eerste akkefietje als Kamervoorzitter te pakken, toen ze de schijn van partijdigheid over zich afriep.  Dat het niet gemakkelijk kon zijn om Verbeet op te volgen, was al vanaf het begin duidelijk. Hoewel ook het voorzitterschap van Verbeet in het begin niet onomstreden bleef, zat het al snel op eenzame hoogten. Het laatste staaltje vakmanschap, toen ze de filibuster van de PVV en de SP in hun eigen grindbak liet vastlopen, is nog altijd de absolute kroon op Verbeets gezag. Toch was ook toen al duidelijk dat haar orde niet vanzelfsprekend was. Als soms Van Gent of Van Beek de regeling deden, ontstond dezelfde roerige rellerigheid waar Van Miltenburg afgelopen week in belandde. Was het een rite de passage voor Van Miltenburg? Of had Buma een punt? De Regeling was vanaf het begin al opgefokt. Eerst blijft dat verscholen achter de permanente staat van opwinding waarin Pieter Omtzigt sinds zijn 15.000 voorkeursstemmen verkeert. Hij spreekt schande van een brief die naar zijn idee te kort door de bocht is, maar dat alarmeert niemand meer. Onze pensioenenwaakhond schijnt inmiddels zelfs met verontwaardigde armgebaren een kroket te bestellen in het Kamerrestaurant. Omtzigt wordt echter onmiddellijk gevolgd door een voltallige oppositie die zich – regelingstechnisch overbodig – stuk voor stuk getergd toont. En dat was niet zonder reden.

Door: Foto: marie-ll (cc)
Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Politiek Kwartier | De W van Polder

, door

COLUMN - Deze week realiseert Klokwerk zich dat het Nederlandse polderbeleid eigenlijk precies zo in elkaar steekt als het koningslied.

Goed, PvdA en VVD zijn dan niet mijn partijen, maar eerlijk gezegd had ik vorig jaar nog wel zin in deze regering. Het hele idee om het politieke debat nu eens niet met een regeerakkoord voor vier jaar dicht te rammen leek me… verfrissend. Een kabinet dat naar draagvlak zoekt, dat betekent kansen voor goede ideeën uit de samenleving. En omdat we in een crisis zitten en moeten (of willen) bezuinigen is de tijd rijp voor slimme hervormingen. Dacht ik.

Naïef natuurlijk. Onder druk wordt alles vloeibaar, behalve in het land dat het water als grootste vijand heeft. De resultaten vallen na een half jaar polderen dan ook behoorlijk tegen. Oppositiepartijen en sociale partners blijken net zo visieloos als ze het kabinet vinden. In plaats van met slimme alternatieven te komen blijken ze slechts meesters in de kunst van het afzwakken. Het huurakkoord, het sociaal akkoord, het zorgakkoord… allemaal plannen die wat geld uit die sectoren melken, maar de zaken feitelijk laten zoals ze zijn.

Terwijl er nogal wat problemen zijn op te lossen.

Dirty Talk

, door

De eerste keer dat Sem bij haar is, probeert Babette wat van de passie van hun eerste nacht samen terug te brengen. Het nieuws over Margaret Thatcher breng haar op ideeën.

Foto: Pete Simon (cc)

Zuinigheid in tijden van crisis

, door

ANALYSE - Het huishoudboekje moet op orde, dus  moet er bezuinigd worden. Dat is het VVD-mantra. Die ideologie is inmiddels flink ingehaald door de empirie.

Dat de VVD het liefst een zo klein mogelijke overheid ziet, wisten we met z’n allen natuurlijk al tientallen jaren. Dat zij de crisis zou gebruiken om dit te doel bereiken mag dan ook geen verrassing heten. Immers: never waste a good crisis. Daarbij had ze de wind vier jaar geleden ook nog eens mee. Zo pleitte bijvoorbeeld het IMF voor terughoudendheid in het uitgavenpatroon van overheden in de ontstane crisis.

Er leek ook een solide wetenschappelijke basis ten grondslag te liggen aan de bepleite zuinigheid van overheden. De(assistent-)professors aan Harvard Alesina en Ardagna publiceerden in 2009 bijvoorbeeld een paper waarin ze stelden dat lage tekorten zouden leiden tot vertrouwen van de markten en groei op de korte termijn. Een economisch mechanisme dat Paul Krugman van The New York Times al typeerde als het geloof in de confidence fairy. In de echte wereld blijkt de confidence fairy maar niet op te komen dagen. Zo blijft in Nederland, ondanks al onze bezuinigingen, het consumentenvertrouwen onverminderd laag en het economisch klimaat belabberd. Ook bleek bij een nadere analyse (pdf) van hun data dat in meer dan de helft van de door Alesina en Ardagna aangehaalde gevallen de groei het jaar na die bezuinigingen juist nog verder terugliep. 

Foto: Gerard Stolk (cc)

VVD grijpt meeste burgemeestersposten

, door en

ANALYSE - Voor het eerst in de geschiedenis van de partij leverde de VDD in 2012 de meeste nieuwe burgemeesters. Dat blijkt uit onze data-analyse.

Nerd-update onderaan, 14.00 uur

Vorig jaar werden er 27 nieuwe VVD-burgemeester geïnstalleerd in Nederland, tegen 23 van de PvdA en 19 van het CDA. Het is sinds de oprichting van de VVD nooit voorgekomen dat de liberalen de meeste nieuwe burgemeesters leverden.

‘We kunnen concluderen dat we goede kandidaten in huis hebben’,  laat een woordvoerster van de VVD weten.  ‘Een groot aantal burgemeesters leveren is overigens geen doel, maar wel een goed middel om liberaal te besturen. Wij staan voor een liberaal beleid en hoe meer VVD-burgemeesters er zijn, hoe beter dat kan.’

Decennialang waren verreweg de meeste burgemeesters die nieuw werden geïnstalleerd van Nederlandse gemeenten van CDA-huize. In 1987 wist de PvdA de christendemocraten voor het eerst de loef af te steken. Vanaf 1996 gebeurde dat vaker, al wist het CDA tijdens de kabinetten-Kok I en II nog altijd het vaakst nieuwe burgemeesters te leveren. De afgelopen 32 jaar heeft het CDA wel verreweg de meeste nieuwe burgemeesters aangeleverd.

In 2012 werden er onder meer VVD-burgemeesters aangesteld in Gouda, Veenendaal, Haren, Leiderdorp, Middelburg en Venlo. De grootste stad waar een liberale burgemeester de scepter zwaait is Den Haag; daar is Jozias van Aartsen sinds 2008 de burgervader.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Pianovingers

, door

Alles is politiek bij Sem en Babette. Een romantisch etentje loopt uit in een discussie over het sex appeal van politieke kopstukken. De serveerster lijk het wel interessant te vinden.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

Brief aan de VVD

, door

BRIEF - Beste VVD’ers,

Als een konijn uit de hoge hoed was daar afgelopen week ineens het sociaal akkoord. Werkgevers blij, werknemers blij, kabinet blij, oppositie niet al te boos. Als het de belangrijkste taak is van de minister-president om de boel bijeen te houden, dan heeft Rutte het goed gedaan. Toch staan jullie bij de VVD niet massaal te juichen. De JOVD wil de hele tent zelfs het liefst afzinken.

Dat komt doordat Rutte’s doel om de regering op de rit houden, verschilt met dat van de VVD om bij de volgende verkiezingen weer zoveel mogelijk stemmen te halen. Die spanning is er natuurlijk tussen iedere premier en zijn partij, maar Rutte toont zich zó flexibel (of ruggengraatloos; perspectief doet een hoop) om zijn doel te halen, dat hij de beloftes vergeet die hij de VVD-stemmer heeft gedaan.

Rutte sluit noodgedwongen zóveel akkoordjes en compromisjes dat de media er inmiddels sport van hebben gemaakt om voor ieder akkoord zo veel mogelijk bijnamen te bedenken. Er was het lenteakkoord vs Kunduzakkoord (vs kontneukakkoord), er was het Oranjeakkoord vs helemaal geen akkoord en nu is er het polderakkoord vs sociaalakkoord vs Mondriaanakkoord vs bezweerakkoord (mijn persoonlijke favoriet).

Foto: Minister-president Rutte (cc)

Waarom moeten de provincies fuseren?

, door

ANALYSE - Provincies moeten fuseren om kosten te besparen. Maar volgens gastblogger Saskia liggen aan deze fusiedrang veel cynischer motieven ten grondslag. 

Wie op zijn werk een reorganisatie heeft meegemaakt zal ongetwijfeld ervaren hebben dat een reorganisatie ogenschijnlijk meer kost dan dat deze opbrengt. Iedereen zit ergens anders. Iedereen krijgt weer een andere computer waar van alles aan schort. Iedereen moet weer zijn boekenkast uitruimen en is daar weer een dag mee bezig. En uiteindelijk doet iedereen nog steeds ruwweg hetzelfde werk, op een handjevol mensen na dat eruit zijn gevlogen.

Onderzoek van de Rijksuniversiteit Groningen onder gemeentelijk besturen wijst uit dat een fusie tussen gemeenten geen enkele reële bezuiniging met zich meebrengt. De reden om te reorganiseren is dan ook altijd een andere, meer strategische. Minder bestuurlijke baantjes? Geen sprake van. Minder ambtenaren? Absoluut niet. Meer belastingopbrengsten? Nee, burgers gaan niet ineens ergens anders wonen.

Waarom waarom waarom. Wat is dan het idee achter een superprovincie. En waarom wil de VVD het zo per se en is ineens de PvdA ook om, en wil die zeer dringend zijn achterban overtuigen?

Ik kwam er maar niet uit en vind het echt helemaal niks. Als ik móet kiezen noem ik mezelf Brabander. Ik merk het aan alles, ook al praat ik gelukkig niet zo. Bovendien is Brabant een veel betere provincie dan alle andere provincies. De provincie heeft een zeer deugdelijk bestuur en draagvlak onder de bevolking. En de mensen daar zijn aardiger. Waarom zou iemand dat nou willen splitsen in een Oost-Brabant dat bij Limburg moet en een West Brabant dat bij Zuid Holland moet?

Wo ist der Wallen?

, door

Net als Babette zich begint te ergeren aan zijn eeuwige politieke correctheid, blijkt Sem er een zeer eigenzinnige visie op na te houden over het Nederlandse prostitutiebeleid.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Metro Library and Archive (cc)

Feit of fabel: Remco Dijkstra over smog

, door

ANALYSE - UPDATE 8 april 2012: Een aantal volgers heeft ons erop gewezen dat de oordeel ‘feit’ niet paste die bij de uitleg die wij gaven bij de uitspraak van Remco Dijkstra. Wij hebben daarom ons eigen item gefactcheckt en zijn inderdaad tot de conclusie gekomen dat de uitspraak van Dijkstra als ‘fabel’ beoordeeld moet worden

Remco Dijkstra (VVD): “De enige situatie waarbij wij in Nederland last hebben van smog is op oudejaarsavond als al dat vuurwerk de lucht in gaat.” (bron: nu.nl)

fabel

Wat is smog eigenlijk?
De Rijksoverheid definieert smog als volgt:

Smog is luchtvervuiling die in bepaalde perioden opeens sterk toeneemt. Zo’n periode heet een smogepisode. In Nederland wordt de term smog gebruikt als er meer luchtverontreiniging is dan gewoonlijk, mogelijk met nadelige gevolgen voor de gezondheid

Er zijn twee soorten smog: zomersmog en wintersmog. Zomersmog wordt vooral veroorzaakt door ozon en fijn stof en in mindere mate door stikstofdioxide en zwaveldioxide. In de winter wordt smog veroorzaakt door een mengsel van hoofdzakelijk fijn stof en zwaveldioxide.

Smog (zoals gedefinieerd door de Rijksoverheid) wordt dus veroorzaakt door ozon, fijn stof, stikstofdioxide en / of zwaveldioxide.

Wanneer hebben we ‘last’ van smog?
Om de uitspraak van Remco Dijkstra zo objectief (mensen reageren verschillen op smog) mogelijk te beoordelen kijken we naar de Europese richtlijnen.

Vorige Volgende