‘Taboe in Nederland op bekritiseren religieus extremisme’

Dat beweert althans VON, de koepelorganisatie van Nederlandse vluchtelingenorganisaties: Anders dan het geloof dat mensen op individuele basis beleven, streeft de politieke islam naar mondiale heerschappij. De gruwelijke manier waarop dat moet worden bereikt, zien we dagelijks terug in de media. Toch lijkt er in Nederland nog steeds een taboe te rusten op het bekritiseren van religieus extremisme. Al in de zomer zagen we dat bestuurders niet durfden op te treden tegen aanhangers van de Islamitische Staat (IS), zoals zij dat wel doen tegen seculier [sic] extremisten waaronder neonazi’s. De misplaatste bescherming van religie belemmert diepgaande analyse van de problematiek en daarmee echte oplossingen voor religieus extremisme. Zoals het hier wordt geformuleerd, klinkt dit ronduit onwaarschijnlijk: religieus extremisme - zeker als het aankomt op de concrete daden die daaruit voortvloeien - wordt, zoals iedereen zelf kan constateren, immers aan de de lopende band bekritiseerd. Maar wanneer de officiële reactie (pdf) van VON op het recent afgekondigde actieprogramma van het kabinet tegen jihadisme erbij wordt gepakt, lijkt de organisatie wel degelijk een punt te hebben. Daarin lezen we immers het volgende: Zoals het kabinet terecht onderstreept, vormt het jihadisme een substantiële bedreiging voor onze nationale veiligheid en voor de internationale rechtsorde. De jihadistische beweging vormt in alles het tegenovergestelde van onze democratische rechtsstaat. Jihadisten zijn dus ook niet een bij toeval gevormde groep. Ze vormen een beweging op basis van een gedeelde religieuze ideologie, die de ware voedingsbodem is van deze ellende. We zijn dan ook verbaasd over de omslachtige manier waarop in de brief wordt gesteld dat jihadisme "de gebruikelijke benaming voor een specifieke moderne gewelddadige ideologie" is. Kennelijk rust er nog steeds een taboe op het benoemen van religieuze ideologieën. Als we dan direct mogen beginnen met het bespreekbaar maken daarvan: jihadisme is de meest gewelddadige vorm van een ideologie genaamd 'de politieke islam'. [...] En daarmee bedoelen we niet het geloof dat mensen op individuele basis beleven. We doelen op de gepolitiseerde vorm van de religie, oftewel de ideologie. Het helpt inderdaad niet als we, uit angst om op tenen te trappen, pretenderen dat een groep als IS 'niets met de ware islam te maken heeft' (wat dat dan ook mag zijn). Want IS, inclusief de ideologie die deze groepering voorstaat, is uiteraard wel degelijk een vrucht van de islam, zoals ik hier al eerder schreef. Net zoals de Spaanse Inquisitie en het verzwijgen van massaal kindermisbruik wrange vruchten van het christendom zijn, of zoals het stalinisme uiteindelijk een moorddadige uitwas van de Verlichting is. Als je het jihadisme met voorlichting en inhoudelijke argumenten wilt bestrijden, moet je dus niet met de mantel der liefde bedekken dat ook - en in dit verband juist - uit de islam excessen kunnen voorkomen. En volgens VON is dat, als ik ze goed begrijp, precies wat het kabinet deed. h/t Bullie

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.