Zuid-Amerika: voetbalgeweld, social media protestanalyse, Snowden (zucht)

Deze week vanuit Latijns-Amerika: journalisten kwijlen de kolommen vol over Snowdenjacht en vergeten de inhoud, Brazilianen kunnen ook scheidsrechtermoorden en aardige analyse van de tweets die demonstranten in Brazilië de wereld insturen.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

President Uzbekistan heeft schoon genoeg van fratsen dochter

Überfittie! De oudste dochter van president Islam Karimov heeft een twitteraccount en gebruikt dat om familieruzies uit te vechten.

Gulnara “Googoosha” Karimov, die naast glamourkoningin, modeontwerpster, popzangeres en zakenvrouw ook nog diplomaat voor Uzbekistan is, bracht de presidentiële familie al in opspraak nadat Zweedse onderzoeksjournalisten haar rol in een omkoopschandaal inzake de Uzbeekse telecommunicatiemarkt belichtten; maar toen vaderlief haar terugfloot, wendde ze zich tot overmaat van ramp ook nog eens tot twitter om openlijk haar onvrede te uiten.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Fanie! (cc)

Overdrijf bijdrage sociale media aan democratie niet

Vorige week viel een deel van twitterend Nederland over de Teldersstichting heen omdat de liberale denktank zou hebben geschreven dat Twitter een bedreiging vormt voor de democratie en nauwelijks toegevoegde waarde voor politici heeft. Politici wisten niet hoe snel ze zich daarvan moesten distantiëren.

De ironie is dat de wijze waarop het rapport op de sociale media werd bejegend de conclusie bevestigt dat de bijdrage van die sociale media aan de democratie niet overdreven moet worden. Twitter is een prima aanvulling op oudere communicatiemiddelen, maar weinig geschikt voor serieus debat. Pieter Omtzigt (CDA) had daarom, zonder het zelf door te hebben, grotendeels gelijk toen hij Twitter vergeleek met verkiezingsposters. Van echte gedachtewisseling tussen politici en hun achterban is op sociale media nauwelijks sprake, al was het maar omdat de meeste Kamerleden keurig binnen de lijntjes lopen die de fractie voor hen heeft uitgetekend. Zij verwarren debat nogal eens met het herhalen van reeds ingenomen standpunten.

Hoe onverstoorbaar blijven politici onder de furie van internetters?

In het bewuste rapport worden sociale media nergens omschreven als gevaar of bedreiging, maar wordt hun betekenis voor de vertegenwoordigende democratie wel gerelativeerd. Wij zijn niet de eersten die wijzen op de spanning tussen bereik en interactie: hoe meer volgers een politicus heeft, hoe lastiger het is om betekenisvolle interactie met hen te onderhouden. Slechts als het aantal deelnemers beperkt is, valt een goed gesprek te voeren. Wie veel volgers heeft, debatteert niet, maar propageert. Een goed politicus moet allebei kunnen.

Foto: Martin Abegglen (cc)

Koningslied

OPINIE - Ik ben Romeo uit het zicht verloren. Het was een aardige kerel die me steeds weer wist te verbazen met de intensiteit van zijn liefde voor de monarchie. Waar de Oranjes ook verschenen, Romeo stond vooraan om te applaudisseren. Bij hem thuis hingen niet alleen allerlei foto’s van leden van de koninklijke familie aan de muur, maar hij had bij de voordeur ook een prachtige bronzen buste staan van – als ik me goed herinner – koningin Juliana. Niemand kende het Oranje-nieuws zo goed als hij.

De mediamachine zijnde de mediamachine werd Romeo op een gegeven moment zelf nieuws. Een opinieblad interviewde hem en nog enkele andere Oranje-fans, en hij vertelde dat Margriet en Pieter hem herkenden en speciaal naar hém zwaaiden. Ik heb zo’n vermoeden dat deze omkering van de verhoudingen een van de hoogtepunten uit Romeo’s leven is geweest.

Romeo twittert niet. Hij heeft geen pagina op Facebook. Hij heeft zijn mening gisteren niet gegeven over het Koningslied, althans niet op een wijze die u en ik in staat stellen er online kennis van te nemen. Hem inschattend vindt hij het prachtig.

En dan is er Charlene. Zij gebruikt de sociale media wel en was gisteren, toen heel het land zich vrolijk maakte over het Koningslied, opvallend stil. Toen ik haar vroeg waarom, antwoordde ze dat het vaak zo’n gedoe is als je online een impopulair standpunt inneemt. Ze weet waarover ze het heeft, want ze is wel eens persoonlijk aangevallen en was daar nog lang van overstuur.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

#Dezeweek | Twitter is nog niet af

Niemand weet eigenlijk hoe Twitter optimaal te gebruiken is.

Liggend op de bank was ik nog niet in de mood voor een ontploffing. Ik had net GTST gekeken en voelde er veel meer voor om grapjes te maken over Justin Bieber en Anne Frank. Toch, ik had een laptop met internetverbinding op schoot en het drama in Boston kon mij dus niet ontgaan.

De eerste link verscheen in mijn timeline. Een melding van de ontploffing met daarbij een foto van de schade die het had aangericht. Het drong nog niet meteen door wat nou eigenlijk de betekenis van deze gebeurtenis was, maar aangezien er ook op Twitter een explosie plaatsvond – één aan informatie – werd dat gauw duidelijk. Of wat zeg ik, het werd juist helemaal niet duidelijk.

Waar Twitter natuurlijk de mogelijkheid biedt ontzettend snel informatie te delen, biedt het tegelijkertijd ook de mogelijkheid ontzettend snel onjuiste informatie te delen. Zo zwierven er berichten rond over een Saudi als verdachte en waren er volgens sommige bronnen achttien doden in plaats van drie. Berichten die later in een persconferentie van de politie hardnekkig werden ontkend. Sommigen riepen in deze chaos daarom op om niet klakkeloos te tweeten en te retweeten, een advies dat volledig verdronk in de snelle informatiestroom. Journalisten die zich baseerden op Twitter, waren op die manier meer in de weer met rectificeren dan met onderzoek. Het was niet alleen chaos op de straten van Boston, maar ook op het web.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

#Dezeweek | Sneeuw

COLUMN - Bijna alles wordt beter als er sneeuw ligt. Behalve misschien het treinverkeer.

Als de winterstop afgelopen is, Matthijs weer op de buis is en je met een stuk taart in de mond al je goede voornemens overboord gegooid hebt, dan weet je zeker dat het nieuwe jaar pas echt kan beginnen. Behalve dan als er een hoop sneeuw valt, maar dat gebeurt toch niet.

Maar toen ik dinsdagochtend mijn gordijnen uit elkaar trok, toen lag er opeens een aardig pak vlokken op de stoep. Ik zal je vertellen. Woensdagavond was de kutfilm The Day The Earth Stood Still op tv, maar die titel staat in schril contrast met wat er met Nederland gebeurt als er sneeuw ligt. Toen ik diezelfde avond een patatje stoofvlees wilde halen bij de snackbar tegenover, waren ze al aan het sluiten. Veel te vroeg. ‘We hebben het koud!’ riep de eigenaar.

De witte sneeuw bedekt het land en laat ons weer even vergeten wat er eigenlijk allemaal aan de hand is. De Volkskrant covert idyllische foto’s van onherkenbare landschappen met onherkenbare personen. Cameron komt op bezoek toch? Nou en! Hier heb je een boer die met versleten noren op zijn eigen sloten schaatst. Heerlijk! Wat komt die Brit eigenlijk doen? Serieuze zaken zeker. Ga toch gewoon eens een sneeuwpop maken met Mark! Of ijsballen gooien naar Geert!

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Jan Bennink (@Superjan) stopt met Twitter

En toont daarbij een mate van zelfinzicht en relativeringsvermogen die we nog niet eerder van hem hadden gezien.

Superjan vrat woorden en ideeën die ik beter en lucratiever had kunnen gebruiken op een andere manier. Twitter kreeg daarnaast ook een steeds grotere duistere kant. Ik riep steeds vaker dingen op, waar ik niet tegen kon vechten. Ik ging steeds harder met woorden om me heen slaan en las soms dingen van mezelf terug die ik liever niet had geschreven. Ik was Alladin die de opgeroepen geesten niet meer terug in de wonderlamp kreeg.

Vorige Volgende