Closing Time | I’d Rather Go Blind

https://www.youtube.com/watch?v=uZt1xKtPbUQ Op een zonnige zondag in september, bezochten M&M de buitenexpositie/expeditie Into Nature in het veengebied geklemd tussen Bargerveen en de Duitse grens. Kaartverkoop en tevens startpunt van de kunstroute was een tent bij natuurijsbaan De Döörlopers in Weiteveen. ‘Als jullie aan het eind van de middag hier weer terugkomen, dan is er live-muziek, een zangeres’, zei de dame van de kaartverkoop, ‘en kunnen jullie nog een drankje drinken, jullie zijn welkom.’ De dag in het veen, fietsend van kunstwerk naar kunstwerk, slalommend om de schapenkeutels, lopend over de hei en soppend door het zuigende veen, dat in stand wordt gehouden door Europese gelden, was een prettige dag. Wat een ruimte, wat een rust. Het was hier vroeger woest en ledig. Er werd turf gewonnen. Er waren toen geen Europese gelden. Er was ellende. Er was armoede.  Aan de horizon blikkert nu een rij Duitse windturbines in de zon. Het liep tegen zessen. Wij liepen terug naar de parkeerplaats bij de ijsbaan. De gastvrouw van die ochtend was er nog: ‘Zoek een plekje, wat kan ik voor jullie inschenken?’ We gingen op een strobaal zitten. Er scharrelde twee kippen langs mijn voeten. De late middagzon spatte rode vlekken op het water van de ijsbaan. Achter me het gezoem en gebrom van de duizenden bijen die de reuzen Toverbal van Semâ Bekirović ontdekt hadden. En daar was de muziek. 300 Miles bleek een duo: Ad Hofsink speelde gitaar en Anja Dalhuisen zong. Nu zong ze ‘I’d Rather Go Blind’. Dat soulnummer kende ik, Etta James, die dramatische tekst: ‘ik word liever blind dan dat ik jou nog een keer met haar zie.’ Daar spreekt een gekwelde en gekwetste vrouw, die haar liefdespijn liever vervangt door een andere pijn. En Karin, en de andere vrijwilligers,  bedankt voor de gastvrijheid.

Door: Foto: Ted (cc)

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.