Toelatingsexamens (hoorzittingen) ook voor ministers?

Wie had ooit gedacht dat het Europees Parlement nog eens ten voorbeeld zou kunnen strekken voor de Nederlandse Tweede Kamer? En toch suggereerde Alexander Pechtold kort geleden dat de Tweede Kamer ook hoorzittingen zou moeten houden met aanstaande ministers, net zoals het Europees Parlement dat elke vijf jaar doet met kandidaat Commissarissen. En, voeg ik er aan toe, net zoals de Amerikaanse Senaat dat doet met kandidaten voor ministers, federale rechters en andere hoge federale functionarissen. En toegegeven het kan boeiende televisie opleveren en ook incidenteel leiden tot het aan de kaak stellen van zwakke kandidaten. Of het kan leiden tot overduidelijk politieke spelletjes om de ene kandidaat wel hard aan te pakken en de andere niet, of de ene met een veto te treffen en een andere niet.

Door: Foto: -JvL- (cc)
Foto: -JvL- (cc)

Data halverwege de normale periode van de Tweede Kamer

, door

DATA - We zitten halverwege de zitting van deze Tweede Kamer. Tenzij het kabinet valt natuurlijk. Goed moment om weer eens te kijken naar wat data over de Tweede Kamer.

Er was ook nog een andere aanleiding voor, namelijk het recent opstappen van een aantal ervaren kamerleden zoals Mariëtte Hamer. Dat riep de vraag op of er nu, dit jaar of de laatste jaren, meer kamerleden wisselen dan voorheen.

Laten we eerst die vraag beantwoorden op basis van de data die we hebben ontvangen van het Parlementair Documentatie Centrum.

2ekamer_wisselingen_475

Nu is 2014 natuurlijk nog niet afgelopen, maar daar de meeste wisselingen over het algemeen voor en na het zomerreces plaatsvinden, is het niet te verwachten dat het een uitzonderlijk jaar wordt.

De licht gemarkeerde kolommen zijn overigens verkiezingsjaren. Dan wisselen uiteraard veel kamerleden. En in 1972 waren de verkiezingen laat waardoor pas in 1973 het kabinet aantrad. Dan gaan vaak ook veel kamerleden verder als minister of staatssecretaris.

De grafiek begint in 1957 omdat in 1956 de Tweede Kamer van 100 naar 150 leden overging.

Laten we ook nog even kijken naar de gemiddelde ervaring per kamerlid. Is hoe ontwikkelt zich dat nu er schijnbaar weer de nodige ervaring wegloopt?

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Eric Kilby (cc)

Tweespalt | Burger versus bedrijf

, door
Kamerdebat kentekenregistratie Antwoord kamervragen brievenbusfirma’s Dit wetsvoorstel vormt naar mijn mening een verantwoorde uitkomst van een belangenafweging waarbij een evenwichtige balans is gevonden tussen de privacybescherming van burgers en een effectieve opsporing. De keuze voor een besloten register waarborgt de privacy van betrokkenen.

In het debat over het vier weken lang mogen vastleggen van alle kentekenregistraties, was de privacy van de burger ondergeschikt aan het opsporingsbelang. Ook al kan de effectiviteit en proportionaliteit van kentekenregistratie niet worden aangetoond. Lees het verslag en zoek op ‘privacy’ voor de volledige newspeak.

In het antwoord op Kamervragen over de transparantie van het aandeelhoudersregister daarentegen, blijkt de privacy van de personen, of beter gezegd, de bedrijven zwaarwegend.

Het bovenstaande is geen incident. In wetsvoorstellen van de afgelopen vijftien jaar werd het privacybelang van de burger steeds ondergeschikt gemaakt aan andere (overheids)belangen. ‘Gevoelige’ gegevens van bedrijven of bedrijfsfunctionarissen werd echter door opeenvolgende regeringen actief beschermd.

Het moge duidelijk zijn dat burgers minder (grond)rechten hebben dan bedrijven.
 
 
(Vrij naar opmerking uit DIDD, 3-4-2014)

Foto: Walter Watzpatzkowski (cc)

Iedere automobilist is een potentiële verdachte

, door

OPINIE - Hij is er zo goed als door. De wet waarmee Opstelten foto’s van kentekens vier weken lang mag bewaren. De VVD, PVV, CDA en SGP zijn voorstander. De PvdA en ChristenUnie wachten nog antwoorden van de minister af, maar zijn in principe óók voor. D66 twijfelt nog. Alleen de SP is echt tégen.

Minister Opstelten zegt dat we niet hoeven te vrezen voor onze privacy. Na vier weken worden de gegevens alsnog weggegooid, en er is alleen toegang voor een select groepje agenten.

Dat moet ik nog maar zien. De geschiedenis leert dat gegevens die na een bepaalde termijn zouden worden weggegooid vaak toch nog net wat langer bewaard worden. En dat alleen bepaalde agenten toegang hebben… laten we het erop houden dat de politie nou niet bepaald bekend staat om zijn uitstekend beveiligde ICT-faciliteiten.Maar zelfs dan. Áls de gegevens na vier weken weg worden gegooid en áls er alleen voor opsporingsdoeleinden gebruik van wordt gemaakt, dan nog heb ik er weinig vertrouwen in. Want hoe effectief is dit middel nou? Is daar bewijs van? In het nieuwsbericht van de Volkskrant over de wet stond: ‘De politie kan de gegevens doorzoeken om voortvluchtige verdachten te vinden of om te onderzoeken wie er in de buurt was toen een misdrijf werd gepleegd.’ En daar zakt m’n broek toch wel een beetje van af.Is dat hoe de politie z’n werk nu doet? Kijken wie er in de buurt was en dan daarop een onderzoek baseren?

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Tuuur (cc)

De nepmiljarden van het Spaarfonds AOW |deel 3

, door

ACHTERGROND - Politiek Den Haag weet al decennia dat de vergrijzing een probleem gaat opleveren voor de AOW. In de jaren ’90 werd het Spaarfonds AOW opgericht om dat probleem het hoofd te bieden. Maar in 2011 werd dat Spaarfonds, op dat moment leeg, opgedoekt. Wat is er gebeurd? Vandaag het laatste deel van een drieluik (deel 1; deel 2).

In de documenten over het Spaarfonds wordt regelmatig beweerd dat de staatsschuld toeneemt als er na 2020 door het Spaarfonds wordt uitgekeerd. Het lijkt dan alsof door het Spaarfonds de schuld groeit. Dat is onzin. Een alledaags voorbeeld van ouders met twee kinderen en een hypotheekschuld van twee ton: de ouders willen voor de kinderen een studiefonds maken. Extra’s, zoals een deel van de vakantie-uitkering, een belastingmeevaller en een bijdrage van opa worden op een aparte spaarrekening gestort. Na een paar jaar staat er 20.000 euro op de rekening van het studiefonds. De totale schuld van het gezin is dan 200.000 min 20.000, is 180.000. Dan gaan de kinderen studeren en na een paar jaar is het studiefonds leeg. De totale schuld is dan weer opgelopen tot twee ton. Dat is het gevolg van het feit dat er elders nog twee ton schuld staat en niet het gevolg van spaarzaamheid. Als er geen cent in het studiefonds zit en de ouders lenen geld voor de studie van hun kinderen dan wordt de schuld 220.000. En dat laatste is bij het lege Spaarfonds na 2020 ook het geval. Tamelijk logisch allemaal en juist de reden om het Spaarfonds op te richten. Met echt geld, niet met praatjes.

Foto: Tuuur (cc)

De nepmiljarden van het Spaarfonds AOW | deel 2

, door

Politiek Den Haag weet al decennia dat de vergrijzing een probleem gaat opleveren voor de AOW. In de jaren ’90 werd het Spaarfonds AOW opgericht om dat probleem het hoofd te bieden. Maar in 2011 werd dat Spaarfonds, op dat moment leeg, opgedoekt. Wat is er gebeurd? Vandaag deel 2 van een drieluik (deel 1 hier).

In 2005 staat in de Volkskrant een artikel van Frank Kalshoven met de vraag ‘Waar is dat AOW-spaarfonds?  Hij zegt dat het hele fonds een leugenachtig kiezersbedrog is en dat er geen cent in zit. En in Den Haag is men daarvan op de hoogte. Het staat namelijk in een rapport van de Studiegroep Begrotingsruimte van de Minister van Financiën. Kalshoven wast Jan van Zijl, de vader van de spaarfondsgedachte, in het artikel flink de oren. Van Zijl reageert verontwaardigd. Maar zijn niet echt ter zake doende verweer ondersteunt  het gelijk van Kalshoven: er zit geen cent in het Spaarfonds.

Overigens heeft de Studiegroep Begrotingsruimte waar Kalshoven op doelt in Den Haag een stuk meer invloed dan haar bescheiden naam doet vermoeden. Het is een invloedrijke club waarvan gezegd wordt dat die ruim voor de verkiezingen al de miljoenennota’s voor het volgende kabinet heeft klaarliggen. Officieel heet het dat de Studiegroep voor de verkiezingen advies uitbrengt over de Rijksbegroting. Dan kunnen politieke partijen hier wel of niet iets mee doen in hun verkiezingsprogramma. De leden komen uit ministeries, het Centraal Planbureau en De Nederlandsche Bank. De Studiegroep staat niet bekend als de meest progressieve denktank. Het belangrijkste gedachtengoed is het volgens de richtlijnen van Brussel terugbrengen van het begrotingstekort. De ideeën van Keynes om juist in tijden van depressie de overheid de economie te laten stimuleren vallen er niet in vruchtbare bodem. De opkomst en ondergang van het Spaarfonds loopt parallel met drie rapporten van de Studiegroep Begrotingsruimte. In 1997 adviseert ze de regering een Spaarfonds AOW op te richten, in 2001 waarschuwt de Studiegroep dat er geen echt geld in het fonds zit en in 2006  is het advies aan de regering om het Spaarfonds maar op te heffen. Aldus geschiedde. Op die manier heb je geen Tweede Kamer meer nodig.

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: LSE Library (cc)

Taqqiya

, door

ANALYSE - Scene uit een huwelijk: mijn vrouw en ik, geanimeerd aan het natafelen over zwarte zwanen, bruine beren,Milton Friedman en Karl Raimund Popper. Zij volgt momenteel colleges methodologie en wetenschapstheorie; iets waar ik – als eenvoudig archeoloog – ook wat van af behoor te weten.

Friedman was een econoom die vond dat economische theorieën vooral een voorspellende waarde moesten hebben, meer nog dan dat ze de werkelijkheid accuraat beschreven. Die voorspellende waarde is handig, omdat je daarmee kunt testen of voorspellingen ook echt uitkomen. Zo kom je er achter wat er van je economische model klopt, en wat niet.

Popper

Popper is de man die het idee van de falsifieerbaarheid uitvond: een wetenschappelijke theorie is pas echt wetenschappelijk als hij ingangen biedt om hem effectief te weerleggen. Daar komen de zwarte zwanen vandaan: de theorie ‘alle zwanen zijn wit’ biedt de mogelijkheid om weerlegd te worden. Je hoeft maar één zwarte zwaan te vinden. Dat is in 1697 ook gebeurd in het westen van Australië en sindsdien zijn niet meer alle zwanen wit.

Persoonlijk geef ik de voorkeur aan de theorie dat alle beren bruin zijn. Die kan worden weerlegd door bijvoorbeeld één witte beer te vinden en daar kun je gericht naar op zoek gaan. Op de noordpool hebben een boel dieren de neiging om wit te zijn: vossen, hazen, uilen, wolven, dus waarom ook geen beren? Poppers idee geeft wetenschappers vaak de mogelijkheid om hun theorieën ook gericht te toetsen, zonder afhankelijk te zijn van het toeval, zoals bij de zwarte zwanen het geval was.

Vorige Volgende