Kleine beetjes of grote woorden?

Donderdag 27 februari, staatssecretaris Broekers-Knol: Turkije speelt een belangrijke rol als het gaat om migratie Vorige week donderdag was staatssecretaris Broekers-Knol in Turkije op bezoek om eens met de vice-ministers van Binnenlandse Zaken en Buitenlandse Zaken en leden van het Turkse parlement te babbelen over de uitvoering van de ‘Turkije-deal’ en de samenwerking met Griekenland. Daar kon de staatssecretaris dit nog aan toevoegen: Ik heb grote waardering voor de inspanningen van Turkije om de EU-Turkije Verklaring goed uit te voeren. In de nacht van 27 op 28 februari liet Erdogan weten de grens naar Griekenland en Bulgarije open te gooien. Sindsdien trokken duizenden vluchtelingen naar de grens, maar die worden tegen gehouden door Griekse en Bulgaarse politie en leger.

Foto: Fotomovimiento (cc)

Europese christendemocraten kijken naar het oosten

ELDERS - De christendemocratische Europese Volkspartij (EPP) kwam deze week bijeen in Kroatië, het land dat de Europese buitengrenzen met harde hand bewaakt.

Het teleurstellende besluit van de EU-regeringsleiders om nog geen toetredingsonderhandelingen te starten met Noord-Macedonië en Albanië betekent andermaal een rem op het overbruggen van de politieke kloof tussen oost en west in Europa. Op hun congres in de Kroatische hoofdstad Zagreb deden de Europese christendemocraten, althans voor het oog, een poging om iets goed te maken. Zagreb was bijna twintig jaar geleden, kort na het einde van de Joegoslavische burgeroorlog, de stad waarin de toenmalige EU-leiders de West-Balkanlanden beloofden dat ‘het slechts een kwestie van tijd was voordat de hele regio tot de EU zou behoren.’

Een herhaling van deze belofte zat er niet in, maar volgens Politico zijn de Europese conservatieven wel bereid meer naar het oosten te kijken. Dat komt ook omdat er nu meer Oost-Europese parlementsleden zijn in de EPP-fractie dan afgevaardigden uit Spanje en Frankrijk. Voor het eerst krijgt de EPP een voorzitter uit een van de Oost-Europese lidstaten, namelijk de voormalige voorzitter van de Europese Raad, de Pool Donald Tusk, een ‘bruggenbouwer tussen oost en west’.

Tusk kan nu gelukkig nog een tijdje verder in Brussel want in Warschau is voorlopig geen plaats meer voor hem. ‘Hij is het gezicht van een modern Polen. Een echte christen-democraat, hij staat voor een democratisch Europa dat verenigd is van noord naar zuid en van oost naar west’, zei Manfred Weber, fractievoorzitter van de EPP. Of het geschorste EPP-lid Fidesz uit Hongarije daar nog in past blijft de vraag. Begin volgend jaar zal de EPP een besluit nemen over de hervatting van het lidmaatschap van Orbán’s partij. De nieuwe voorzitter Tusk heeft al wel een helder standpunt over het Hongaarse illiberalisme: ‘Ik denk dat we heel standvastig moeten zijn om tegen dit soort ideeën te vechten.’

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Werkloosheid onder vluchtelingen heeft Den Haag (deels) aan zichzelf te danken

Leo Lucassen schrijft in zijn column voor RTLZ dat de lage arbeidsparticipatie onder vluchteling toch ook voor een (flink) deel aan de politici in Den Haag zelf is te wijten:

Vluchtelingen zitten na aankomst in Nederland vaak lang werkloos thuis. Dat werd afgelopen week wederom bevestigd in deze monitor. Het Financieele Dagblad kopte naar aanleiding van de publicatie: ‘Hardnekkige werkloosheid statushouders opnieuw bevestigd’. Maar wiens schuld is dat?

Het lijkt ook weer een typisch voorbeeld van “penny wise, pound foulish”:

Foto: skinner08 (cc)

Europese grensmuren zijn goudmijn voor militaire en security-industrie

ONDERZOEK - Wapenhandelaren, die verdienen aan de gewapende conflicten, repressieve regimes en mensenrechtenschenders waarvoor mensen op de vlucht slaan, profiteren ook volop van de muren die voor deze vluchtelingen worden opgetrokken, schrijft Mark Akkerman van Stop Wapenhandel op basis van een recent onderzoeksrapport.

Dertig jaar na de val van de Berlijnse Muur telt Europa meer muren dan ooit. Met name sinds de zogenaamde ‘vluchtelingencrisis’ van 2015 verrezen steeds meer grensmuren en -hekken. Die hebben inmiddels een totale lengte van zo’n 1000 kilometer, zo werd vorig jaar becijferd in het rapport ‘Building Walls’. Daarnaast bestrijken Frontex-operaties het hele Middellandse Zeegebied en de zee tussen het Afrikaanse vasteland en de Canarische Eilanden, in totaal zo’n 4750 kilometer. Een nieuw rapport, ‘The Business of Building Walls‘, van Stop Wapenhandel, het Transnational Institute (TNI) en Centre Delàs, duikt in de kosten van en bedrijven achter deze landmuren, ‘maritieme’ muren en de ‘virtuele’ muren van Fort Europa, de (biometrische) databases en het EU-grenssurveillancesysteem Eurosur.

De muren zijn een prominent en zichtbaar onderdeel van het totale Europese migratiebeleid, dat sterk gericht is op het buiten houden of krijgen van vluchtelingen. Hieronder ligt een narratief waarin migratie geframed wordt als een veiligheidsprobleem en bedreiging, waartegen de inzet van militaire middelen dé oplossing is. Dit narratief wordt vooral door de militaire en security-industrie stevig gepromoot.

Foto: Tim Lüddemann (cc)

Staatssecretaris Ankie Broekers-Knol: “80% van migranten komt om economische redenen”

NIEUWS - Ondanks waarschuwende woorden van Horst Seehofer, de Duitse minister voor Binnenlandse Zaken, dat herhaling van de vluchtelingencrisis in 2015 in de lucht hangt, schaart Nederland zich bij een meerderheid van Europese landen die het vertikt ook maar enige beweging te maken richting een gemeenschappelijk humaan asielbeleid.

Zich verschuilend achter een paar flauwekul smoejes verklaarde staatssecretaris Ankie Broekers-Knol (Justitie en Veiligheid) dat Nederland zich niet aansluit bij het akkoord dat Duitsland en Frankrijk sloten met Italië en Malta, teneinde de druk op de opvang aldaar enigzins te verlichten. Alleen Ierland, Portugal en Luxemburg zijn bereid deel te nemen aan het plan vluchtelingen versneld door te plaatsen.

Volgens De Volkskrant is één van de argumenten die de staatssecretaris hanteerde “dat 80 procent van de migranten hier komt om economische redenen, zij maken geen kans op een verblijfsvergunning. Deze economische migranten over Europa herverdelen, leidt volgens Broekers-Knol alleen maar tot meer problemen.”

Tachtig procent?  En de zeven landen zouden die over Europa wilen verdelen? Heeft ze het plan eigenlijk wel gelezen? Zulke retoriek zou toch tot Kamervragen moeten leiden. Waar zijn de bewijzen voor haar beweringen?

Nederland ging met een magere agenda naar de EU bijeenkomst (7 en 8 oktober) in Luxemburg. De staatssecretaris zou “expliciet aandacht vragen voor de situatie op de Griekse eilanden en de noodzaak om Griekenland bij te staan om structurele verbeteringen door te voeren in de opvang en het versnellen van de asiel- en terugkeerprocedures”.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Uitgewezen asielzoeker na terugkomst gearresteerd en veroordeeld

NIEUWS - Het NRC meldt: Een 32-jarige door Nederland uitgewezen asielzoeker is op 11 juli, twee dagen na zijn terugkomst in geboorteland Azerbajdzjan, gearresteerd en veroordeeld tot een gevangenisstraf van dertig dagen.

Het NRC heeft een vonnis ingezien waaruit blijkt dat de 32-jarige door Nederland uitgewezen Natig Isbatov op 11 juli in Azerbajdzjan is opgepakt.

In maart werd in Bahrein ook een door Nederland uitgewezen asielzoeker opgepakt. De 27-jarige Ali Mohammed al-Showaikh werd tot levenslang veroordeeld.

Foto: Bas Bogers (cc)

Gedwongen terugkeerbeleid is wreed en werkt niet

ANALYSE - door Barak Kalir

Stel je voor dat een speciale politie-eenheid midden in de nacht je huis binnendringt. Nadat ze je geïdentificeerd hebben als de persoon die ze zoeken, trekken ze je je bed uit ten overstaan van je doodsbange gezin dat niet bij je in de buurt mag komen. Ze doen je handboeien om en leiden je de trap af naar een gereedstaand politiebusje waarmee ze je op hoge snelheid naar een speciaal detentiecentrum brengen. Daar zal je de komende maanden van je leven doorbrengen.

De persoon in deze scène is een ‘geïllegaliseerde migrant’.1 Volgens staatswetten zijn geïllegaliseerde migranten mensen die geen wettelijke status wisten te regelen in het land waar zij verblijven. Dit kan het gevolg zijn van allerlei administratieve processen, bijvoorbeeld het niet verlengen van een toeristen- of studentenvisum; geen asielstatus krijgen; een vluchtelingenstatus die ingetrokken wordt; scheiden van je autochtone partner of ontslagen worden op het werk waarvoor je formeel werd gerekruteerd.

Geïllegaliseerde migranten zijn geen criminelen

In de meeste westerse liberale landen heeft het worden of zijn van geïllegaliseerde migrant niets te maken met criminaliteit. Geïllegaliseerde migranten hebben meestal van de autoriteiten de opdracht gekregen om het land binnen een bepaalde periode (vaak vier weken) te verlaten. Dit niet doen, resulteert in een administratieve onregelmatigheid die kan leiden tot langdurige detentie (tot achttien maanden in landen als Nederland en Denemarken) en gedwongen uitzetting.

Foto: Aanjhan Ranganathan (cc)

Elders in de wereld

NIEUWS - Onze vaste buitenlandredacteur neemt even een welverdiende vakantie. Ondertussen vullen we de leemte op met nieuws elders uit de wereld.

Degenen die menen dat Nederland wordt overstroomt met buitenlanders halen hun gelijk uit de cijfers van  het NBTC (Nederlands Bureau voor Toerisme & Congressen). In een net uitgegeven trendanalyse wordt vermeld dat het aantal buitenlanders dat hier komt voor vakantie, zakelijke bijeenkomsten of congressen dit jaar met 4% zal toenemen. In 2018 was er al een toename van 5% t.o.v. 2017. Kortom: we gaan van ruim 16,5 miljoen gasten naar een krappe 19,5 miljoen bezoekers.

En dit landje is nog drukker geworden, voegde het CBS daar deze week aan toe. Vooral door immigratie is de bevolking in de eerste helft van dit jaar sneller gegroeid dan vorig jaar.

Poolse migranten vormen de grootste groep, Indiërs zijn een goede tweede geworden en de sterkst groeiende groepen migranten hebben een achtergrond in de voormalige Sovjet-Unie, het Verenigd Koninkrijk en Turkije.

Wat? Geen stromen Afrikanen? Geen stortvloed Syriërs, Afghanen en Pakistanen?

Nee, die worden keurig tegengehouden door Turkije, Griekenland, Italië en Spanje. Hoewel , keurig…  In een reportage van Nieuwsuur was deze week te zien dat, na Lesbos, ook op het Griekse eiland Samos de boel vreselijk uit de hand loopt. Europacorrespondent Saskia Dekkers maakte de reportage en concludeerde: “Het lijkt erop dat de vluchtelingenkampen door de Europese Unie en Griekenland bewust onleefbaar worden gehouden.”

Nederlandse reders willen veilige havens voor bootvluchtelingen

NIEUWS - De Koninklijke Vereniging van Nederlandse Reders (KNVR) roept Europese regeringen op om veilige havens in het gebied te garanderen.

De KNVR doet de oproep in dagblad Trouw: Kapiteins zijn volgens zeerechtverdragen verplicht om mensen die in nood verkeren te redden, maar eenmaal aan boord is het lastig migranten weer van het schip te krijgen, nu Europese landen hun havens gesloten houden en Libië onveilig is.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: cc CC-BY-SA commons.wikimedia.org Marella Discovery II Argostoli

Cruiseschip redt vluchtelingen

NIEUWS - Update van 28 juli onderaan dit artikel.

Afgelopen zondag heeft het cruiseschip Marella Discovery voor de kust van het Griekse schiereiland Peloponnesos, 111 vluchtelingen gered die in problemen waren geraakt. Ze zijn naar de Griekse haven Kalamata gebracht, de twee schippers zijn gearresteerd.

Dat laatste is al een tijd ‘standaard procedure’ geworden. De mensen die de boten besturen waarmee vluchtelingen Europa proberen te bereiken, worden door de lokale politie gearresteerd, waarna ze veelal worden veroordeeld voor smokkelarij.

Een juridisch centrum op Lesbos meldt dat in veel gevallen de bestuurders van de vluchtelingenboten zelf ook vluchtelingen zijn. De gearresteerden worden de rechten onthouden die ze volgens artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens horen te hebben (o.a. hulp van een tolk en juridische bijstand).

Ook al is de vluchtelingenstroom in en rond de Middellandse Zee aanzienlijk afgenomen, het aantal aankomsten blijft dit jaar gestaag toenemen.

Stand per 22 juli: 40.974 aankomsten, waarvan in Griekenland 21.112, Spanje 14.667, Italië 3.353, Malta 1.048 en Cyprus 794.

Over zee kwamen 32.114 vluchtelingen aan, over land: 8.860. De UNHCR telde 668 mensen die zijn omgekomen of vermist.

De druk op vluchtelingenkampen neemt weer toe, terwijl de hulp nog aan alle kanten tekort schiet. Dat zal op korte termijn ook niet beter worden. Vorige week, 18 juli, tijdens informeel overleg in Helsinki, konden de voor migratie verantwoordelijke Europese bewindslieden niet tot een akkoord over samenwerking komen en blijft alles vooral gericht op het tegenhouden en terugsturen van vluchtelingen, in plaats van het oplossen van de problemen waar deze in verzeild zijn geraakt.

Vorige Volgende