Verkiezingen in Roemenië

In Roemenië worden op 2 november voor de zesde keer sinds de ‘revolutie’ van 1989 presidentsverkiezingen gehouden. Dit moet je er volgens Johan Bouman van weten. De uitgaande president heet Traian Băsescu. Hij heeft er twee termijnen op zitten en doet niet meer mee voor de hoofdprijs. Băsescu heeft veel krediet opgebouwd door tussen 2005 en 2008 hervormingen op justitiegebied door te voeren. Tegelijkertijd is hij een straatvechter die volop meedoet met politiek moddergooien. Gisteravond beschuldigde hij bijvoorbeeld de premier ervan dat deze verklikker zou zijn geweest voor de geheime dienst. Het politieke establishment kan het bloed van Băsescu wel drinken (Dracula-pun intended). De campagnes van zijn potentiële opvolgers beloven dan ook zonder uitzondering het land te ontdoen van ’s mans invloeden. De belangrijkste kandidaat en huidig premier heet Victor Ponta. Deze vergeleek de president onlangs nonchalant met Hitler - waarbij laatstgenoemde volgens Ponta de betere bestuurder was.

Foto: AnGeL Clau (cc)

De gebroeders Băsescu: een Roemeense tragedie

ELDERS - Het is te rustig in Roemenië. Het land is een soort binnenstebuiten gekeerd Oekraïne. Er is veel om over te klagen, maar de Roemenen halen hun schouders op.

De zomer lijkt hun onvrede te sussen, want er is geen beter medicijn tegen misgenoegen dan de zon. Dit terwijl misgenoegen op zijn plaats is. Roemenië heeft namelijk een nieuwe soap voorgeschoteld gekregen met in de hoofdrol de corrupte broer van president Traian Băsescu. Het volkslied van het land gebiedt de Roemenen om te ontwaken. Het wordt tijd.

De toetreding van het Zuidoost-Europese land tot de EU wordt vanuit Nederland, met terugwerkende kracht, vol scepsis bekeken. Voor Roemenië is het lidmaatschap echter een zegen. Niet per se financieel; het binnenharken van Europese fondsen is ingewikkelder dan men dacht. Er is iets veranderd wat belangrijker is dan geld. Het positieve denken is gereanimeerd in een land waarin negativisme door de eeuwen heen welig om zich heen greep.

Dat heeft mijn inziens vooral met één belangrijk punt te maken: corruptie. De Duitse politicus en oud-Europees Commissaris Günter Verheugen zei eens in een interview dat als je hem vraagt ‘wie de meest corrupte landen zijn in de EU, Roemenië en Bulgarije daar niet bij horen’. Sympathiek, maar de reinste onzin natuurlijk. Zolang je doodziek in een ziekenhuis aankomt en eerst de portemonnee moet trekken voordat je wordt behandeld, ben je behoorlijk corrupt. Volgens officiële cijfers zijn alleen Griekenland en Bulgarije nog corruptere EU-leden. Dat vind ik al geloofwaardiger. Corruptie is hoe dan ook al jaren het gesprek van de dag binnen de landsgrenzen van Roemenië, aangewakkerd door de Europese Unie – waarvoor dank.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.