CITES: Blauwvintonijn mag nu uitsterven

Het einde van de blauwvintonijn is nu toch echt gekomen. Op de CITES-conferentie over de handel in wilde dieren heeft een voorstel tot een handelsverbod voor dit unieke dier het niet gehaald (AlJazeera). Ondanks herhaaldelijke wetenschappelijk bewijzen [ICCAT.pdf / CITES.pdf] dat de populatie blauwvintonijn in veertig jaar van 80% naar 3 a 4% is gekelderd gaven visserijbelangen de doorslag. Deze FAIL in internationaal beleid is zo goed als zeker de doodsteek voor de blauwvintonijn, de komende jaren zullen de laatste levensvatbare scholen worden opgevist en geserveerd in exclusieve (Japanse) restaurants. Terwijl men zich in Doha op de CITES-conferentie schrap zette voor een door de VS en de EU voorgesteld handelsverbod speelde o.a. Frankrijk een vuil spel en steunde Japan in haar oppositie tegen de enige verantwoorde weg: een handelsverbod voor deze ernstig bedreigde diersoort. "Let's take science and throw it out the door" was de teleurgestelde reactie van Susan Lieberman, hoofd van de Pew Environment Group die concludeert dat de grove winsten op deze kostbare vis verantwoordelijk beleid in de weg zat. Greenpeace en WWF zijn nijdig en terecht. Voor de blauwvintonijn rest nu enkel nog aftellen: 21 maanden en 13 dagen tot uitsterven aldus de teller op Sargasso in de rechterkantlijn.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Miljoenen voor Zeeuws Kustlaboratorium

Nederland kennisland! Ik worstel en kom boven! Werkgelegenheid, Voedselvoorziening, Toerisme en Natuur alles op dat hele kleine stukje land…. Poldermodel, Gidsland. Duurzaamheid en Leefbaarheid van 17 miljoen mensen hand in hand. Yes We Can!

Mooi nieuws voor mensen die ondanks alles toch nog wel zin hebben in de toekomst: met een bijdrage van ruim zes miljoen euro van de Nationale Postcode Loterij kan Stichting Het Zeeuwse Landschap beginnen met de bouw van haar Kustlaboratorium. Een kustzone die klaar is voor de toekomst; waarin economie en ecologie de ruimte krijgen en die een waardevol landschap levert voor mens en natuur. Het Zeeuwse Landschap wil in dit project samenwerken met andere sectoren en tonen dat visserij, landbouw en natuur samen kunnen werken aan duurzame oplossingen.

Nederland kan de wereld weer laten zien waar het al eeuwen goed in is: “prettig leven in een modderige delta”. En dan deze keer natuurlijk helemaal duurzaam en in harmonie met de natuur, des 21ste eeuws. Onderwaterlandbouw met zeewier en zout tolerante planten op schorren en slikken kan bijvoorbeeld biobrandstof opleveren zonder dat het concurreert met voedselgewassen en tegelijkertijd juist natuur creëert in de vorm van een kraamkamer voor vis en fourageerplek voor vogels. Maar een dergelijke ‘zachte grens’ met het wassende water kan ook als buffer fungeren bij een stijgende zeespiegel, u weet wel klimaatverandering…

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende