Volentekriebels | De sportschool

Mooie meisjes vind je wel in de sportschool, maar niet in de trein. Dus combineren die handel: op de hometrainer naar Bordeaux. In de trein zit ik het liefst naast niemand, maar als er dan iemand naast me moet zitten, dan bij voorkeur een mooi, slank meisje. Toen ik voor de kerstdagen naar mijn ouders toog, had ik minder geluk. Ik kreeg gezelschap van 130 kilo rins ruikend onverzadigd vet in de vorm van een kaalgeplukte pandabeer, dat in de loop van de reis een pak chocoladekoekjes en een bus Pringles naar binnen schrokte, daarbij geluiden voortbrengend die ik niet had kunnen plaatsen als ik niet gezien had waar ze vandaan kwamen. Ik dacht, zeg vetklep, zou je niet eens wat vaker naar de sportschool gaan, in plaats van hier met je dikke paddenlijf mijn reistijd vol te smakken? Dat zei ik natuurlijk niet hardop. Dat mag niet in een stiltecoupé. Afgelopen week leek het alsof de panda mijn advies toch had gehoord, en ze had haar vrienden meegenomen. Mijn sportschool was afgeladen vol en het gemiddelde gewicht lag zeker tien kilo hoger dan normaal. Het was de jaarlijkse invasie van de goede voornemensmensen.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Quote du Jour | Waffel houden

‘Niet-moslims moeten ook op dit gebied even hun waffel houden. Dan zijn het weer vrouwen, dan weer lhbt’ers. Er is altijd wel iets te klagen. Geef ons een jaartje en laat het ons zelf uitzoeken. De aandacht die we niet aan discussies met niet-moslims hoeven te besteden, kunnen we dan gebruiken om vooruitgang te boeken binnen de gemeenschap.’

Tofik Dibi zou willen dat islamitische lhbt’ers wat meer met rust gelaten worden: ze kunnen heus zelf aan hun emancipatie werken. Daar hebben ze geen bemoeienis van buiten voor nodig.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: GroenLinks (cc)

GroenLinks weet niet goed wat ze met macht aan moet

GroenLinks tegen GroenLinks: we hebben gebrek aan duidelijke idealen! GroenLinks terug: nee hoor, we kunnen onszelf over deze verkiezingsuitslag van alles verwijten, maar aan ons verhaal lag het niet. Kort samengevat de discussie die Camiel van Altenborg op deze plek probeerde te voeren met Anne Zeven. Beide missen het punt.

Want aan het verhaal lag het wel, maar niet omdat er geen duidelijke idealen aan ten grondslag lagen. Van Altenborg beweerde dat het verhaal van GroenLinks ging over gelijke kansen, duurzaamheid en een open samenleving. Tenminste daar had hij het een maand lang met kiezers over gehad. Maar dat was niet het verhaal dat Sap al een tijdje verkondigde. Dat luidde: GroenLinks is klaar voor macht! En dat gehengel naar macht leverde haar op het randje vier machteloze zetels op.

GroenLinks en macht

Die – machtswellust drukt het misschien te sterk uit, dus vooruit – flirt met waar het in de politiek toch om gaat, macht, begon met Kunduz. GroenLinks bevond zich in de voor haar unieke positie dat haar stem er toe deed. Van schrik verslikte ze zich in haar verhaal. Machtig zo’n missie in een land in burgeroorlog, maar politietraining is voor ons wel genoeg. De pacifistische achterban zag de Afghanen na hun opleiding het liefst fietsverlichting controleren. Nederland maakte deel uit van een vijftig landen tellende militaire macht van 130.000 militairen, maar het was natuurlijk niet de bedoeling dat het vechten zou worden.

Foto: copyright ok. Gecheckt 23-11-2022

Precies wat we nodig hebben

COLUMN – Waarin de auteur, naar aanleiding van de ophef rond Tofik Dibi’s uitspraken dat de PVV racistisch zou zijn, de nieuwe politieke correctheid probeert te duiden door Gerard Reve er met de haren bij te slepen.

Onlangs schijnt Tofik Dibi de PVV racistisch te hebben genoemd. Waarna de halve Kamer over hem heen viel. Want hij gebruikte het R-woord. Nu heb ik zelf altijd gedacht dat het woord racisme naar het woord ras verwees en rassen wegzetten doet de PVV niet, maar hoe moet je de stelselmatig uitgesproken wens een bepaalde bevolkingsgroep te willen marginaliseren dan noemen? Fascisme? Dat mag je ook niet zeggen. Discriminatie? Dan haalt iedereen z’n schouders op. Want iedereen discrimineert. Als het de moslims niet zijn dan de ouderen, de gehandicapten, de armen, de rijken, de forenzen of de vrouwen.

Een tijdje geleden betreurde PVV’s huisideoloog Martin Bosma het dat links Nederland het ANC in Zuid-Afrika ooit aan de macht heeft geholpen omdat daardoor het Afrikaans en het Afrikaner volk ‘waarschijnlijk vernietigd zullen worden’. Toen ik het destijds las, moest ik denken aan de grote literaire held van Bosma, Gerard Reve die ooit in een interview met Humo vertelde dat hij lid van de EO was geworden, omdat de EO de enige omroep was die het ANC boycotte en Israël onvoorwaardelijk steunde. Hij begon toen volgens mij al te dementeren, maar wie bekend is met Reve’s haat voor het communisme, kwam deze steun voor de Evangelisten niet vreemd voor. Niet dat het ANC communistisch was, maar in hun strijd tegen de apartheid hadden ze er wel mee geheuld. 

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Geachte witte Nederlander,

… tijd om het eens te hebben over uw onopgemerkte privileges

Open brief van Tofik Dibi over ‘white privilege’.

Waarschijnlijk zucht u nu.

Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

Dibi en Diepenhorst

In 1993 wandelde ik op een mooie zomeravond door de lommerrijke lanen van Zeist. Toevallig kwam ik langs het huis van prof. mr. dr. I.A. Diepenhorst. Het was een grote vooroorlogse villa met meerdere erkers, loggia’s en groot balkon. De diepe voortuin was opvallend sober: veel groen en witte kiezelpaden. Het kwam mij voor alsof de jaren zeventig en tachtig aan de bewoner voorbij waren gegaan; de sfeer was zó jaren vijftig. Er was geen enkele frivoliteit aan het huis te bekennen, alles was zo degelijk als wat. Gereformeerd is misschien het beste woord, want prof. Diepenhorst was ARP-politicus. Hij woonde er op dat moment alleen, zijn moeder was enkele jaren eerder gestorven.

Deze kleine privégeschiedenis schoot mij vorige week te binnen toen ik een aflevering zag van het televisieprogramma Oog in Oog. In dat programma werd Tofik Dibi voor de voeten geworpen dat hij scheef zou wonen. Het ging ongeveer als volgt:

Kockelmann: ‘U bent 31. Woont u nog steeds bij uw moeder?’

Dibi: ‘Mijn moeder woont bij mij’

Kockelmann: ‘U moeder woont bij u, maar u woont nog steeds wel met z’n allen toch in datzelfde huis waar u bent opgegroeid in Amsterdam Slotervaart …Daar hebt u met z’n allen geleefd met een bijstandsuitkering…dat was niet makkelijk, u had het niet breed en nu wel, want u hebt een goed salaris als kamerlid met alle toelagen tot 120.000 euro bruto per jaar. U woont nog steeds in dat huis. In uw verkiezingsprogramma lees ik dat u tegen scheefwonen bent. Dat is toch geen voorbeeld?’

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-11-2022

Dibigate: onze eigen Twitterrevolutie

Twitter is volwassen geworden. Dat mogen we toch wel concluderen nu Nieuwsuur een speciale vrouwenstem heeft ingevlogen om gescreendumpte tweets voor te lezen. De aftrap was (tenminste, voor zover ik weet was dit de aftrap, misschien was het wel eerder, maar was het twitterend Nederland toen niet opgevallen, omdat Twitterend Nederland toen niet massaal voor de buis zat, zoals nu, om te kijken naar) het Gesprek met Tofik Dibi.

De stem las een tweet voor van Jolande Sap. En daarna van Femke Halsema. Sap twitterde dat ze graag de strijd aan wilde gaan. Met uitroepteken. Halsema dat ze wilde kunnen kiezen en zich niet wilde schamen. Ineke van Gent scheen ook nog wat getwitterd te hebben. Dibi zelf twitterde dat hij bezig was te vechten als een leeuw.

De media en de politiek hebben Twitter omhelsd. Nog even en al die persconferenties en persberichten zijn verleden tijd. Weg zijn al die lappen tekst waaruit je één, hooguit twee soundbytes kunt destilleren. Honderdveertig tekens, meer moet je niet nodig hebben om te vertellen wat je te vertellen hebt.

Dat nog niet iedereen van de macht van Twitter op de hoogte is, bewees het bestuur van GroenLinks, dat dacht in de achterkamertjes te kunnen bepalen wie de lijsttrekker van hun partij zou worden. Bleek dat Tofik Dibi had besloten het strijdperk naar Twitter te verhuizen! Waar hij uiteraard op zeer veel steun kon rekenen. Want als ze op de twitters ergens van houden, dan is het van een medetwitteraar die het systeem probeert op te blazen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 25-09-2022

De slogan

FICTIE – Tofik Dibi zat op zijn knieën voor het toilet. #vlindersindebuik, had hij net getwitterd. De vlinders dreven nu, samen met wat onverteerde frieten van de avond ervoor, in een plasje kots. En nog waren niet alle vlinders uit zijn buik verdwenen. Het waren eigenlijk ook geen vlinders. Het voelde meer aan als een zwerm vleermuizen die door zijn ingewanden joeg.

Waarom was hij hier in godsnaam aan begonnen? Iedereen had het hem afgeraden. Femke voorop. Doe het niet, Tofik. Wacht nog even. Jouw tijd komt nog wel. Maar het had zo mooi geleken, die middag in Bergen. Het Nederlandse duinlandschap had hem moed gegeven. Hij was er speciaal naartoe gegaan om over zijn toekomst na te denken. En als je ergens speciaal naartoe gaat om over je toekomst na te denken, dan ga je daar niet weg met een lafhartig plan om op dezelfde voet door te gaan.

Hij had er op zijn rug in het koele zand gelegen. Naar een donkere, leisteenkleurige hemel gestaard. Een meeuw zweefde zijn gezichtsveld binnen en bleef daar even hangen. Toen dook hij weg. Hij was de enige die begreep hoe je de bad guy moest aanpakken.

Daar kwam weer een golf opzetten. Het zuur kletterde tegen het porselein. ‘Sterft, gij oude vormen en gedachten’, schoot er door zijn hoofd. Nog een half uur voordat de persconferentie zou beginnen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 13-10-2022

Tofik Dibi (GroenLinks) heeft de grootste mond

DATA - De parlementaire pers heeft Rutte wederom verkozen tot de politicus van het jaar. Sargasso kijkt liever naar de harde data en komt de komende dagen met Fitties: interrupties in de Tweede Kamer. Vandaag: de grote monden, het opgejaagde wild en de kemphanen.

Tofik Dibi (GroenLinks) heeft de grootste mond in de Kamer, Geert Wilders (PVV) wordt het meest in de rede gevallen en twee liberalen, Boris van der Ham (D66) en Ton Elias (VVD) liggen het meest met elkaar overhoop.

Dit blijkt uit cijfers over de interrupties in de Tweede Kamer, dus wie wie in de rede valt. Dat hebben we automagisch laten turven. De cijfers zijn van het eerste parlementaire jaar onder dit kabinet (zie over methode onderaan) en afkomstig van de PoliticalMashup groep van Maarten Marx aan het Informatica Instituut van de Universiteit van Amsterdam.

Laten we de resultaten nader bekijken in de volgende infographics en overzichten, te beginnen met de grootste monden. Het beeldwerk is van Crachat.

Tofik Dibi (GroenLinks) valt zijn collega’s dus het meest in de rede, 293 keer. Niet zo verrassend. Boris van der Ham (D66) volgt met 285 op korte afstand. Opvallend is de nummer drie: André Rouvoet (ChristenUnie). Hij verliet de Kamer in april, maar presteerde het toch om 251 keer iemand in de rede te vallen. Het enige Kamerlid in de top tien van de coalitiepartijen is Ger Koopmans (CDA). Hij werd overigens nog vaker geïnterrumpeerd.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Volgende