Politiek Kwartier | Kwaad

Het wordt tijd om de klachten eens om te zetten in eisen. En wie daar niet in mee kan gaan, kan beter aan de kant gaan staan. Veel Nederlanders zijn kwaad. Kwaad op de overheid die maar niet naar de burgers luistert. Kwaad op de ondemocratische EU die ons land steeds verder overneemt. Kwaad op mensen die uit de staatsruif zouden eten zonder daar iets voor terug te willen doen. Kwaad op immigranten die onze tradities af willen schaffen. En kwaad op rechters die misdadigers na een jaartje staatshotel de straat weer op sturen. Media die het niet zo nauw met de feiten nemen stoken dit vuurtje graag op. Een sprekend voorbeeld is het gênante stukje hoofdrekenen waarmee GeenStijl/Das Kapital aannemelijk probeerde te maken dat je met een uitkering beter af zou zijn dan met een minimumloon. Er zaten nogal wat rekenfouten in, naast dat men de regels niet bleek te kennen. De uitkering was op de beschreven situatie niet toepasbaar, bleek een stukje lager te zijn bovendien, en dat wat je aan een minimumloon overhoudt, bleek veel hoger. Dit overigens los van dat mensen in een uitkering meer en meer als een soort lijfeigene worden beschouwd. Maar aan weerleggingen heeft een deel van Nederland geen boodschap. Zij houden liever vast aan hun jaloezie. Feiten hinderen daar maar bij.  

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022
Foto: Alix Guillard (cc)

De Telegraaf is een goede krant

, door

OPINIE - De Telegraaf doet eigenlijk wat alle kranten zouden moeten doen: vragen stellen.

De vergelijking Rutte-Marx slaat natuurlijk helemaal nergens op en is er alleen voor de beeldvorming. De achterban van de VVD ontkent dat er leden zijn die geen of minder probleem heeft met inkomensafhankelijke toeslagen. ‘Ziedend’ veronderstelt dat de AIVD nu haar pijlen moet richten op de partij om te voorkomen dat groepjes leden zich voorbereiden op revolutionaire activiteiten. Net als de door de krant gesignaleerde ‘volkswoede’ overigens. Allemaal zeer overdreven. En, ten slotte, kan je het nieuwsverhaal ook lezen als een commentaar – er is dus sprake van genre-vervuiling; zijn dit nu feiten of is dit een mening, verpakt als een feit?

En toch is de cover van De Telegraaf  een voorbeeld van fatsoenlijke pers.

Eindelijk staat er op de voorpagina van een krant een verhaal over reacties op inhoudelijke plannen van het kabinet en slingert de journalistiek weer een maatschappelijk debat aan. Niet een belangenorganisatie, niet een persvoorlichter, maar een krant. Zij het alleen nog onder een smaldeel van de liberale achterban; 3000 boze reaguurders. Maar: alle begin is moeilijk. En dat begin belooft een pers die durft te kiezen. Die de pijlen op beleid durft te richten om zo debat los te maken. Dat mag best prikkelen en zo nodig steken. Maar dan moet wel een andere krant de handschoen oppakken en kakkend goede stukken schrijven over het nut en noodzaak van de maatregelen, in tegenstelling tot deze frontale aanval.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.