Start de polonaise maar. Jullie Blonde Leider heeft het best goed gedaan, vooral als het gaat om immigratie en veiligheid. Op andere punten stelt hij wellicht meer teleur, maar daar moet je even voor doorlezen. We hebben als service naar jullie even alle punten uit het verkiezingsprogramma naast het Regeerakkoord gelegd (ja, wij elitaire linkse mensen hebben natuurlijk veel tijd over, want wij werken niet). Er is flink wat overlap tussen de twee. Nu behoren al die punten niet alleen Geert Wilders toe. Immers VVD en CDA zijn ook voor investeren in een veilig openbaar vervoer. Ook staat er veel bezweringstaal in. Zo beloven VVD en CDA bijvoorbeeld onderzoek te doen naar de internationale handel in emissierechten, terwijl jullie Blonde Leider daarvan af wil. In andere stukken wordt duidelijk dat Nederland gewoon blijft meewerken aan deze internationale handel. Ook heeft Wilders tijdens de onderhandelingen nog veel extra’s binnengesleept, maar ik beperk me nu even tot het verkiezingsprogramma, het eerste en het laatste waar jullie als stemvee nog enige zeggenschap over hadden bij de PVV. Voordat we het over immigratie gaan hebben, wil ik even de belangrijkste punten laten zien. Iedere paragraaf in het verkiezingsprogramma sluit af met En vooral… en dan volgt er een eis die blijkbaar het belangrijkste is voor de partij. Slecht ééntje wordt gegarandeerd:
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Goed, de huidige formatie zit in zwaar weer, of de coalitie CDA/VVD met gedoogsteun van de PVV er komt is maar zeer de vraag. Ab Klink zou de meerderheid van die coalitie hoogstpersoonlijk om kunnen zeep helpen.
En dan? Dan zijn we weer terug bij af. Belgische toestanden dreigen, of liever nog, zijn eigenlijk al losgebarsten. Het is zelfs niet geheel ondenkbaar dat er nieuwe verkiezingen moeten komen. Die verkiezingen zullen in grote mate een herhaling zijn van de vorige, maar met de wetenschap van wat er daarna gebeurde zullen er mensen zijn die de volgende keer een andere keuze zullen maken.
Hoogstwaarschijnlijk zal het CDA de schuld krijgen van de mislukte formeerpoging, en zal verliezen. Een enkele uitzondering daargelaten vindt tussen de blokken links-rechts de afgelopen jaren weinig migratie plaats, dus de weglopende kiezers bij het centrumrechtse CDA zullen waarschijnlijk aan de rechterkant van het politieke spectrum blijven. De overlopers zullen vooral mensen zijn die hoopten op een kabinet met de PVV, maar niet voldoende om ook op de PVV te stemmen. Waarschijnlijk zal een deel van hen nu wel de oversteek wagen.
Op (centrum-)links zullen nieuwe verkiezingen ten koste gaan van de kleinere partijen. In het huidige klimaat zullen kiezers gaan voor een sterkere PvdA. D66 en vooral GroenLinks zullen alle zeilen moeten bijzetten om niet te verliezen.
Hieronder volgt een gastbijdrage van Jasper Soetendal, hij is initiatiefnemer van Weetmeer.nl. Weetmeer.nl publiceerde eerder de Politieke Landkaart 2010. Dit artikel publiceert hij op persoonlijke titel.
De krantenkoppen op de dag na de Tweede Kamerverkiezingen spraken eensgezind over een ‘ruk naar rechts’ in het Nederlandse politieke landschap: “Nederland maakt ruk naar rechts” (Parool), “Ruk naar rechts komt uit zuiden” (Volkskrant) en “Buitenland: Ruk naar rechts in Nederland” (Spits)
Maar in hoeverre is er daadwerkelijk sprake van een ruk naar rechts? Kan de PVV als ‘rechts’ gezien worden wanneer zij zich op sociaal-economisch gebied verzet tegen ‘rechtse’ standpunten als het verhogen van de AOW-leeftijd, het versoepelen van het ontslagrecht en het verlagen van de uitkeringen? En in hoeverre is er überhaupt sprake van een links-rechts verdeling als er een grote groep kiezers zweeft en switcht tussen SP en PVV, traditioneel de beide uitersten op het links-rechts-spectrum?
Wanneer beschrijvende statistiek wordt toegepast op de verkiezingsuitslagen, is daarin geen duidelijke links-rechts tegenstelling terug te vinden. Naast de primaire verdeling in het Nederlandse politieke landschap, van christelijk-conservatief tot seculier-progressief, is er echter wel een belangrijke secundaire verdeling waarop de grootste verschuivingen hebben plaatsgevonden.
Dat de reguliere indelingen als ‘links’ en ‘rechts’ niet voldoen bleek bij de samenstelling van de Politieke Landkaart 2010 (www.politiekelandkaart.nl); Daarbij is uitgegaan van de links-rechts/conservatief-progressieve politieke matrix zoals deze voor de verkiezingen is samengesteld door Kieskompas. Hierin neemt de PVV door eerder genoemde kwesties een linkse noch rechtse positie in. Dit leidde tot interessante plaatjes en analyses, maar deed op sommige punten tekort aan de politieke aardverschuiving die in het hele land en met name in het zuiden heeft plaatsgevonden.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat Marcus Lucas over de Australische federale verkiezingen.
Binnenkort vinden in Australië federale verkiezingen plaats. Eerder nam de campagne aldaar een bijzonder interessante wending. De regerende Labor-partij van premier Julia Gillard stond tot voor kort op een comfortabele voorsprong in de peilingen, maar die is inmiddels in rook opgegaan.
[b]Nek-aan-nekrace in felle mediacampagne[/b] Een nek-aan-nekrace tussen de sociaaldemocratische Labor-partij en de conservatieve Liberals ontwikkelt zich. Eerst een korte voorgeschiedenis. Afgelopen juni vond er een kleine paleisrevolutie plaats binnen Labor. Premier Kevin Rudd stond op verlies in de peilingen, en werd aan de kant geschoven door de partijtop. Gillard ging als eerste vrouwelijke premier van Australië de campagne in.Dat laatste – stop de boten – betekent het nog strenger beperken van de immigratie, en de heropening van het controversiële migrantenkamp op het eiland Nauru. Met dat beleidsvoornemen bracht Liberal-leider Tony Abbott vandaag een bezoek aan de president van dit kleine eiland in de Grote Oceaan. Ondertussen gaat het in de campagne van Labor helemaal mis.
De inwoners van de Salomonseilanden, een archipel ten oosten van Papua Nieuw Guinea, gaan vandaag naar de stembus. De vorige keer dat ze dit deden, in 2006, leidde dit tot grootschalige rellen, waarbij de Chinese minderheid het moest ontgelden. Er was op dat moment al een vredesmacht onder Australische leiding op de eilanden, omdat die verkiezingen een eind moesten maken aan een burgeroorlog tussen autochtone etnische groepen.
Die vredesmacht is er nu nog, en is zelfs versterkt met het oog op de verkiezingen. Alcohol is sinds maandag verboden en er is speciale inkt uit India ingevlogen om te zorgen dat mensen na het stemmen niet hun vinger kunnen schoonmaken en opnieuw stemmen, zoals vorige keer gebeurde. De campagne is op een paar incidenten na rustig verlopen. Er zijn 500 kandidaten (op 500.000 inwoners), die in een districtenstelsel strijden om 50 zetels in het parlement. De uitslag wordt in het weekend verwacht.
Het lastige is dat die uitslag alleen vertelt wie er in het parlement gekozen zijn. Het parlement kiest vervolgens de premier, die het land gaat regeren, maar veel kandidaten weigeren vooraf te vertellen wie ze zullen steunen, de zittende premier of de oppositiekandidaat (lokale media voorspellen winst voor de eerste). Een kritiek punt waarop beide kampen van mening verschillen is of hun archipel Taiwan zal blijven erkennen of de loyaliteit verschuiven naar het Chinese vasteland.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
[qvdd]
“Metro ziet het goed, je kan spreken van een cordon sanitaire rond de sp. Er wordt niet eens met sp gesproken #doetgeen- rechtaandekiezer”
Aldus Tweede Kamerlid Kooiman van de Socialistische Partij (SP) over het verloop van de kabinetsformatie in Nederland, naar aanleiding van een artikel in de Metro. Wat vindt u van haar opvatting?