Kamerdebat kentekenregistratie Antwoord kamervragen brievenbusfirma's Dit wetsvoorstel vormt naar mijn mening een verantwoorde uitkomst van een belangenafweging waarbij een evenwichtige balans is gevonden tussen de privacybescherming van burgers en een effectieve opsporing. De keuze voor een besloten register waarborgt de privacy van betrokkenen. In het debat over het vier weken lang mogen vastleggen van alle kentekenregistraties, was de privacy van de burger ondergeschikt aan het opsporingsbelang. Ook al kan de effectiviteit en proportionaliteit van kentekenregistratie niet worden aangetoond. Lees het verslag en zoek op 'privacy' voor de volledige newspeak. In het antwoord op Kamervragen over de transparantie van het aandeelhoudersregister daarentegen, blijkt de privacy van de personen, of beter gezegd, de bedrijven zwaarwegend.
Fractieleider 50Plus niet blij met gemanipuleer om Henk Krol op zijn zetel te krijgen. Met wederom een hoofdrol voor Jan Nagel.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
OPINIE - Hij is er zo goed als door. De wet waarmee Opstelten foto’s van kentekens vier weken lang mag bewaren. De VVD, PVV, CDA en SGP zijn voorstander. De PvdA en ChristenUnie wachten nog antwoorden van de minister af, maar zijn in principe óók voor. D66 twijfelt nog. Alleen de SP is echt tégen.
Minister Opstelten zegt dat we niet hoeven te vrezen voor onze privacy. Na vier weken worden de gegevens alsnog weggegooid, en er is alleen toegang voor een select groepje agenten.
Dat moet ik nog maar zien. De geschiedenis leert dat gegevens die na een bepaalde termijn zouden worden weggegooid vaak toch nog net wat langer bewaard worden. En dat alleen bepaalde agenten toegang hebben… laten we het erop houden dat de politie nou niet bepaald bekend staat om zijn uitstekend beveiligde ICT-faciliteiten.Maar zelfs dan. Áls de gegevens na vier weken weg worden gegooid en áls er alleen voor opsporingsdoeleinden gebruik van wordt gemaakt, dan nog heb ik er weinig vertrouwen in. Want hoe effectief is dit middel nou? Is daar bewijs van? In het nieuwsbericht van de Volkskrant over de wet stond: ‘De politie kan de gegevens doorzoeken om voortvluchtige verdachten te vinden of om te onderzoeken wie er in de buurt was toen een misdrijf werd gepleegd.’ En daar zakt m’n broek toch wel een beetje van af.Is dat hoe de politie z’n werk nu doet? Kijken wie er in de buurt was en dan daarop een onderzoek baseren?
ACHTERGROND - Politiek Den Haag weet al decennia dat de vergrijzing een probleem gaat opleveren voor de AOW. In de jaren ’90 werd het Spaarfonds AOW opgericht om dat probleem het hoofd te bieden. Maar in 2011 werd dat Spaarfonds, op dat moment leeg, opgedoekt. Wat is er gebeurd? Vandaag het laatste deel van een drieluik (deel 1; deel 2).
In de documenten over het Spaarfonds wordt regelmatig beweerd dat de staatsschuld toeneemt als er na 2020 door het Spaarfonds wordt uitgekeerd. Het lijkt dan alsof door het Spaarfonds de schuld groeit. Dat is onzin. Een alledaags voorbeeld van ouders met twee kinderen en een hypotheekschuld van twee ton: de ouders willen voor de kinderen een studiefonds maken. Extra’s, zoals een deel van de vakantie-uitkering, een belastingmeevaller en een bijdrage van opa worden op een aparte spaarrekening gestort. Na een paar jaar staat er 20.000 euro op de rekening van het studiefonds. De totale schuld van het gezin is dan 200.000 min 20.000, is 180.000. Dan gaan de kinderen studeren en na een paar jaar is het studiefonds leeg. De totale schuld is dan weer opgelopen tot twee ton. Dat is het gevolg van het feit dat er elders nog twee ton schuld staat en niet het gevolg van spaarzaamheid. Als er geen cent in het studiefonds zit en de ouders lenen geld voor de studie van hun kinderen dan wordt de schuld 220.000. En dat laatste is bij het lege Spaarfonds na 2020 ook het geval. Tamelijk logisch allemaal en juist de reden om het Spaarfonds op te richten. Met echt geld, niet met praatjes.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De Volkskrant meldt vandaag dat de rijksoverheid haar stroomverbruik komend jaar voornamelijk ‘vergroent’ met de aankoop van goedkope certificaten uit Noorwegen die geen enkel effect hebben op de totale productie van groene stroom.
De groene stroom die het Rijk eind vorige maand heeft ingekocht, leidt echter amper tot reductie van CO2. De vooral Noorse certificaten zijn wettelijk toegestaan, maar worden alom gezien als ‘sjoemelstroom’. Ze zijn omstreden omdat er geen watt extra duurzame energie voor wordt opgewekt.
Ambtenaren, gebouwen en apparaten van het Rijk verbruiken jaarlijks één terawattuur elektriciteit: een miljard kilowattuur (kWh), evenveel als 300 duizend huishoudens. Vergelijkbare grote verbruikers zoals de Nederlandse Spoorwegen en KPN hebben de afgelopen jaren wel gekozen voor hernieuwbare energie uit Nederland.
Politiek Den Haag weet al decennia dat de vergrijzing een probleem gaat opleveren voor de AOW. In de jaren ’90 werd het Spaarfonds AOW opgericht om dat probleem het hoofd te bieden. Maar in 2011 werd dat Spaarfonds, op dat moment leeg, opgedoekt. Wat is er gebeurd? Vandaag deel 2 van een drieluik (deel 1 hier).
In 2005 staat in de Volkskrant een artikel van Frank Kalshoven met de vraag ‘Waar is dat AOW-spaarfonds? Hij zegt dat het hele fonds een leugenachtig kiezersbedrog is en dat er geen cent in zit. En in Den Haag is men daarvan op de hoogte. Het staat namelijk in een rapport van de Studiegroep Begrotingsruimte van de Minister van Financiën. Kalshoven wast Jan van Zijl, de vader van de spaarfondsgedachte, in het artikel flink de oren. Van Zijl reageert verontwaardigd. Maar zijn niet echt ter zake doende verweer ondersteunt het gelijk van Kalshoven: er zit geen cent in het Spaarfonds.
Overigens heeft de Studiegroep Begrotingsruimte waar Kalshoven op doelt in Den Haag een stuk meer invloed dan haar bescheiden naam doet vermoeden. Het is een invloedrijke club waarvan gezegd wordt dat die ruim voor de verkiezingen al de miljoenennota’s voor het volgende kabinet heeft klaarliggen. Officieel heet het dat de Studiegroep voor de verkiezingen advies uitbrengt over de Rijksbegroting. Dan kunnen politieke partijen hier wel of niet iets mee doen in hun verkiezingsprogramma. De leden komen uit ministeries, het Centraal Planbureau en De Nederlandsche Bank. De Studiegroep staat niet bekend als de meest progressieve denktank. Het belangrijkste gedachtengoed is het volgens de richtlijnen van Brussel terugbrengen van het begrotingstekort. De ideeën van Keynes om juist in tijden van depressie de overheid de economie te laten stimuleren vallen er niet in vruchtbare bodem. De opkomst en ondergang van het Spaarfonds loopt parallel met drie rapporten van de Studiegroep Begrotingsruimte. In 1997 adviseert ze de regering een Spaarfonds AOW op te richten, in 2001 waarschuwt de Studiegroep dat er geen echt geld in het fonds zit en in 2006 is het advies aan de regering om het Spaarfonds maar op te heffen. Aldus geschiedde. Op die manier heb je geen Tweede Kamer meer nodig.
ANALYSE - Scene uit een huwelijk: mijn vrouw en ik, geanimeerd aan het natafelen over zwarte zwanen, bruine beren,Milton Friedman en Karl Raimund Popper. Zij volgt momenteel colleges methodologie en wetenschapstheorie; iets waar ik – als eenvoudig archeoloog – ook wat van af behoor te weten.
Friedman was een econoom die vond dat economische theorieën vooral een voorspellende waarde moesten hebben, meer nog dan dat ze de werkelijkheid accuraat beschreven. Die voorspellende waarde is handig, omdat je daarmee kunt testen of voorspellingen ook echt uitkomen. Zo kom je er achter wat er van je economische model klopt, en wat niet.
Popper
Popper is de man die het idee van de falsifieerbaarheid uitvond: een wetenschappelijke theorie is pas echt wetenschappelijk als hij ingangen biedt om hem effectief te weerleggen. Daar komen de zwarte zwanen vandaan: de theorie ‘alle zwanen zijn wit’ biedt de mogelijkheid om weerlegd te worden. Je hoeft maar één zwarte zwaan te vinden. Dat is in 1697 ook gebeurd in het westen van Australië en sindsdien zijn niet meer alle zwanen wit.
Persoonlijk geef ik de voorkeur aan de theorie dat alle beren bruin zijn. Die kan worden weerlegd door bijvoorbeeld één witte beer te vinden en daar kun je gericht naar op zoek gaan. Op de noordpool hebben een boel dieren de neiging om wit te zijn: vossen, hazen, uilen, wolven, dus waarom ook geen beren? Poppers idee geeft wetenschappers vaak de mogelijkheid om hun theorieën ook gericht te toetsen, zonder afhankelijk te zijn van het toeval, zoals bij de zwarte zwanen het geval was.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
NIEUWS - Zonder enige verdere toelichting. Zelfs een ‘familieomstandigheden’ of ‘gezondheidsredenen’ kon er niet vanaf.
Kortom: het riekt naar schandaal.
UPDATE 7-12: vanwege drank in het verkeer.
Het volgende is daarbij toch tamelijk naïef:
Huizing meldde vrijdag per direct op te stappen, maar wilde in eerste instantie niet zeggen waarom. ”Omwille van mijn gezin en directe omgeving heb ik er gisteren voor gekozen de reden van mijn vertrek uit de Kamer niet nader toe te lichten. Gezien de aanhoudende speculaties heb ik besloten dat alsnog te doen.”
ANALYSE - Rechtsstaatsopbouw in Mali is een voorwaarde voor duurzame stabiliteit en vrede, zeggen experts Servaas Feiertag en Jan de Vries.
De Nederlandse missie naar Mali wordt vandaag besproken in de Tweede Kamer. Hoewel de nadruk voor de missie ligt op militaire interventie (via het inzamelen van inlichtingen) wordt in de zogenaamde art. 100 brief (pdf), die besproken wordt in de Kamer, ook nadruk gelegd op veiligheid en rechtsorde met referentie aan rechtsstaatsopbouw. Rechtsstaat- en vredesopbouw worden genoemd als specifieke doelstellingen van de missie, maar ook als lange termijn doelstellingen voor de Nederlandse inzet in Mali, die zal worden voortgezet na de militaire bijdrage.
De doelstellingen op het gebied van rechtsstaatsopbouw zijn nog niet concreet. Alvorens deze te concretiseren zouden de verschillende Nederlandse en internationale actoren die actief zullen zijn op dit terrein er goed aan doen de volgende punten als uitgangspunten te nemen voor de verdere definitie en formulering van een strategie.
Zeven aandachtspunten
In het kort zijn de zeven punten:
1. Maak van Mali geen Irak en Afghanistan
De massale inzet van experts, militaire middelen en hulporganisaties in Mali doet denken aan eerdere interventies in onder meer Irak en Afghanistan. De situatie in Mali is echter niet identiek aan Irak en Afghanistan en er moet voor gewaakt worden dat niet te snel voor eerder gebruikte oplossingen wordt gekozen. Eerst moet een grondige analyse gemaakt worden van de problematiek, de achtergronden en de lokale context. Op basis daarvan kunnen werkbare oplossingen geïdentificeerd worden waaraan de middelen gekoppeld kunnen worden.
COLUMN - Weer een Tweede Kamerlid dat vroegtijdig vertrekt en weer de muitende meute die schreeuwt dat de vuile profiteur nu lekker van zijn wachtgeld gaat zitten genieten. En dat terwijl wachtgeld essentieel is voor een beetje normale werking van de democratie.
Stel: je overweegt actief te worden in de politiek. En dan niet alleen maar lid en een beetje rommelen in de lokale afdeling. Nee, echt je bevlogenheid inzetten om de wereld net iets beter te maken en dus gaan voor een zetel in de Tweede Kamer. Dan moet je natuurlijk eerst even een paar jaar zwoegen op lokaal niveau. Vaak ook nog een gemeenteraadszetel bezetten om wat ervaring op te doen. Meters maken heet dat. Niet alleen om te begrijpen hoe de politiek nou werkt, ook omdat de partij wil weten wat ze in huis heeft voor ze je een kandidaat voor de Tweede Kamer maken.
Je hebt er dus al een paar jaar verwaarlozing van je gezin op zitten en een ton aan saai papier verwerkt als je dan eindelijk op de echte lijst komt en mogelijk gekozen wordt.
Dan begint het feest pas echt. Vanaf dat moment is iedere journalist tegelijk je vriend en je vijand. Voor je het weet heb je met al je goede bedoelingen iets verkeerds gezegd of een uitspraak van de partij van tien jaar geleden tegengesproken en staat er een verwilderde vent met een roze plopkap voor je neus.
Iedere ochtend als je wakker wordt en de iPad openslaat, hoop je dat je niet ineens het nieuws bent zonder dat je daar zelf op had aangestuurd.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.