De smaak van architectuur
, door
Hoe zou de Universiteitsbibliotheek Utrecht er uitzien als gerecht?
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
HET
, door
Misschien is het leuk om op mijn laatste twee bijdragen (1 en 2) nu nog een soort synthese te laten volgen. Helaas ben ik een beetje door mijn favoriete favorieten heen en weet ik vandaag alleen een citaat van de Hongaars-Amerikaanse schrijver Steven Vizinczey: “Reading is a very creative activity”. Nou, als lezen dat is, dan is luisteren dat zeker ook. Dat blijkt ook uit jullie reacties op mijn laatste twee bijdragen. Daarin hebben jullie een heel breed spectrum laten zien van wat jullie allemaal aan teksten en solo’s zelf goed vinden en dat vind ik een verrijking van de bijdragen zelf.
Sommigen waren het duidelijk niet eens met mijn stelling dat muziek zonder solo’s niet veel voorstelt en dat begrijp ik ook wel. Eigenlijk luister ik zelf ook vaker dan ik dacht naar muziek zonder solo’s. Ik probeerde die uitspraak ook al een beetje te relativeren, maar dat had misschien nog iets sterker gekund. Het was niet mijn bedoeling om hele muziekrichtingen zomaar bij het grof vuil te zetten, behalve bijvoorbeeld Duitse schlager dan.
Was het niet zo dat met de opkomst van punk en new wave de solo een beetje had afgedaan? Ook weer niet helemaal overigens:
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Denken over eten
, door
Het is de tijd van kerstdiners, van gevulde restaurants en van copieuze maaltijden. In familieverband, met collega’s en met vriendengroepen wordt er nu heel wat afgegeten. En dan rijst de vraag wat maakt eten goed?
Ik ben nu al een aantal keer ontevreden uit restaurants gekomen met het gevoel dat wat mij daar werd voorgeschoteld niet mijn behoefte voor goed eten had vervuld. Dat het stapeltje gebakken groente dat me verkocht was als een lasagna van mediterrane groente of de rode-bietjescarpaccio mij aanzienlijk minder hadden gedaan dan het bruine brood met roomboter vooraf.
Het gaat mij hier om deugdelijk eten in de klassieke Aristoteleaanse zin dat het zijn doel als voedsel goed doet. Net als een goede docent meer doet dan kennis overdragen, maar dat doet met passie en overtuigingskracht, is ‘voedzaam’ zijn niet genoeg. Daarnaast wil ik de vragen over eerlijk eten (vegetarisch, biologisch, fair trade) even parkeren.
Ik kan komen tot drie dingen die een maaltijd goed maken:
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Aardbeieneis!
, door
Ze stond een dag of tien geleden in een aantal landelijke dagbladen, de advertentie hiernaast. Ja, de zomerkoninkjes zijn er weer volop, en dan hoeven ze niet veel te kosten. Daar zijn we met zijn allen wel blij mee. Toch?
Of niet? Denk er even over na. Voor 1,79 per pond moeten aardbeien worden geplant, verzorgd, geplukt, vervoerd en bij de super in de schappen geplaatst. En vervolgens moet die super er nog iets op verdienen. Je kunt je wel voorstellen voor wat voor bedragen de telers zich uit de naad werken.
Hollandse aardbeien, staat er. In dit geval gaat het om Elsanta’s. Een aardbei die stevig is en goed tegen transport kan, en die een week na het plukken nog in voldoende conditie is om verkocht te worden. Een aardbei waar vooral de distributie blij van wordt omdat hij in de eerste plaats is veredeld op stevigheid. Smaak komt op de tweede plaats, zelfs al smaakt hij stukken beter dan die vieze Spaanse dingen waar de super u buiten het seizoen mee af durft te schepen. En dan wordt de Elsanta die in de super ligt met het oog op de distributie ook nog eens meestal zo vroeg geplukt dat hij zijn smaak toch al niet optimaal ontwikkelt.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foute Frijdag | R.A.E.D. not cool
, door
Foutemiddag deze vrijdagmiddag… hier uw gemarginaliseerde margeblogger Drs Boobelino de Soto! Sargasso ouders opgepast: gaat uw avontuurlijke dochter (18+) binnenkort op een werkvakantie Down Under? Waarschuw haar dan voor bovenstaand f.o.u.t. heerschap. Uiteraard niet om zijn vermoedelijk Arabische genen maar wel om zijn tranentrekkende subcultuur. R.A.E.D. is naar eigen zegge een Melbourne underground rapper die bezig is met: “REVOLUTIONIZING CHRISTIAN ORTHODOX HIP HOP RAP ALL WHILE RE-INVIGORATING THE HIP-HOP SPIRIT IN AUSTRALIA” (Wiki). Dat mag dan veelbelovend klinken het resultaat is verbijsterend. Neem bijvoorbeeld even de tijd voor de clip “NO WAY” of probeer “YOU GOTTA LOVE THIS CITY” helemaal uit te kijken. Zo’n figuur wilt u met de Kerst toch niet aan tafel hebben? Nee dan liever eentje met dezelfde foute moves maar met een beter geluid: WHOAHHHH! GUY DANCING AT THE CLUB!!!. Nog een fijne Foute Frijdag!
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Pleidooi voor de smaak
, door
Er valt tegenwoordig bijna niet meer aan te ontkomen. Onze maatschappij wordt overspoeld door zogenaamde kunst, muziek, entertainment en producten die geur noch smaak hebben. Zouteloos, emotieloos en ontdaan van alles dat wie dan ook maar enigszins iets zou kunnen laten voelen. De grootste misdaad is dat dit alles doelbewust gebeurt. Miljoenen worden er per jaar uitgegeven aan marketingstrategieën om onze zintuigen zo min mogelijk te prikkelen.
Want, als een product echt smaak heeft en onze zintuigen echt prikkelt, dan is er het risico dat iemand het niet wenst te verorberen, men kan het immers “vies” vinden. Of het nu gaat om een boek, muziek of ons voedsel, dit is een risico dat een bedrijf zich niet kan of wil permitteren bij massaproductie. Bedrijven als McDonalds besteden dan ook veel geld aan het ontwikkelen van een hamburger die zo min mogelijk smaak heeft, zodat niemand het risico loopt hem vies te vinden. Als het nu beperkt bleef tot een clown met een obsessie om de wereld te veranderen in een utopia voor obesitas, dan zou ik daar vrede mee kunnen hebben.
Zoutloze eenheidsworst
Maar helaas het blijft niet bij de hamburger, alle smaken pickwickthee die niet van elkaar te onderscheiden zijn of het feit dat elke frisdrank, de een met nog meer “vruchten” dan de ander, totaal identiek zijn. Ook onze andere “papillen” moeten het ontgelden. Gepolijste duizend in een dozijn zangers en zangeresjes voeren de hitparades aan, saaie gepolijste televisie vult de huiskamers, zelfs de journalistiek durft ons niet meer te prikkelen. Waar is bijvoorbeeld de tijd gebleven dat krachtige vocalisten de hitparades aanvoerden met hun duidelijk herkenbare stemgeluid? Alles moet maar veilig zijn en niets mag ook maar iemand tegen het hoofd stoten.