Heeft Nederland de ‘politieke immuniteit’ nodig?

Horen politici ook buiten het parlement immuniteit te hebben, zodat zij niet vervolgd kunnen worden om wat zij in het politieke debat zeggen? Na 6.400 aangiften, 15.000 discriminatieklachten en rond een half jaar zorgvuldig overwegen heeft het Openbaar Ministerie (OM) afgelopen week besloten om Tweede Kamerlid Geert Wilders officieel als verdachte aan te merken van strafbare uitlatingen: voor zijn 'minder Marokkanen'-opmerking tijdens een verkiezingstoespraak in maart 2014. Daags daarna, op vrijdag 10 oktober 2014, vroegen De Volkskrant en Trouw zich in hun redactionele commentaren af hoe zinvol vervolging was. Beide kranten erkenden dat het OM geen andere mogelijkheid had, maar zij stelden wel dat een politieke uitspraak geen juridisch – strafrechtelijk – antwoord hoort te krijgen. Betekent dit dat politici ook buiten het parlement immuniteit horen te hebben: dat wil zeggen dat zij niet vervolgd kunnen worden om wat zij in het politieke debat zeggen? Het strafrecht De kans op een daadwerkelijke veroordeling lijkt deze keer veel groter dan in de eerste ‘zaak Wilders’. Toen was de Rechtbank Amsterdam – evenals het OM dat destijds slechts onder dwang van het Hof überhaupt tot vervolging was overgegaan – uiteindelijk van oordeel dat er geen sprake was van groepsbelediging, noch van aanzetten tot haat en discriminatie. Volgens de Rechtbank waren de omstreden uitlatingen van Wilders voornamelijk tegen de islam als een ideologie gericht en niet tegen diens aanhangers als een voor belediging en discriminatie vatbare bevolkingsgroep. Dit ligt nu duidelijk anders: met zijn roep naar minder ‘Marokkanen’ richt Wilders zich eenduidig direct tegen een bepaalde bevolkingsgroep. Door de leden van deze groep op grond van hun afkomst te discrimineren laat hij ook het - toch al weinig overtuigende - onderscheid tussen de islam als ideologie en diens aanhangers als groep van mensen niet meer toe. Het is dus zeer waarschijnlijk dat Wilders niet alleen opnieuw voor de rechter moet verschijnen maar dat hij ook een (waarschijnlijk lichte) straf tegemoet moet zien.

Hoge Raad: er zijn grenzen aan vrije meningsuiting politici

Wellicht vooral relevant vanwege de aanstaande(?) vervolging van Wilders:

De Hoge Raad vernietigde vandaag een beslissing van het gerechtshof in Amsterdam. De raadsheren oordeelden vorig jaar dat Delano Felter, lijsttrekker van de Republikeinse Moderne Partij bij de gemeenteraadsverkiezingen in Amsterdam in februari 2010, niet strafbaar was aan het opzettelijk beledigen of aanzetten tot discriminatie van homoseksuelen. […]

De hoogste rechter oordeelt nu dat een politicus in een publiek debat weliswaar veel aan de orde kan stellen en ook mag kwetsen, choqueren of verontrusten maar anderzijds ook de verantwoordelijkheid draagt, “om te voorkomen dat hij uitlatingen verspreidt die strijdig zijn met de wet en met de grondbeginselen van de democratische rechtsstaat. Daarbij gaat het niet uitsluitend om uitlatingen die aanzetten tot haat of geweld of discriminatie maar ook om uitlatingen die aanzetten tot onverdraagzaamheid”, aldus de Hoge Raad.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Emmanuel Huybrechts (cc)

Groepsbelediging

OPINIE - Natuurlijk moet het OM onderzoeken of Geert Wilders vervolgd moet worden voor het beruchte ‘minder, minder’-spreekkoor. En natuurlijk spint hij daar garen bij, wat de uitslag van onderzoek en eventuele vervolging ook zal zijn. Alles wat tegen Geert Wilders ondernomen wordt, is koren op zijn molen die immers draait op zijn slachtofferschap en op de vermeende onderdrukking van de “volkswil”.

Echter, iedereen heeft zich aan de wet te houden en Geert Wilders is daarop net zo min een uitzondering als de gemiddelde scooterjongere. Als die wet je niet bevalt, dan kun je als landelijke politieke partij voorstellen om hem aan te laten passen – in dat opzicht heb je een behoorlijke voorsprong op scooterjongeren. Alleen moet je dat voordeel wel benutten. De boel laten verslonzen en vervolgens janken over vervolging is niet erg sterk.

Maar moeten die wetten, artikelen 137c en -d, eigenlijk wel worden afgeschaft? Juist deze artikelen beschermen nog altijd vooral de Joden in Nederland, en het waren dan ook de steeds vaker onder vuur liggende Joden voor wie in 1934 de eerste Nederlandse wet tegen groepsbelediging werd aangenomen (pdf):

137c
 
Naast dat het opmerkelijk is dat een partij die zich zo verbonden zegt te voelen met Joden en Israël precies dit wetsartikel om zeep wil helpen: is het niet een teken aan de wand? Dit was de wet waarmee men in 1934 de vrijheid van meningsuiting van Nederlandse aanhangers van het nationaal-socialisme wilde censureren. En verdomd, als je op bovenstaande link klikt, lijkt het wel alsof je op de Facebookpagina van een of ander zwakzinnig vlagwapperend pro-Wildersclubje bent beland:

Foto: Sebastiaan ter Burg (cc)

Vrijheid van meningsuiting

Weet u nog: de ‘vrijdenkersruimte’ in het Tweede Kamergebouw? Ik was ‘m al lang en breed vergeten, maar de Volkskrant, bij monde van columniste Sheila Sitalsing, herinnert ons gelukkig weer aan dit fraaie initiatief uit 2008 van VVD en PVV.

Volgens Mark Rutte (toen nog in de oppositie) werd de vrijheid van meningsuiting in Nederland bedreigd en diende de opening van de vrijdenkersruimte als tegenwicht. Het allerliefst zag hij toen nog de invoering van een Amerikaans model waarin zo’n beetje alles gezegd kan worden:

In Amerika weegt de vrijheid van meningsuiting zwaarder dan de inhoudelijke waardering voor de uitgesproken boodschap. Dat zou in Nederland ook zo moeten zijn.

Kortom: haatzaaien en discriminatie moet, zolang niet expliciet wordt opgeroepen tot geweld, gewoon kunnen. Demonstrerende nazi’s? Geen probleem!

Zodoende was Rutte ronduit trots een ruimte te mogen openen waarin anti-islam cartoons van Gregorius Nekschot, werken van Theo van Gogh en naakten van Ellen Vroegh, die – naar verluidt – vanwege klagende moslims door het gemeentebestuur van Huizen uit het zicht werden geplaatst.

Maar dat was toen. Nu het gaat over IS-vlaggen en ‘haatimams’, klinkt een heel ander geluid:

Nederland is een democratische rechtsstaat. Vrijheid van meningsuiting is hier een onbetwist recht.’ Maar er zijn grenzen, aldus de premier. ‘En als die overschreden worden, zal de staat die grenzen vastberaden bewaken.’

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

De vrijheid van misselijkheid

OPINIE - Een uitstekende column van Rejo Zenger over waarom het zo kwalijk is dat Twitter en Facebook schokkende beelden verwijderen.

Iedereen heeft het recht op vrijheid van meningsuiting. Daar waar belangen botsen, moet die belangen tegen elkaar worden afgewogen. De vraag is dan: welke belang moet zwaarder wegen?

….

Hoe schokkend het filmpje van de onthoofding (van journalist James Foley, red) ook is, het is de keiharde realiteit van onze wereld.

Foto: dreamwhile (cc)

Peter Breedveld

OPINIE - Oké, Peter Breedveld zit weer eens in de problemen. Dit keer lijkt het erop dat zijn Twitteraccount is geblokkeerd. Ik geloof dat het al eens eerder is gebeurd en toen is het goedgekomen. Dat zal ook nu wel zo zijn, maar dat laat onverlet dat er alwéér iets is ondernomen om de man het leven zuur te maken.

Ik heb Breedveld leren kennen nadat ik een blauwe maandag had gewerkt aan de Vrije Universiteit, waar hij schreef voor het tijdschrift Ad Valvas. Die rare film van Mel Gibson over The Passion of the Christ was net in première gegaan, er was ophef over het antisemitische karakter daarvan, en Breedveld wilde daarover schrijven. De afdeling oude geschiedenis van de VU schoof het af en dus ben ik met Breedveld en een theoloog naar de perspremière gegaan. Daar kwam een prima stuk uit en dat was dat.

Hoe Breedveld en ik jaren later weer met elkaar in contact kwamen herinner ik me niet, maar ik ben stukken gaan schrijven voor zijn website, Frontaal Naakt. Breedsvelds visie was dat er een politiek-correct klimaat bestond en dat teveel dingen niet mochten worden gezegd. Frontaal Naakt bood ruimte aan discussies over de wijze waarop de islam de samenleving ondergroef en ik herinner me dat ik stukken daar tegenin heb geschreven. Wat je ook van Breedveld kunt zeggen: hij stond open voor mensen die een andere mening hebben.

Is Frontaal Naakt een leuke site? Het NRC Handelsblad noemde de plaats extreemrechts, wat een overdreven maar wel begrijpelijk etiket was voor de vroege fase, toen Breedveld ruimte bood aan de geluiden die na de Fortuynrevolte mainstream zijn geworden. Gregorius Nekschot mocht er zijn walgelijke cartoons plaatsen. Breedvelds simpele punt was, en is, dat een mening geuit mag worden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Opsteltencensuur: het nieuws in het Van Aartsen debat dat gemist werd

ANALYSE - Afgelopen donderdag was het spoeddebat in de Haagse gemeenteraad over de wanordelijkheden tijdens de verschillende pro- en anti-ISIS demonstraties in de Hofstad, waarin burgemeester Van Aartsen zich moest verantwoorden aan de gemeenteraad. Het debat liep uiterst voorspelbaar. Na een krachtige verklaring van Van Aartsen bij de opening van het debat was de kou uit de lucht en Van Aartsen kwam op geen enkel moment in de problemen. Van Aartsen is dan ook een sterke debater, die een overtuigend pleidooi kan houden. De motie van wantrouwen van de PVV – zoals bij iedere motie van die partij – was al bij voorbaat kansloos. Zoals verwacht kondigde Van Aartsen in zijn verklaring aan dat hij geen enkele demonstratie meer zal toestaan in de Schilderswijk:

De vrijheid van meningsuiting en in het verlengde daarvan de vrijheid van demonstratie vormen het sluitstuk van een proces van tweehonderd jaar waarin onze democratische samenleving vorm heeft gekregen.


Het opmerkelijke aan dit spoeddebat over het grondrecht demonstratievrijheid was dat Van Aartsen bijna unanieme steun kreeg voor een demonstratieverbod voor de duur van twee maanden. De meeste fractiewoordvoerders in de Haagse gemeenteraad toonden zich geen groot pleitbezorger van de demonstratievrijheid voor iedereen en zeker niet voor politieke groeperingen die heel ver van het eigen gelijk verwijderd waren. Zo toonde de PVV zich voorstander van een demonstratieverbod voor ISIS-sympathisanten en voor de meeste linkse partijen konden er niet genoeg beperkingen worden opgelegd aan demonstraties van radicaal-rechtse groeperingen. Weinig principiële standpunten over demonstratievrijheid waren te horen tijdens het raadsdebat.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Quote du jour | Meningenpolitie

Wij zijn er niet om de publieke opinie te bevredigen, maar om de openbare orde te handhaven. […]

Wij zijn geen meningenpolitie […] Achteraf moet het OM beoordelen of er strafbare feiten zijn gepleegd. Op dat punt is Jozias van Aartsen onbegrepen.

Burgemeester Ahmed Aboutaleb van Rotterdam neemt het op voor zijn collega Jozias van Aartsen, die veel kritiek kreeg omdat volgens critici de politie niet tijdig ingreep tijdens een Pro-Gazademonstratie in Den Haag.

Foto: donaldjenkins (cc)

Gedachtenpolitie (2)

Tegen de communis opinio in, maar toch: ik heb problemen met de manier waarop de Marokkaanse ambtenaar Yasmina Haifi wordt aangepakt.

Eerder schreef ik over de Gedachtenpolitie die in Nederland dreigt te ontstaan.

Nu komt daar iets bij: het groeiende onbehagen in islamitische hoek dat moslims minder vrijheid van meningsuiting hebben dan andersdenkenden of andere groeperingen. En ik denk dat ze daar tot op zekere hoogte een punt hebben.

Even de piketpaaltjes op inhoudelijk vlak: ik vind de uitspraken van Haifi ondoordacht, ongefundeerd, en in die zin dom. Maar zijn ze verwerpelijk? Daar twijfel ik al. Zijn ze strafbaar? Ik denk van niet. Zijn ze antisemitisch? Volgens mij niet. Is het per definitie antisemitisch om ergens een ‘zionistisch complot’ te vermoeden?

Als die vraag met ‘ja’ wordt beantwoord, wat is het dan als je ergens een Amerikaans complot vermoedt? Of een Westers-, islamitisch-, Russisch-, Oekraïens-, Nederlands-, PVV-, neonazi- of marxistisch complot? Waarom zou je uitsluitend zionisten niet van een complot kunnen of mogen verdenken?

Volgend punt: mag een ambtenaar zoiets vinden? Ik zeg: ja. Mag hij of zij het tweeten? Ja (naar mijn bescheiden mening).

Natuurlijk besef ik dat Haifi op een politiek-strategisch gevoelige afdeling werkt (National Cyber Security Center). En het lijkt me terecht dat aan functionarissen van zo’n dienst (extra) hoge eisen worden gesteld ten aanzien van hun antecedenten, contacten, loyaliteiten en misschien zelfs denkbeelden. Een dienst die zich ook bezig houdt met moslimterrorisme zit niet echt te wachten op een verdediger van IS. Zomin als op een neonazi-sympathisant. Met andere woorden: overplaatsing naar een andere afdeling lijkt me verdedigbaar. Maar ontslag?

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-03-2022

Google spreekt recht

ACHTERGROND - Een discutabel vonnis van het Europese Hof in uitvoering.

Ze hebben er zelf niet om gevraagd bij Google. Maar een uitspraak van het Europese Hof van Justitie dwingt hen alle verzoeken van mensen die een een zwarte bladzijde uit hun verleden willen wegmoffelen individueel af te handelen. Meer dan 90.000 verzoeken zijn inmiddels ingediend, waarvan 5.500 uit Nederland. Tot nu toe heeft Google meer dan de helft van de verzoeken ingewilligd. Dat betekent overigens niet dat de gewraakte in informatie is verwijderd. Het Hof heeft alleen bepaald dat bij een zoekactie op de naam van iemand resultaten met achterhaalde en voor de persoon schadelijke informatie onzichtbaar moeten worden gemaakt. Het gaat dus om delisting en niet om deleting. De oorspronkelijke informatie, bijvoorbeeld een krantenpagina, blijft via andere wegen nog wel toegankelijk. Verder gaat het alleen om zoekacties met Google naar pagina’s binnen het domein van EU-lidstaten (inclusief de EFTA-landen die de betreffende richtlijnen ook hebben aanvaard).

Google heeft aan de Article 29 Working Party, een adviesgroep van de Europese Commissie over de uitvoering van de Europese privacyrichtlijn inzicht gegeven in de stand van zaken en hun werkwijze bij de uitvoering van het vonnis van het Europese Hof. In september is op basis van de verstrekte informatie een advies van WP29 te verwachten.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende