Sargasso krijgt regelmatig persberichten binnen. Soms van organisaties wiens idealen we delen (Bits of Freedom bijvoorbeeld) of van uitgeverijen die een interessante schrijver naar Nederland halen. Dat is fijn: persberichten die aansluiten bij ons profiel zijn uitermate nuttig. Maar we krijgen ook heel vaak persberichten binnen die vrijwel niets te maken hebben met waar wij op Sargasso over schrijven. De week voor Valentijnsdag is tot nu toe het ergst. Mails over de meest nutteloze onderzoekjes van reclamebureaus stromen onze inboxen binnen. Een bloemlezing.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
7e aflevering in de serie “Polska Revisited”
GW-day vandaag, V13e-day morgen, V-day overmorgen. Kan het nog erger? Soms wens ik een paar dagen over te slaan. Hier in Polen liggen ze niet echt wakker van blonde Geert. Maar vrijdag de 13e heeft wel degelijk betekenis. En V’day is qua impact beslist nog heel veel erger in dit land!
Vrijdag de 13e is in het land waar ik nu verblijf een gevreesde datum, want Polen zijn over het algemeen nog zeer bijgelovig. Overstekende zwarte katten, onder ladders doorlopen en het angstvallig ontwijken van schoorsteenvegers – zomaar een greep uit de compulsieve angsten. Waar het geloof nog zeer heerst, blijkt het bijgeloof eveneens hardnekkig.
Maar het ergste is hier toch de komende zaterdag en ik weiger ten enen male deze dag onafgekort in het Nederlands te benoemen. ‘Walentynki’ noemen de Poolse burgers hier de dag die door een van de meest abjecte kleuren wordt gedomineerd. De Amerikanen zijn ongetwijfeld de meesters in dit meest hypocriete festijn ooit. Maar NL lust er tegenwoordig ook pap van en het schijnt dat secret love daar een grote rol speelt. In Polen is het roze-hartengedoe volstrekt doorgeslagen, temeer omdat het geen enkele traditie heeft in het land zelf….
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
U dacht alles gezien te hebben in verband met de Feminatheek van L. P. Boon – think again.
“Dat deze tentoonstelling plaatsvindt en bovendien in een instelling die rijkelijk en hoofdzakelijk door de overheid wordt gesubsidieerd, is voor het Vlaams Belang onaanvaardbaar“
Aldus uw hoeder van fatsoen en deugdelijkheid, vrije meningsuiting en Vlaamse, blanke trots. Jammer genoeg is dat laatste niet het geval omtrent de brave, edoch enigszins pronte, blanke Vlaamse tetjes – hoe zuiver ze ook gepoetst zijn.Welkom in de middeleeuwen. Als dit de mening van de grootste Vlaamse partij is, als deze schattige beeldekes uit de jaren 60 van wat duoheuvels en een enkel struikje voldoende zijn om een cultureel centrum – onlangs nog gelauwerd – te sluiten, dan is het hoog tijd voor een nieuwe 1302…
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.