Huntington overleden, theorie springlevend

De geestelijk vader van bovenstaande kaart (hier scrollen) is niet meer: de Amerikaanse politicoloog Samuel Huntington, de auteur van het boek 'The Clash of Civilizations', is op 24 december op 81-jarige leeftijd overleden (DeTijd). Toen begin jaren '90 de Amerikaanse filosoof Francis Fukuyama 'Het einde van de geschiedenis en de laatste mens' aankondigde waarin de seculiere vrije markt-democratie wereldwijd zou zegevieren en gewapende conflicten tot het verleden zouden behoren weersprak Huntington deze analyse. Met zijn daarna uitgebrachte boek Clash of Civilizations voorspelde hij juist een opleving van gewapende conflicten tussen volkeren en staten. De scheidslijnen voor de toekomstige conflicten zouden grotendeels bepaald worden door verschillen in religie en maar ook door verbondenheid in taal en geografie. Wat er daarna gebeurde mag bekend zijn:

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De krant, en wat er misgaat met het kreunende monster

Thomas van Aalten is vanaf vandaag associated blogger bij Sargasso.

Nu is de kredietcrisis de boosdoener, maar de situatie in krantenland was al langer onhoudbaar. Hopelijk brengt deze periode voor een hoop oude reuzen de effectieve beeldenstorm waar de volgende generatie journalisten iets aan heeft.

‘Luyendijk is de Fortuyn van de mediakritiek’
Volkskrant-journalist Hans Wansink begeeft zich op glad ijs in zijn opiniestuk ‘Populistische mediakritiek’ van 20 december op de site van de krant. Hij schrijft over Joris Luyendijk, twee jaar na het uitkomen van diens boekje Het zijn net mensen, waarin Luyendijk kritiek uitte op de eenzijdige berichtgeving vanuit de brandhaarden in o.a. het Midden-Oosten. Wansink: ‘Met die beschuldiging […] voedde Luyendijk het wantrouwen tegen het métier van de journalistiek als zodanig. Inderdaad: het zijn net gewone mensen, die arrogante journalisten met hun professionele pretenties. Niet alleen in het Midden-Oosten, maar ook in Nederland – concludeerden zijn lezers. Zo werd Luyendijk, tegen wil en dank, de Pim Fortuyn van de mediakritiek.’

Het is nogal wat om zo’n uitspraak te doen. Hiermee dicht hij Luyendijk een zelfde positie toe als Neeerlands grootste populist, die zich bovendien op een heel ander terrein begaf: politiek. Fortuyn was juist allergisch voor nuance; wat de gemene deler voorschreef, moesten we maar opvolgen. Luyendijk heeft een totaal andere instelling: ‘Ik probeer te laten zien dat nieuwsmedia maar een minuscuul deel van de werkelijkheid kunnen laten zien,’ aldus Luyendijk op zijn site. Journalist Luyendijk bracht met zijn boek een discussie op gang voor de ontwrichting van een bijna totalitair journalistiek systeem. Op zulke journalisten moet je trots zijn. Als we Wansinks lijn doortrekken, kunnen we Luyendijk zeker ook verantwoordelijk stellen voor de obese, kansloze diknek die vanaf de bank brult dat de krant veel te vol staat met letters.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het 8e scenario | Geen lijdensweg maar wél een glorieuze wederopstanding

Het was feest afgelopen ‘goede’ vrijdag. Zeven jaar Sargasso inclusief party-bashing van de buren, roodgloeiende servers en invasies van overstekende reaguurders. Ik zag het allemaal gebeuren met een grieperig lijf en weinig gevoel voor feestvreugde. Ik las de feestrede die Carlos wijdde aan zijn jarig geesteskind en spelde de zeven toekomstscenario’s, die er werden opgedist. Magere jaren of juist vette jaren, die aan zouden breken? Bloggen nog wel van deze tijd? Met z’n allen gaan twitteren? IJlde ik of stond er wat ik las?
Stond ik aan het graf van een community waarvan ik nog maar enkele maanden deel uitmaak, of staat hier iets moois te gebeuren? Een weekendje uitziekend de tijd genomen om daar achter te komen. Mijn conclusie: kiezen voor een van de zeven scenario’s zou een volstrekt oneigenlijke keuze betekenen. Want welke optie dan ook, het komt neer op een enorme trend- of stijlbreuk (behoudens uiteraard business as usual, wat neerkomt op stilstand).

Kruiwagen met kikkers

Je kunt Sargasso ook beschouwen als een levend organisme, als een kruiwagen met kikkers die alleen hun eieren op dezelfde plek leggen. Een zoodje ongeregeld met een goed stel hersens, die al dan niet worden ingezet op het juiste moment. Links, rechts, groen, rood of whatever. Vernieuwing begint bij de content, bij de variëteit aan posters.
Het 8e scenario is dan ook simpel: verbreding in personele zin, versterking in technische zin en reorganisatie in redactioneel opzicht. Vrijzinnig nuancerend, polariserend, politiserend en polemiserend en zich van niets en niemand iets aantrekkend. Zonder de lijdensweg te volgen gewoon rond Pasen (of zoveel eerder) de glorieuze wederopstanding vieren van een onweerstaanbaar fenomeen, dat niet onder een enkele blog-definitie te vangen is. Ik heb gezegd.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zeven jaar Sargasso ..en nu? [Poll]

Sargasso bestaat deze maand zeven jaar. Uiteraard zouden we zelfgenoegzaam kunnen terugkijken op die tropenjaren in de blogosfeer en herinneringen ophalen over wat een lol we wel niet gehad hebben. Maaarrr… we zouden ook vooruit kunnen kijken! Zeven jaar was immers al voor de Oude Egyptenaren een cruciale periode: “Er zouden eerst zeven goede jaren komen, waarbij de Nijl het deltagebied naar behoeven zou overstromen. Dan zouden er zeven magere, arme jaren volgen”. Bevonden wij ons de afgelopen zeven jaar in de goede jaren of moeten die juist nog komen? Onze statistieken vertonen groei, maar achterover leunen past ons niet. Ook in de burgerpsychologie kent men een zevenjarige cyclus, zie de Vrijdag Vraag van vandaag. Een mens zou iedere zeven jaar in zijn leven op een kruispunt staan en de keuze hebben om van koers te veranderen. Hoog tijd dus voor wat introspectie!

Terwijl hier in Nederland de professionele media het fenomeen weblog ook dit jaar nog voor de zoveelste keer ontdekte is men in het buitenland al een stap verder. In de Verenigde Staten vraagt men zich hardop af of bloggen nog wel zin heeft? “Writing a weblog today isn’t the bright idea it was four years ago” (Wired). Is bloggen nog wel van deze tijd? Zijn Twitter, Facebook en Flickr niet veel toegangelijkere communicatiemiddelen? In de VS zijn blogs in toenemende mate geprofessionaliseerd en vercommercialiseerd: Who Killed the Blogosphere?. Aan de Huffington Post is niks romantisch en spontaans meer, en iedereen weet: wat in Amerika gebeurt komt op den duur ook in Nederland. Sargasso is, ondanks wat boze tongen beweren, (nog) steeds niet commercieel. Maar als commercialisering nodig is om te vernieuwen dan moet die optie overwogen worden.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Groene economie: miljoenen nieuwe banen

Laten we het na al dat bellen blazen op de beurs voor de verandering nu eens hebben over de échte economie. De economie van de 21ste eeuw: de groene economie. Het milieuprogramma van de Verenigde Naties (UNEP) publiceerde vorige week het rapport “Green Jobs: Towards Decent work in a Sustainable, Low-Carbon World” waaruit blijkt dat de groene economie wereldwijd tientallen miljoenen banen gaat opleveren. Dit zijn -in tegenstelling tot de oude economie van het Wall Street kapitalisme- échte banen waarvoor je gestudeerd moet hebben of waarvan je zelfs moe wordt, respectievelijk: het ontwerpen van waterbesparende douchekoppen óf het sorteren van afval.

De mondiale markt voor groene producten en diensten zal in ruim tien jaar verdubbelen naar 2740 miljard dollar in 2020. De helft van de nieuwe groene banen richt zich op energy efficiency, maar ook watermanagement en afvalverwerking zijn belangrijke werkverschaffers. Het rapport voorziet dat in 2030 in Duitsland 16% van de industriële productie milieutechnologie betreft. Werkgelegenheid in windenergie zal wereldwijd stijgen tot 2,1 miljoen banen in 2030, voor zonneenergie is dat zelfs 6,3 miljoen banen. In totaal zal de werkgelegenheid in duurzame energie met 20 miljoen banen hoger uitvallen dan die in de fossiele sector van fossiele energie.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Sargasso’s functionaliteiten polletjes

We zijn nu ruim een week over op een nieuwe server. Na wat aanloopproblemen, stormloopjes en DDOS-aanvalletjes begint alles te stabiliseren. En daardoor komt er eindelijk weer wat ruimte om naar de functionele werking van Sargasso zelf te kijken.
Dit keer doen we dat graag samen met jullie. Want we bieden jullie natuurlijk graag allerlei leuke dingen aan, maar als niemand daar op zit te wachten, is dat toch ook jammer. Een aantal van de functies leggen namelijk nogal wat beslag op de server of de database.
Bij deze dus een lijstje met polletjes. Aan het einde staan nog wat voornemens. Uiteraard blijven tips altijd welkom.
En even voor alle duidelijkheid, jullie inbreng helpt bij het maken van keuzes. Maar het is geen democratisch besluit. Dat zou immers slecht zijn voor mijn reputatie als Webmeesteres.

Al een aantal jaren was het zo op Sargasso dat wanneer je op en extern linkje klikte, deze opende in een nieuw venster of tabblad. Volgens sommige mensen handig omdat ze zo de bron niet kwijtraken, volgens sommige mensen lastig omdat zo teveel dingen open komen te staan.
Sinds een week staat deze functie uit zoals jullie als opgemerkt hadden.
[poll=201]

Momenteel staat er alleen bij het openen van een post een tagcloud rechtsbovenaan. Deze tagcloud geeft de meest gebruikte tags weer van de laatste 7 dagen. Een soort smaak van de dag. We hadden ook nog een tagcloud op de voorpagina, die gaf de smaak van de laatste 3 dagen weer. Klikken op een tag geeft alle artikelen met die tag in omgekeerd chronologische volgorde.
[poll=202]

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Vorige Volgende