Opnieuw terreuraanslagen in Mumbai. Gisteravond overvielen strijders van de nog onbekende groep Deccan Mujahideen een tiental locaties in de stad, waaronder twee luxe hotels. Men was vooral op zoek naar gasten met een Brits of Amerikaans paspoort. Het leger heeft beide hotels inmiddels bestormd. Het Taj Mahal Hotel zou nu ontzet zijn, bij het Oberoi vinden nog hevige vuurgevechten plaats. Verder waren een treinstation en een vooral door buitenlanders bezocht restaurant doelwit van langdurige beschietingen. Op andere locaties zijn bommen afgegaan. Inmiddels zijn er in totaal honderd doden en meer dan tweehonderd gewonden. De motieven van de terroristen zouden nog onduidelijk zijn. Er wordt wel gemeld dat één van de terroristen in het Oberoi naar de TV gebeld heeft met de eis om alle gevangen mujahedeen in India vrij te laten in ruil voor de gijzelaars. De regering is niet van plan te onderhandelen. In totaal vielen bij eerdere aanslagen in India dit jaar al tweehonderd doden. Meestal was een bom de oorzaak. (NRC, Elsevier, NOS, Nu.nl, NY Times, BNR)
“We will not leave a single troop on the western [Afghan] border if we are threatened by India”
Althans, volgens een Pakistaanse vertegenwoordiger van de inlichtingendienst. Het lijkt erop dat de terroristen hun doel bereikt hebben.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
7 jaar zitten westerse legers nu in Afghanistan. De VS is daar in 2001 binnen gevallen omdat de Taliban (de de-facto machthebbers) Osama Bin Laden niet wilde uitleveren. De Taliban was aan de macht gekomen na een bloedige burgeroorlog die weer het gevolg was van bijna tien jaar vechten tegen de Sovjet Unie. Die invasie was op zijn beurt weer actief aangezwengeld door de CIA in 1979 om de Russen een ‘Vietnam’ te geven dat ze militair en economisch zou uitputten. Osama kreeg in de jaren ’80 allerlei steun van de CIA om zo veel mogelijk Russen een kopje kleiner te maken. Het CIA plan werkte bijzonder goed, de onwinbare oorlog in Afghanistan was een extra duwtje in de rug van een toch al falende Sovjet-economie die het verval proces significant versnelde. Alleen jammer dat heel Afghanistan in puin lag.
Osama was verantwoordelijk voor de aanslagen van elf september en de VS kwam hem dus halen, ‘dead or alive’ aldus Bush. De Taliban zei dat zij best bereid waren om Osama uit te leveren maar dat ze wel even graag een bewijs van schuld wilden zien, een mooi moment van het omarmen van westerse waarden zou je zeggen. Hoewel de VS wel een bewijs claimde te hebben (dat volgens hen ook in een Brussels overleg met NAVO-partners was gedeeld) wilde men dit niet openbaar maken, dat zou de inlichtingenpositie van de VS in gevaar brengen. De rest van de wereld inclusief de Taliban moest er maar op vertrouwen dat het klopte. De Taliban weigerde en op 7 oktober 2001 (bijna een maand na de aanslag in de VS) begon de zoektocht naar Bin Laden. De Taliban werd snel verslagen maar Osama werd nooit gevonden, hij ontsnapte uit Bora Bora en verdween in het grensgebied tussen Afghanistan en Pakistan.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
“Herr Klar hat 26 Jahre in Haft gesessen. Jetzt hat ein Gericht entschieden und den Rest der Strafe gegen bestimmte Auflagen zur Bewährung ausgesetzt.
…
Es wäre gut, wenn die Beteiligten ihren Beitrag leisten würden, damit die Taten der RAF endlich aufgeklärt werden können, … für Herrn Klar genauso wie für alle anderen Mitglieder der RAF. Einen Schlussstrich unter dieses Kapitel unserer Geschichte kann es so nicht geben.” (Focus, 25-11-08)
Ex-RAF terrorist Klar wordt vrijgelaten omdat hij het gebruikelijke deel van levenslang heeft uitgezeten. De oude wonden in Duitsland komen daarmee toch weer open te liggen. Dat stuk verleden is nog niet volledig verwerkt, blijkt uit het stof dat dit doet opwaaien.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.