Het kabinet-Rutte wil preventief fouilleren uitbreiden naar heel Nederland. De Amsterdamse gemeenteraad besloot onlangs om het fouilleren in heel Amsterdam-West toe te staan, dit tegen het zere been van de stadsdeelraad. En in Rotterdam is inmiddels zo ongeveer in zijn geheel een 'veiligheidsrisicogebied.' De discussie rondom preventief fouilleren lijkt op die over cameratoezicht. Beide zijn duur, beide leveren aantoonbaar weinig op, maar dat weerhoudt zelfverklaarde crime fighters als Fred Teeven er niet van om dit soort gribusmaatregelen te blijven voorstellen. Voor de paar liberalen die nog in de VVD rondlopen (Jeanine Hennis, leest u mee), hier nog wat recente ervaringen in het buitenland.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Het expliciet vragen naar een uitspraak van een (buitenlandse) terroristische organisatie over binnenlands beleid en dit dan vervolgens groot publiceren, helpt de terrorist en heeft geen enkele nieuwswaarde. Het kan dus beter achterwege gelaten worden.
De Volkskrant bracht groot het nieuws dat de Taliban wel eens een aanslag zouden kunnen willen plegen op Nederlandse bodem als het “beleid” van de PVV werkelijkheid wordt.
Deze uitspraak is gedaan in een interview. Er is dus expliciet om een reactie gevraagd om wat die mensen mogelijk niet eens bezig hield. En hoe stevig de uitspraak ook klinkt, de kans dat de Taliban (niet Al-Qaida) werkelijk iets voor elkaar kunnen krijgen in NL is klein.
Daarnaast helpt het groots publiceren van dit soort berichten bij het in stand houden van de angstcultuur en maakt het de terroristen sterker (gratis reclame) terwijl er eigenlijk geen nieuwswaarde aan de uitspraken zit.
Het bericht had beter achterwege gelaten kunnen worden.
Een paar dagen verscheen er een bericht in De Pers die het rechtse stokpaardje “niet iedere moslim is een terrorist, maar iedere terrorist is wel moslim” flink onderuit schopte. Want als je kijkt naar de aanslagen die gepleegd zijn, dan blijken vooral separatistische bewegingen actief op terroristisch gebied. 99% van de aanslagen heeft geen moslim-achtergrond.
Maar, merkt De Pers in deze politiek correcte tijden op in het kader van beide kanten aan het woord laten, het aantal doden bij de moslim-aanslagen was vele malen groter. Hiermee ontkracht de krant meteen weer het eerste deel van het artikel. Moslimterrorisme is tóch erger dan ander terrorisme. Vergeten wordt dat het hier gaat om ‘maar’ twee aanslagen. Verschrikkelijke aanslagen, maar wel maar twee, te weinig om statistisch betrouwbare uitspraken over te doen. Sinds die tijd zijn moslimextremisten er bijvoorbeeld niet meer in geslaagd een grote aanslag te plegen.
Als we naar de cijfers van vorig jaar kijken, waren er 7 doden bij separatistische aanslagen en 1 gewonde bij één islamitische aanslag.
Terrorismedeskundige Edwin Bakker van Clingendael zegt vervolgens: “‘Het gaat niet om de doden, maar om de impact.” Dat met deze redenatie het grotere gevaar van moslimterrorisme een selffulfilling prophecy wordt ontgaat hem blijkbaar.
Want onze overheden en islamcritici wijzen ons voortdurend op het gevaar van en waarschuwen ons voor islamitische aanslagen, waardoor de gevoelsmatige impact vanzelf groter wordt. Later kunnen we dan vaststellen, dat de impact van een islamitische aanslag groter is. Het klimaat van angst, dat gecreëerd wordt door onze overheden en die critici, zorgt er voor dat de impact groter lijkt dan hij daadwerkelijk is.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Deze bijdrage aan het open podium is van Machosofty (website)
De Engelse film Britz toont het verhaal van de jonge islamitische vrouw Nasima die gemangeld wordt tussen twee culturen. De film laat goed zien hoe groot de verschillen zijn tussen de islamitische en de westerse cultuur. De kijker overvalt een gevoel van wanhoop; hoe kunnen we met/ondanks deze tegenstellingen ooit in harmonie met elkaar samenleven? Toch zal dat moeten want het alternatief zou wel eens rampzalig kunnen zijn.
Politieke strijd
Nasima is in Engeland geboren, studeert medicijnen en onderscheidt zich in weinig van autochtone Engelse vrouwen van haar leeftijd. Ze is gelovig maar doet niet aan uiterlijk vertoon; ze draagt bijvoorbeeld geen hoofddoek of burka. Ze is in alle opzichten een geïntegreerde en ambitieuze jonge moslimvrouw. Wel maakt ze bezwaar tegen de wijze waarop er in Engeland door de wetgevende en handhavende macht met moslims wordt omgegaan, en ze voert een politieke strijd om daar verandering in aan te brengen. Dan wordt haar hartsvriendin gearresteerd omdat ze er zogenaamd van wordt verdacht banden te hebben met een terroristische groepering. Tijdens haar detentie doen agenten alle mogelijke moeite om haar te krenken in haar geloof. Ze wordt geschoffeerd bij de verhoren en ook wordt ze anaal en vaginaal onderzocht op het bij zich dragen van zaken die ze niet bij zich zou mogen hebben. Daarbij verliest ze haar maagdelijkheid. Ze is wanhopig want voor een moslimvrouw betekent dit dat ze wellicht geen huwelijkspartner zal kunnen vinden. Als ze vervolgens vrij komt wordt ze nauwlettend in de gaten gehouden en mag ze geen contact meer hebben met Nasima en anderen. Uiteindelijk pleegt ze zelfmoord.
Ik weet als geen ander dat het moeilijk is om informatie tot je te nemen en dat niet een beetje selectief te beschouwen. Soms zie je daarbij iets over het hoofd of doe je aan cherry-picking. Maar je kan ook overdrijven.
Zo verscheen vandaag dit artikel met als kop “Islamitische en linkse terroristen 128 maal vaker actief dan kaalkopjes” bij het sinds het voorjaar ineens zeer actieve weblog Artikel7. Het gaat over terrorisme en er staan getallen in, mijn aandacht heb je dan.
Helaas werd al snel duidelijk dat onder “Voor uw dagelijkse vrijheid van meningsuiting” niet verstaan wordt dat je de waarheid hoeft te spreken.
Wat blijkt namelijk, het gaat hier niet om aanslagen maar om veroordelingen EN vrijspraken. Het rapport van Europol geeft geen nadere uitsplitsing van die cijfers overigens.
Wat zijn dan wel de juiste getallen? 1 aanslag op het conto van de Islamisten, 40 door extreem links en 4 door extreem rechts. Oftewel, maar een factor 10. Wat nog steeds niet goed is natuurlijk.
Overigens was die ene aanslag van de islamisten die van de vlucht naar Detroit. Die kan je beter bij de VS tellen dan Europa volgens mij. En verder valt die getallen in het niets bij de 237 aanslagen (inclusief pogingen en in de kiem gesmoorde) van de separatisten.
Dat er vervolgens veel islamisten voor de rechtbank verschijnen, is een normaal verschijnsel. Dat hoef ik hier natuurlijk niet uit te leggen. En dat getal dan weer misbruiken maakt het cirkeltje rond.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.