De dooddoeners van Doekle
“Wij maken ons grote zorgen, zowel over de reële problemen die de integratie van allochtone Nederlanders met zich meebrengt als over de gepolariseerde verhoudingen in ons land.”
Daar kan je het toch gewoon niet mee oneens zijn? Maar dat is juist waarom er iets wringt aan het initiatief van Doekle Terpstra. De voorpaginagrote ‘advertentie’ in Trouw vandaag blinkt veel meer uit in gemakzuchtige scoorzucht, dan dat het een constructieve bijdrage zal leveren aan het verminderen van de ‘benoemde’ spanningen in Nederland.
“De dingen moeten natuurlijk helder benoemd worden; niemand moet z’n kop in het zand steken. Maar wij signaleren een steeds verdergaande verharding van verscheidene kanten.”
Deze dooddoener verdwijnt ook al volledig in een mist van zogenaamde nuance. Het doet denken aan het irritante mantra na de moord op Van Gogh dat je natuurlijk nooit iemand mag vermoorden om wat hij zegt, MAAAAR dat het wel heel erg kwetsend was wat Theo verkondigde.
Doekle en zijn volgelingen versimpelen zelf de waarheid met oneliners, zoals ze dat hun tegenstanders juist aanwrijven. Volgens het stuk heeft ons landje te kampen met enerzijds mensen die ‘de buitenlanders’ en ‘de islam’ de schuld geven van rellende allochtonen en anderzijds “sommige allochtone jongeren die weinig respect tonen voor ‘de Nederlanders'”. Door zich zo te plaatsen tegenover een onbenoemde groep mensen die generaliseert en kwetst, wordt juist een vruchtbare bodem gekweekt voor weer een tijdje extra aandacht voor de professionele polariseerders. Op deze manier polariseren de pamflettisten zelf eigenlijk en bereiken zij het tegenovergestelde doel van wat zij beogen.