Als ik afreken bij de Wal-Mart in Arizona draait mijn maag zich volledig om. Kijk, ik ben allesbehalve een milieufreak, ik vraag me vaak af of de zure regen ook door het gat in de ozonlaag is verdwenen. Maar zelfs ik vind mijn winkelkarretje nu echt obsceen. Een hoeveelheid boodschappen die in een Nederlandse supermarkt gemakkelijk in één plastic tas had gekund, was door de inpakdame in maar liefst 16 Wal-Mart tassen verwerkt. Zes-tien. De wijnfles had er in zijn eentje al drie. Als ik haar daarop aanspreek, gniffelt ze een beetje. Gekke mensen, die Europeanen. In een speciale milieusectie op de corporate site geeft Wal-Mart omzichtig toe dat het een lastig verhaal is: "One of our toughest challenges as a retailer is determining how to continue to create value for our costumers while minimizing our footprint on the environment." Deze juridische vergadertaal is ook in een Flashmodule omgezet die een heerlijk beeld geeft van een Amerikaans bedrijf die ecologie heel hoog in de schappen heeft liggen.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
“Zie maar op welke grond jullie allochtone jongens weigeren. Schoenen, jas, uitstraling, het maakt niet uit, zolang ze The Jam maar niet inkomen.”
Twee portiers van The Jam Utrecht klappen uit de school over het deurbeleid ten aanzien van allochtonen.
Afgezien van het bestraffen van dit soort zaken, en erkennende dat er groepen jongeren zijn die overlast veroorzaken, maar ook erkennende dat er jongens zijn die zich wel normaal gedragen en die gewoon geen discotheek binnenkomen, wat zouden er voor oplossingen bedacht kunnen worden?
Nederland kent een overschot aan doctorandussen, das duidelijk. Zodoende werken veel mensen onder hun niveau, met twee vingers in de neus voldoet men aan de werkverplichtingen. De rest van de tijd wordt gedood met emailen, uit het raam kijken, roken, roddelen en internetten. Geen probleem zou je denken, zolang men maar voldoet aan de S.M.A.R.T. geformuleerde doelstellingen: product X af op tijdstip Y. Maar daar denken sommige werkgevers toch anders over…
“Bij ECN mochten we deze zomer niet de site van Studio Sport bezoeken om het Tour nieuws te checken. Bij ECN zitten trouwens heel veel sites achter een filter”. Dit is zomaar een flard van een gesprek dat ik onlangs opving in de kroeg, maar het heeft mij sindsdien niet meer losgelaten. Tot nu toe komt u: gewaardeerde lezer van dit weblog hier op werkdagen allemaal klokslag half negen ‘sochtends binnenstromen en doet uw ding: lurken en/of reaguren. U bent de basis van onze business. Tegen vijven gaat u massaal weer naar huis en de vertrouwde stamgasten komen na het avondeten nog even terug om de discussiedraadjes weer op te pikken. ‘Snachts is het hier op een enkele insomnia patiënt en/of andere expat na doodstil.
Maar het zou hier wel eens voorgoed heel stil kunnen worden als meer werkgevers er dezelfde Normen & Waarden op na gaan houden als het restrictieve ECN. Een arbeidsethos dat in feite niets anders is dan de Westerse variant van de Chinese fabrieksbaas die zijn naaisters op een lange werkdag slechts één plaspauze gunt. Hopeloos achterhaald want een goede manager weet dat gelukkige werknemers het best presteren. Het bericht dat de laatste tijd het gehele ministerie van VROM niet meer op GeenStijl kan komen (ook al ligt de oorzaak hier ergens anders) deed bij mij een schrikbeeld opdoemen. Wat moet er van het milieubeleid komen als VROM ambtenaren niet meer Sargasso kunnen lezen? En wat had Sargasso veel gehad aan de input van die verstandige ECN medewerkers in al die discussies over allerhande energievraagstukken alhier…
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Deze week kwam naar buiten dat de wikipedia pagina over Mabel en Friso door de personen in kwestie zelf zijn aangepast.
De vraag is dan ook of het al dan niet acceptabel is dat individuen de wikipedia pagina over zichzelf moeten kunnen aanpassen wanneer zij menen dat er iets niet correct wordt weer gegeven. Of mogen zij nooit aan hun eigen pagina komen omdat ze er een belang bij zouden kunnen hebben? Maar weten de personen in kwestie niet gewoon beter wat er daadwerkelijk is gebeurd?
Okay, als ik het goed begrijp voeren we dus een oorlog tegen de drugs. Drugs zijn namelijk een bedreiging voor de samenleving. Dat we deze oorlog al tientallen jaren voeren en niet winnen doet even niet ter zake.
Wel is het zo dat deze oorlog ervoor zorgt dat de prijs van drugs hoog is en dat er veel mensen buiten het legale circuit zijn die er grote financiële belangen bij hebben. Zo groot zelfs dat hun gedrag weer bedreigend is voor onze maatschappij.
En dan hebben we aan de andere kant de oorlog tegen terrorisme. In die oorlog zijn we bijvoorbeeld Afghanistan binnen gevallen om die creeps daar te verjagen. Niet dat het echt gelukt is, maar dat doet even niet ter zake. Wat wel een aardige constatering is, is dat de opiumproductie in Afghanistan nog nooit zo hoog is geweest. Heel begrijpelijk met die marktprijzen door die andere oorlog. Beetje jammer wel dat een deel van de inkomsten uit die opiumhandel naar de terroristen gaat die vervolgens weer slachtoffers onder onze soldaten maken.
Kortom, de ene oorlog frustreert de andere oorlog. En in beide oorlogen vallen slachtoffers. Veel slachtoffers.
Ergens mis ik iets kennelijk. Waarom voerden we die oorlogen ook alweer?
Kleine Garra Rufa visjes afkomstig uit Turkije knabbelen dode huidcellen weg bij een bezoekster in een Chinees kuuroord. Deze methode wordt al langer in Europa toegepast, maar kan zich inmiddels ook verheugen op toenemende belangstelling in China waar men na decennialang hard werken ook wel eens toe is aan wat ontspanning.
In Huizhou, in de zuid Chinese provincie Guangdong opende de eerste fish spa. A newly emerged “fish spa” is becoming fashionable in many hot spring resorts, and has attracted even more customers, all curious about this peculiar treatmen. (crienglish.com). Misschien dat deze voormalig Foto des Tages-man (niet geschikt voor tijdens de lunch) ook maar eens met z’n handen in een fish spa moet gaan hangen?
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
“China is quite backward when it comes to controlling the use of tobacco, and the biggest problem is the lack of national regulations to ban smoking.”
Xu Guihua, hulphoofd van de Chinese Tabaksbeheersing Club, toont dat in tegenstelling tot de uitblijvende maatregelen tegen de aanhoudende Chinese mensenrechtengebreken, het nicotineverketterbeleid wel op gang komt.
Ze zijn natuurlijk nog niet zo ver als in het Westen. In enkele Amerikaanse staten is het verboden om te roken met kinderen in de auto. Hoe ver de Verenigde Staten exact zijn op dit gebied, bewijst James K. Haveman. Dit lid van de Republikeinenclan werd door de Bushies gebombardeerd tot het hoofd van de Irakese gezondheidszorg en, volgens een artikel in Rolling Stone, “decided that what this war-ravaged, malnourished, sanitation-deficient country most urgently needed was . . . an anti-smoking campaign.”
Hij stond al eerder op Sargasso, kreeg een interview bij de Nieuwe Reporter en stond afgelopen maandag in het NRC. Ik krijg er geen genoeg van, de billboard collectie van Doroshevich (Dorosjevitsj voor de cyrillische taalpurist). Uren kijkplezier!