Van financieel frustrerend naar financieel onmogelijk

We just spent almost $3,000 on gas alone for three weeks of touring. There was more than one instance where we questioned whether we could afford to continue to the next gig, and we wondered aloud how much longer bands touring on our level could afford to do it. It's going from financially frustrating to financially impossible. Jesse Haff, drummer van de band Daylight Dies, vertelt dat toeren voor kleinere bands een verliesgevende zaak aan het worden is door de stijgende olieprijzen. Dat is erg vervelend, omdat toeren de manier is waarop de meeste bands hun geld verdienen. Zelfs voor het instorten van de cd-markt woog de opbrengst van de albumverkoop - waarvan het grootste deel bij het label terecht komt - meestal niet op tegen de kosten van het opnemen van een plaat. Bands kunnen overwegen hun kaartjes en merchandise duurder te maken, maar omdat ook de concertbezoekers last hebben van de hoge olieprijzen, kan dat zomaar averechts werken.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.