ANALYSE - Twee nieuwe scenario’s van Shell moeten ons tot actie dwingen.
Misschien vindt u het vreemd dat ik deze column open met een gebed, toegeschreven aan de Amerikaanse theoloog Reinhold Niebuhr (1892–1971), maar dat was de tekst die me binnenviel tijdens de discussie over de nieuwe Shell-scenario’s, medio maart in Den Haag:
“Heer, geef me de gelatenheid om de dingen die ik niet kan veranderen te accepteren,
de moed om te veranderen wat ik kan,
en de wijsheid om het verschil te weten”.
Nieuwe Shell-scenario’s zijn altijd de moeite waard. Dankzij zijn eerste scenario-analyses hield Shell begin jaren ’70 als enige oliebedrijf rekening met de mogelijkheid van een forse olieprijsstijging. Het bedrijf was voorbereid, zijn concurrenten niet. Alleen al deze historie nodigt ertoe uit Shell-scenario’s met bovengemiddelde interesse te bestuderen.
Elk van de twee nieuwe scenario’s, mountains en oceans, heeft een eigen plot.In mountainsdoen overheden pogingen om energiemarkten bij te sturen, in oceans amper. De energiewereld in mountains wordt gedomineerd door gas, met veel CO2-afvang en opslag (CCS) om de CO2-uitstoot nog enigszins binnen de perken te houden. Dat lukt amper: de mondiale 2oC-doelstelling wordt overschreden. De energiewereld in oceans wordt vooral gedomineerd door marktkrachten. De energievraag groeit harder dan in mountains, en leunt aanvankelijk sterker op fossiele brandstoffen olie en kolen. Later groeit zonne-energie zeer snel; vanaf 2060 is zon zelfs de belangrijkste energiebron. Maar er is amper CCS, waardoor de 2 oC-doelstelling in oceans nog ruimer wordt overschreden dan in mountains.