Aboutaleb: de bruggenbouwer die we nodig hebben

Vanmorgen hoorde ik op de Zwitserse radio een reportage over de zelfinparkerende auto. Deze auto zoekt een parkeerplaats, waarna je kunt uitstappen om hem vervolgens via je iPhone opdracht te geven in te parkeren. Voor veel mensen met parkeerfobie is dit een handige gadget, mede omdat auto’s steeds groter zijn geworden - kijk maar eens naar een kever of een lelijke eend - en parkeerplaatsen niet. Inparkeren is dus objectief lastiger geworden. De auto parkeert keurig in, en automatisch inparkeren is niet eens riskant: met een druk op de knop kun je de manoeuvre stoppen. Maar, en nu komt het, voorlopig is deze technologie niet toegestaan in Zwitserland. Een politieman legt fijntjes uit waarom dit is: volgens de wet moet een auto een chauffeur hebben, en als deze er niet is, kan en mag de auto niet rijden. In de EU is men al bezig om de wetgeving aan te passen, de Zwitsers sloffen er als altijd achteraan.

Door: Foto: Elvin (cc)

Quote du Jour | Dublin-Verfahren

#Dublin-Verfahren syrischer Staatsangehöriger werden zum gegenwärtigen Zeitpunkt von uns weitestgehend faktisch nicht weiter verfolgt.

Precies een jaar geleden liet de Duitse regering via een tweet weten zich niet langer aan de Dublin regels te zullen houden waar het Syrische vluchtelingen betrof. Anders gezegd: ze zouden niet meer teruggestuurd worden naar het Europese land waar ze eerder waren. De eerste tweet die de loop van de geschiedenis wijzigde, analyseert The Guardian.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 14-10-2022

Frustreren asielzoekers door overheid heeft nul effect

De Volkskrant bevestigde wat iedereen al dacht: De overheid frustreert expres asielzoekers, en laat hun gezin langer in gevaar dan nodig. Afschrikmaatregelen in plaats van gewoon hulp bieden.
Bas Thijs laat op zijn blog met harde data zien dat het effect op de asielinstroom nul is: het is treiteren zonder doel.

Asielzoekers frustreren

In plaats van asielzoekers gewoon te helpen, blijkt onze overheid in de lente van 2015 een “menukaart” te hebben bedacht met maatregelen om het leven voor asielzoekers juist nog rotter te maken.
Het doel daarvan is afschrikking: men hoopt dat berichten over de maatregelen als een lopend vuurtje rondgaan, en asielzoekers dan besluiten om maar ergens anders asiel aan te vragen.

In de menukaart van het ministerie van Justitie staan een ‘rem’ op nareizigers en het ‘laten oplopen van de behandelduur’ als mogelijkheden genoemd om het aanvragen van asiel in Nederland zo onaantrekkelijk mogelijk te maken.

De overheid weet heel goed dat dit levens kan kosten, valt te lezen in de bijgaande nota:

‘Het risico van deze maatregel is dat het vanuit het maatschappelijk middenveld of de politiek niet wenselijk wordt geacht om vreemdelingen lang(er) te laten wachten op de beslissing over hun overkomst, zeker wanneer de gezinsleden in onveilige omstandigheden zijn achtergebleven in hun land van herkomst of een buurland.’

Foto: Seth Frantzman (cc)

De Europese publieke opinie over vreemdelingen

ONDERZOEK - Immigratie zou het belangrijkste motief geweest zijn voor de Brexitstemmers. Nationalisme steekt overal de kop op in Europa. Wordt vreemdelingenhaat dominant in de Europese publieke opinie?

Het Amerikaanse Pew Research peilt al jaren de publieke opinie in Europa over tal van onderwerpen. Dit voorjaar is onderzocht hoe inwoners van verschillende Europese landen denken over vluchtelingen, immigratie en andere culturen. De uitkomsten geven te denken.

Zo is het aantal Britten dat vindt dat het land er op vooruit gaat met een grotere diversiteit aan inwoners net iets groter dan het aantal dat meent dat het allemaal slechter wordt (33 resp. 31 %; 34% maakt het niet uit). In Griekenland en Italië zijn mensen aanmerkelijk negatiever over diversiteit. Griekenland valt op door het hoge aantal mensen met een ongunstig oordeel over Joden ( 57%). Italianen oordelen in meerderheid negatief over Roma (82%) en Hongaren hebben de grootste hekel aan moslims (72%). Landen met een grotere moslimbevolking oordelen in meerderheid positief over deze bevolkingsgroep: Frankrijk 67%, Duitsland 65%, Verenigd Koninkrijk 63% en Nederland 60%. De aantallen die overwegend ongunstig oordelen over moslims blijven echter onverminderd hoog (Nederland 35%).  In de meeste landen wordt de kans op aanpassing van de moslimbevolking aan de nationale cultuur wel hoger ingeschat dan in onderzoeken in voorafgaande jaren. De scores voor Nederland op dit punt stegen sinds 2005 van 31% naar 42%, Duitsland steeg van 9% naar 32%.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Pegida jaagt op immigranten

NIEUWS - Tatjana Festerling, voormalige bobo van Pegida-Duistland, jaagt samen met Edwin Wagensveld (Pegida-Nederland) langs de Bulgaarse grens met Turkije op  vluchtelingen die daar de grens proberen over te steken. Ze publiceerde foto’s op haar Facebookpagina, waarop ze samen met Wagensveld poseert, aldus The Telegraph

 

Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Bootje

Weet u het nog: als we nou de grenzen maar potdicht gooiden, dan zouden die Syriërs heus wel inzien dat ze beter in hun uitzichtloze kampen konden creperen dan in een wankel bootje het water kiezen met het risico ons geweten te belasten door hun verdrinkingsdood. We gooiden het zelfs op een akkoordje met een dubieus staatshoofd om dit bij hen in te wrijven. En wat doen die ondankbare honden? Ze komen toch!

De tol van een weekje beter weer in de Méditerranée staat op 880 doden. De vluchtelingen hebben zelf de afweging gemaakt tussen een uitzichtloos bestaan, de dood en de kans op iets beters. Wij stonden er alleen maar bij, met één oog op het water en één oog op onze portemonnee. De hoofdpijn van die schele blik zal ons nog jaren achtervolgen.

Foto: Európa Pont (cc)

Orbán gaat Europa veranderen

ELDERS - Na Nederland en het Verenigd Koninkrijk gaat Hongarije de Europese Unie in september op de proef stellen met een referendum.

“Bent u het er mee eens dat de Europese Unie mag beslissen dat niet-Hongaarse burgers zich zonder instemming van het nationale parlement in ons land mogen vestigen?” Met deze vraag zet de Hongaarse premier Viktor Orbán de bijl aan de wortels van een gezamenlijk Europees asielbeleid. En van de toekomst van de Europese samenwerking in het algemeen. Want zoveel is duidelijk: als een lidstaat zich naar willekeur kan onttrekken aan gezamenlijk overeengekomen en door nationale parlementen geratificeerde regels en wetten is het einde in zicht van de EU.

De andere optie is natuurlijk dat Hongarije de EU verlaat. Premier Orbán is er van overtuigd dat het zover niet zal komen. Integendeel, hij denkt dat hij met zijn koers Europa kan veranderen. Want, zegt hij, overal in Europa keren mensen zich tegen de migratiepolitiek van de EU. Het gaat hier volgens hem niet om mensenrechten maar om veiligheid. Niemand geeft zomaar de sleutel van zijn huis aan vreemden. Brussel zal dit referendum niet kunnen negeren. Ook als het Europese Hof de eerder door Hongarije en Slowakije ingediende bezwaren tegen de quota-regeling van vorig jaar verwerpt zal het referendum laten zien dat niet de Brusselse elite, maar de inwoners van landen het voor het zeggen hebben in Europa, aldus de Hongaarse premier.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Quote du Jour | Bereidheid

“Een groeiend aantal vluchtelingen en migranten overleeft de oversteek over zee niet. Zij die over land vluchten worden geconfronteerd met hoge hekken, muren en gesloten grenzen. In sommige landen zien we dat het aanvragen van asiel wordt ontmoedigd. De bereidheid van landen om gezamenlijk te komen tot een oplossing van de vluchtelingenproblematiek – een belang dat ons allen raakt – staat onder druk.”

Rijke landen vangen maar een fractie op van de 65 miljoen vluchtelingen die wereldwijd op drift zijn, maar ze maken wel het meeste misbaar. Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen Filippo Grandi maakt zich begrijpelijkerwijs zorgen, vooral omdat de conflicten die de vluchtelingenstroom veroorzaken, weinig voortvarend worden aangepakt.

Foto: Montecruz Foto (cc)

Palestijns Bureau voor de Statistiek: Israelische Joden gebruiken 85% van historisch Palestina

DATA - Het Palestijnse Centrale Bureau voor de Statistiek (PCBS) heeft berekend dat Israëlische Joden 85% gebruiken van het historische gebied Palestina, terwijl Palestijnen die 48% van de totale bevolking van het gebied uitmaken, het met iets minder dan 15% moeten doen. Dit staat in een rapport van het PCBS dat uitkwam op Nakba-dag, de dag waarop de verdrijving van de Palestijnen ten bate van de stichting van de Staat Israël, wordt herdacht.

Volgens dit rapport waren er aan het einde van 2015 wereldwijd 12,4 miljoen Palestijnen, een negenvoudige toename sinds 68 jaar geleden de Nakba plaatsvond.Van deze 12,4 miljoen woont ruwweg de helft in het Palestina van de Middellandse Zee tot de rivier de Jordaan.

In 2020 zal dit aantal 7,1 miljoen zijn, zo voorziet het PCBS. Zich baserend op data van UNRWA waren er begin 2015 5,59 miljoen Palestijnse vluchtelingen. Zij leefden in 58 vluchtelingenkampen, te weten 10 in Jordanië, 9 in Syrië en 12 in Libanon, 19 op de Westoever en 8 in de Gaza-strook.

Volgens het rapport van PCBS woonden er aan het einde van 2015 4,8 miljoen Palestijnen in Palestijns gebied: 2,9 miljoen op de Westoever en 1,9 miljoen in de Gaza-strook. Binnen het Israël van de grenzen van 1948 wonen 1,5 miljoen Palestijnen. Hun aantal is met de factor tien gegroeid in de afgelopen 68 jaar, want het aantal Palestijnen dat na de Nakba in Israël achter was gebleven wordt geschat op 154.000.

Quote du Jour | Tien procent omleiden

“We need to respond to this with new instruments and my proposal regarding the refugee crisis is that 10% of the EU budget be shifted in order to respond to this crisis.”

De Duitse minister van ontwikkelingssamenwerking, Gerd Müller, wil tien procent van het EU budget ‘omleiden’ om de vluchtelingencrisis het hoofd te bieden. Anders gezegd: Duitsland wil de solidariteit die het niet kreeg van andere EU-landen toen het werd overstroomd door vluchtelingen, nu via de financiën afdwingen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende