Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
“Turk beter dan Albert Heijn”
Lekker leeglopen met een domme reactionaire man, gewoon omdat het kan! Simon Rozendaal vindt al die nieuwerwetse duurzame dingen in de supermarkten maar helemaal niks. Supermarkten vol gezonde groene ecologische bullshit! Supermarkten in de wurggreep van de vriendjes van Volkert van der Graaf! Verdomme ook al geen paling meer in de schappen, het moet niet gekker worden?! Nee dan De Turk met zijn heerlijke spulletjes, zoals batterijeitjes! Ook nog goed voor de integratie …en lekker goedkoop!
Heeft u er al zin an? Het leeglopen vangt automagisch aan na de doorklik
Zomerquote | Graanoogst valt lager uit
“Drought affected most of the areas in the Volga region, where 50 percent to 70 percent of grain plantings, and sometimes more, were damaged”. (BussinessWeek)
De graanoogst in Rusland zal door extreme droogte dit jaar waarschijnlijk tegenvallen zo stelt Anna Strashnaya van de Russische meteorologische dienst. Het ministerie van Landbouw heeft haar verwachting van de graanopbrengst inmiddels met 5,6% naar beneden bijgesteld naar 86 miljoen ton. Rusland neemt met 4,6% van de wereldproductie in graan de vijfde plaats in na China (18%), VS (18%), EU (14%) en India (9%). Eerder werd hier al een sprinkhanenplaag in de regionale graanschuur Oekraïne (2,3%) gewaanlinkt. Met graanvoorraden die nog steeds relatief laag zijn kunnen dergelijke tegenvallers in de productie al snel een sterk opdrijvende werking op de graanprijs hebben, met alle gevolgen van dien voor regio’s die (volledig) afhankelijk zijn van graanimport zoals het Midden-Oosten en grote delen van Afrika.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Verslaafd aan junkfood
Wie de film ‘Super Size Me’ gezien heeft, waarin de macrobiotische Morgan Spurlock besluit om een maand lang, drie keer per dag, fastfood te eten, krijgt een aardig beeld van hoe verwoestend fastfood is voor het lichaam. Morgans artsen noemen het experiment al na twee weken ‘medisch onverantwoord’. De scene dat Morgan kotsend uit zijn auto hangt omdat hij zijn supersized hamburgermenu niet op krijgt, behoren wat mij betreft tot de meest beklijvende uit de wereld van de film.
Behalve dat fastfood slecht is voor mensen, tipte de film ook een omstreden stelling aan: namelijk dat fastfood verslavend zou zijn. Heel diep ging Spurlock hier niet op in, behalve dat hij een paar keer aangaf dat de vette hap en de zoete drankjes een diep gevoel van zaligheid opriepen en dat hij steeds een ‘kick’ kreeg als hij zijn anderhalve liter cola op had. Deze stelling lijkt nu door de wetenschap te worden onderschreven.
Van de week bereikte mij via de wetenschapspagina in de beste krant van Nederland het bericht, dat ratten op precies dezelfde manier verslaafd kunnen raken aan junkfood, als mensen aan cocaïne. Dit was zelfs zo erg dat wanneer de beesten de keuze werd gelaten tussen gezond voedsel, en vet voedsel als cake of bacon, zij keer op keer kozen voor de ongezonde hap – zelfs al werden zij elke keer wanneer zij hun tanden zetten in een homp chocolade onder stroom gezet. De beesten werden dikker en dikker, en gingen meer en meer eten. Wanneer het vette, ongezonde voedsel hen werd afgenomen, stopten de beesten gewoon met eten. Ze lieten de frisse blaadjes sla liggen, en wachtten net zo lang tot het dieet met junkfood werd hervat.
Eet boter. Nee, eet margarine.
In de Globe and Mail, Canada’s grootste nationale dagblad dat ik hier in Vancouver nog tot aanstaande zaterdag dagelijks in de bus krijg, staat vandaag een lezenswaardig artikel onder de titel “Battle of the Spreads“, waarin boter (of, voor wie het pleonasme verkiest, “roomboter”) voor de zoveelste maal tegen margarine wordt afgezet.
Veel interessant materiaal, inclusief de ongetwijfeld voor velen nieuwe wetenschap dat omega-3 bestaat in verschillende ketenlengtes en dat de plantaardige vorm alfa-linoleenzuur zoals die in de meeste margarines verwerkt is, er één is met een korte moleculaire keten zodat ze door het lichaam moet worden omgezet in de varianten met lange keten zoals die in vette vis worden aangetroffen, te weten eicosapentaeenzuur en docosahexaeenzuur. In de praktijk, vertelt het artikel, gebeurt dat maar zeer gebrekkig. Alfa-linoleenzuur wordt dan ook een “inferieur vetzuur” genoemd in vergelijking met omega-3 uit visolie. Nee, dat vertellen de margarinefabrikanten er inderdaad niet bij.
Nog helemaal los daarvan blijkt het dezer dagen weer volle bak als het gaat om de vermeende voordelen van meervoudig onverzadigde versus verzadigde vetten. Met slechts enkele weken tussenpoos verschijnt een artikel in de American Journal of Clinical Nutrition dat uit een kwantitatieve studie van liefst 347.747 proefpersonen, gevolgd gedurende 5 tot 23 jaar, concludeert dat er “geen sifnificant bewijs is dat verzadigd vet in de voeding verband houdt met ischemische hartklachten of hart- en vaatziekten”, terwijl anderzijds de Harvard School of Public Health stelt “Meervoudig onverzadigde vetzuren zouden wel degelijk risico op hartklachten kunnen verminderen”. Hier worden 13.614 deelnemers gevolgd en wordt een verschil van liefst 19% gevonden, wat je toch bepaald zéér significant mag noemen. Je vraagt je natuurlijk wel meteen af waarom dan dat voorzichtige “zouden kunnen” (“may“) in de titel, en natuurlijk ook hoe het toch in vredesnaam mogelijk is dat die andere studie dit toch gigantische verschil niet heeft gevonden.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.