2010: the year of kettling

We’ve all been kettled. The term, of course, refers to a form of containment used by law enforcement against protestors who are then surrounded by a thick cordon of police, with either one narrow exit or no exit at all as police advances and reduces the space available to those kettled. Once duly kettled, sometimes for hours, protestors can be made to conform much more easily. Kettling was used at the G8 demonstrations in Genoa, with tragic results. And more recently, it was used against students protesting conservative policies: “Hundreds of people chanted “let us out” as a line of police officers reduced the size of the Whitehall pen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

‘Radicale’ uitingen in een database

freedom of speechEen paar weken geleden werd hier al stil gestaan bij privacywetgeving uit Brussel. Een van die plannen verdient nog wat extra aandacht. Dankzij een rapport (pdf) dat statewatch.org boven tafel heeft gekregen, weten we dat de Europese Raad bezig is met het opzetten van een instrument voor het monitoren van ‘radicale elementen’.

Wat houdt dat precies in? Het instrument is een methode die de veligheidsdiensten van alle lidstaten moeten gebruiken bij het aanleggen van een database van radicale personen en groepen. Het is een soort checklist met zeventig punten die een indicatie moeten geven voor iemands radicalisering. Op die manier groeit er een groot Europees bestand waarin alle subversieve eu-burgers gerangschikschikt zijn, overzichtelijk en vrij uitwisselbaar: Lekker handig in de strijd tegen het terrorisme.

Maar wie hebben de Europese veiligheidsdiensten eigenlijk op de korrel? Een uitgebreide analyse van deze plannen is gemaakt door Statewatch. Opvallend is dat de diensten een ruime definitie gebruiken van het begrip radicaal: ‘Extreme right/left, Islamist, nationalist, anti-globalisation, etc’. Dat is een tamelijk bonte verzameling van politieke opvattingen die onder het mom van anti-terrorismemaatregelen bij elkaar geveegd worden. Daar komt nog bij dat de vragen uit de checklist nogal ver lijken te gaan. Ze wekken op zijn minst de indruk dat het hebben van radicale gedachten al gevaarlijk kan zijn. Neem bijvoorbeeld vraag 65:

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Vijandbeeld

[qvdd]

Het is geen onzinnige zij het een ietwat deprimerende gedachte dat een eigen identiteit bestaat bij de gratie van een vijandbeeld. Wie je niet wilt zijn en bij wie je niet wenst te horen zegt meer over jezelf dan wie je zelf denkt te zijn.

Arnon Grunberg schreef voor Amnesty International over de vrijheid van meningsuiting (word lid om het helemaal te lezen).

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Voor alle duidelijkheid

Voor alle duidelijkheid: wij van GeenCommentaar heten dus géén Harry Mens, en we geloven dus NIET in een joodse kongsie. Wij denken pertinent NIET dat de Nederlandse media en politiek beheerst worden door een soort verborgen zionistisch broederschap waarvan de leden zouden fungeren als ‘loopjongen van de mossad’ of als ‘waterdrager voor de staat Israel’. Het idee dat alle mensen van joodse komaf per definitie de facto pro-Israel zijn werpen wij verre van ons, net als, overigens, het idee dat alle moslims voor de invoering van de sharia in Europa zouden zijn. Er zijn op de redactie van GeenCommentaar geen antisemieten, net zo min als er islamofoben zijn, en aan complotdenken doen we al helemaal niet. We distantiëren ons dan ook, als redactie, nadrukkelijk van de inhoud van het stuk dat DeViking afgelopen week op ons open podium plaatste (‘Invloed van Israel in Nederland’). Wij vinden dat collectief een gedrocht van een tekst.

Wij vinden het dan ook uitermate spijtig dat, nadat het stuk werd overgenomen door Gretta Duisenberg’s stopdebezetting.nl het beeld is ontstaan dat het door of met goedkeuring van redactieleden van GeenCommentaar geschreven zou zijn. Dat is, het moge duidelijk zijn, niet het geval, en het verbaast ons dat de verantwoordelijke journalisten dat niet hebben opgemerkt. Een open podium is een open podium en biedt plek aan iedereen. Wij kunnen slechts achteraf modereren of verwijderen. Dat hebben we in dit geval niet gedaan, óók niet nadat het Meldpunt Discriminatie Internet ons vrijdag, naar aanleiding van een klacht, verzocht het te verwijderen omdat het strijdig zou zijn met de anti-discriminatiebepalingen uit het Wetboek van Strafrecht – overigens zonder precies aan te geven om welke bepalingen het zou gaan. Er wordt in het stuk niet opgeroepen tot geweld, noch tot haat, en uit de comments blijkt voor ons glashelder dat de boodschap, voor zover die er al was, door alle reaguurders, inclusief een aantal redactieleden, verworpen en bestreden wordt. Eigenlijk zet de schrijver vooral zichzelf voor aap. Jurisprudentie suggereert bovendien dat de door DeViking geproduceerde woorden, hoe walgelijk we ze ook allemaal mogen vinden, niet strafbaar zijn.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verkiezingen VS (Deel 2): Democratie of plutocratie

Democratic donkey (Plaatje: Wikimedia Commons/Homas Nast)

Volgende week dinsdag 2 november worden de Midterm Elections gehouden, de tussentijdse verkiezingen waarbij alle zetels in het Huis van Afgevaardigden en 37 van de 100 Senatoren verkiesbaar zijn. De partij van de zittende President verliest bijna altijd zetels bij een tussentijdse verkiezing de vraag is alleen: hoeveel en kunnen ze hun meerderheid behouden? Wat hebben de Democraten in twee jaar bereikt en hebben ze dit verlies verdiend? En wat kunnen we verwachten van de Tea Party?

Dit is deel 2 van Verkiezingen VS. Deel 1 Moddergooien en handreiken verscheen gisteren.

Links is ondankbaar
De leiding van de Democraten denkt dat het belangrijk is om kiezers in het midden – de independent voters – er van te overtuigen dat Democraten niet te links zijn. Daarom wordt er druk uitgevoevend op linkse activisten om niet te veel te eisen. Zij beschuldigen de linker vleugel ondankbaar te zijn omdat zij onvoldoende oog heeft voor de behaalde resultaten. Zo meldde de woordvoerder van het Witte Huis Robert Gibbs onlangs dat de ‘Professional Left’ – linkse bloggers en activisten – maar niet wilde zien dat Obama al veel had bereikt. Maar wat heeft Obama eigenlijk bereikt? Ik noem een aantal zaken:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Immuniteit, vrijheid van meningsuiting & groepsbelediging

Scheiding der machten (foto: flickr/h.koppdelaney)Tijdens de formatie wilden de VVD en de PVV de vrijheid van meningsuiting uitbreiden. Voor politici die deelnemen aan het maatschappelijk debat moest er een uitzondering komen voor het verbod op groepsbelediging. Minderheden reageren geschokt. Er worden vergelijkingen met Berlusconi getrokken omdat deze net als de PVV ook geprobeerd heeft om vervolging tegen zichzelf stop te zetten. Immers Wilders wordt ook vervolgd voor groepsbelediging.

Ik kan om twee redenen wel iets zien in dit voorstel, alhoewel ik gezien de Nederlandse situatie wetgeving hierover overbodig vind. Ten eerste, ik geloof in scheiding der machten. Dat betekent dat kamerleden geen uitspraken mogen doen over zaken die onder de rechter liggen. Waarom zou niet evenzeer moeten gelden dat rechters zich niet bemoeien met een politiek debat? Is het niet evenzeer onwenselijk als in het proces dat iets legaal wordt gemaakt, rechters mensen vervolgen voor het zeggen dat dat legaal wordt gemaakt. Als een politicus in een maatschappelijk debat over zeg, de monarchie, beledigende dingen zegt over ons Staatshoofd, zou het dan niet onwenselijk zijn als hij daarvoor vervolgd wordt? Immers hoe kan je de maatschappelijke situatie anders veranderen? Ten tweede, het OM, is gelukkig relatief onafhankelijk, maar een minister kan sturend optreden, ook in specifieke zaken. Zou het niet zeer onwenselijk zijn als een minister van een bepaalde partij een politicus van een andere partij zou kunnen uitschakelen voor uitspraken waar hij het niet mee eens is? Volgens mij betekent scheiding der machten dus dat juist de vrijheid van politici in het maatschappelijke debat bijzonder bescherming van juridische vervolging verdient.

Het gaat hier specifiek om groepsbelediging. Halsema sprak recent over het onderscheid tussen belediging en vernedering: “vernedering is niet hetzelfde als belediging, als het lasteren van God of het hard bekritiseren van heilige boeken. Bij belediging komt de staat wat mij betreft geen taak toe. Vernedering betekent dat mensen vervolgd worden om hun geloof of gediscrimineerd worden bijvoorbeeld op de arbeidsmarkt of in het onderwijs.” Ik denk dat ze hierin gelijk heeft: er staan in ons wetboek van Strafrecht te veel, al dan niet slapende, artikelen die over belediging gaan, van het staatshoofd, van het staatshoofd van een ander land, van het openbaar gezag en dan natuurlijk nog godslastering en groepsbelediging. Ik denk dat als ik Halsema volg er onderscheid gemaakt moet worden tussen spreken en (het oproepen tot) handelen. Mensen mogen niet vervolgd of achtergesteld worden vanwege hun geloof of opvattingen, maar je mag wel over hen spreken, zoals je wilt. Aanzetten tot geweld is natuurlijk uit den boze, maar beledigen is heel wat anders. Het mes snijdt aan twee kanten: als je wilt dat mensen niet vervolgd mogen worden voor hun religieuze opvattingen, mogen mensen dan wel vervolgd worden voor hun discriminatoire opvattingen?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het proces en de getuige-deskundige

Geert Wilders (Foto: Flickr/pietplaat)

Dat gekke proces tegen die man met dat vreemde haar die van die nare dingen zegt over andere mensen, dat had er natuurlijk nooit moeten komen, roept weldenkend Nederland al weken in koor. Hij zegt dan wel nare dingen, maar dat moet kunnen, want we leven in een vrije wereld. De ondertoon verschilt van spreker tot spreker. Bij sommigen krijg je het idee dat ze vinden dat er ergens ook nog wel een kern van waarheid in al die nare verhalen zit ook, bij anderen lijkt het erop dat ze vooral bezwaar hebben tegen alle (media-)aandacht voor De Man Met Het Vreemde Haar en Zijn Abjecte-en-Infame Gedachtegoed. Slechts een enkeling haalt het in zijn hoofd om iets te mompelen over ‘niet per se een slechte zaak’ – want impliceren dat het wellicht niet alleen maar onverstandig zou kunnen zijn om deze zaak te voeren wordt – voor je er erg in hebt – gelijkgesteld aan het steunen van een veroordeling van die Rare Blonde Man.

Voor alle duidelijkheid: het zou een zware klap voor de Nederlandse democratie zijn als Wilders ook maar de minste, symbolische veroordeling zou krijgen – hoe infaam en abject ik zijn ideeën op sociaal-cultureel vlak ook vind – maar ik ben niet overtuigd van de onzinnigheid van dit proces. Er is in Nederland grote maatschappelijke onduidelijkheid over wat onze wet nu wel en niet verbiedt, en over wat nu wel en niet gezegd mag en moet mogen worden. Die onduidelijkheid betreft niet alleen die Wilders, al speelt hij er wel een hoofdrol in. Er zijn meer dan enkele ongelukkigen die vinden dat die Wilders veroordeeld zou moeten worden. Het is tijd dat daar duidelijkheid in komt, en dat de controlerende – en indien nodig de wetgevende – machten zich vierkant scharen achter de vrijheid van meningsuiting. In Nederland voeren wij een vrij maatschappelijk debat, en de overheid is er óók om in geval van onduidelijkheid die vrijheid te bevestigen en te verdedigen. Het is lullig voor Geert, maar belangrijk voor Nederland.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het proces Wilders en de vrijheid van meningsuiting

Deze bijdrage aan het open podium is van Machosofty (website)

Vandaag, 4 oktober 2010, start de rechtszaak tegen Geert Wilders. De aanklacht behelst het opzettelijk beledigen van een groep mensen, het aanzetten tot haat en het aanzetten tot discriminatie. Uiteindelijk zal de rechter een juridisch oordeel over het gedrag van Wilders vellen. Een oordeel dat gebaseerd is op wetten en precedenten. Moet dat echter de enige maatstaf zijn? Of dienen we ons als samenleving zo langzamerhand ook weer eens af te gaan vragen hoe we kunnen komen tot een gezond moreel oordeel over de grenzen van de vrijheid van meningsuiting?

Oorlog
Het Openbaar Ministerie vervolgt Wilders voor het opzettelijk beledigen van een groep mensen, het aanzetten tot haat en het aanzetten tot discriminatie. De kern van de uitspraken van Wilders is dat hij de islam er van beschuldigt dat zij het voornemen heeft om Nederland en Europa te bezetten om ons met geweld de islamitische leefwijze op te dringen. Met andere woorden, Nederland is in oorlog met de islam, en de islam is de vijand die een halt toegeroepen moet worden. De één miljoen moslims die in Nederland wonen zijn een bezettingsmacht die moet worden bestreden.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende