Closing Time | Sershen & Zarítskaya

https://www.youtube.com/watch?v=FmNN7624Pfs Enige tijd geleden plempte ik hier een pareltje van Skid Row neer, en tja, jullie weten wat YouTube dan gaat doen - die gaan me bestoken met dingen waarvan het algoritme vindt dat het er op lijkt en waar ik blij van zou moeten worden. Tja. Vaak werkt dat niet, natuurlijk. Maar soms zit er een voltreffer bij. Of ik even op Sershen & Zarítskaya zou willen klikken, vroeg de site me. Whatever, waarom niet? Ik zat toch net lekker een potje te procrastineren* terwijl ik eigenlijk dat proefschrift zou moeten schrijven waar ik nog een paar maanden voor heb. Ach, nog máánden tijd dus! Dus waarom niet éven tijd voor Sershen & Zarítskaya - en ja, ik vroeg me ook af wie dat waren, maar blijkbaar respectievelijk één van de gitaristen en de mevrouw die zingt, aldus de aftiteling. Maar mensen, daar gaat het natuurlijk helemaal niet om. Waar het om gaat is, dat ik toen ik op het linkje klikte, ik een ongelooflijk vette versie te horen kreeg van Youth Gone Wild, een stuk rauwer dan het Skid Row origineel. Leuk! En als je doorklikt kom je bij hun YouTube-Channel en blijken ze tig rock en metalnummers te hebben bewerkt, op heel verdienstelijke manier. *wat we vroeger soggen noemden.

Door: Foto: Ted (cc)

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Closing Time | Skid Row

Nu we het toch over ondergewaardeerde genres hebben, moeten we het ook eens hebben over glam metal. Hair metal, als je wil. Ooit was het genre overweldigend groot aan de overkant van de grote plas, maar het zakte in elkaar in de jaren negentig. Het moest plaatst te maken voor ’the next big thing’: de grunge. Door de opkomst daarvan (en andere ‘alternative rock’) kreeg de hele metal scene een flinke dip, maar dat is een ander verhaal. In Europa zijn de Mötley Crue’s en Poison’s sowieso nooit zo groot geweest. Op Sargasso trouwens ook niet, slechts incidenteel kwam hier een nummertje voorbij.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.