De rode en de blauwe pil van de tv

Voor het eerst vertelde iemand op de Nederlandse tv zo uitgebreid over de commons: mensen die naar vermogen samenwerken, samen iets beheren, het vruchtgebruik van hun arbeid en kennis met anderen delen, en niet uit zijn op winst of expansie. Denk aan de oude meent, of iets moderner: de coöperatie. In de digitale wereld stikt het ervan. Wikipedia is het bekendste voorbeeld: mensen die zonder geldelijk gewin hun kennis over zowat alles delen, die onbaatzuchtig elkaars werk verbeteren, verfijnen en updaten, en die kennis gratis beschikbaar stellen. Wikipedia is groter en actueler dan elke andere encyclopedie, en hoewel het systeem niet perfect is, is het een monument van kennis en het mooiste bewijs denkbaar van de menselijke hang naar samenwerking. En allemaal om niet. De aflevering van Zomergasten waarin Marleen Stikker dit weekend schitterde, zette samenwerking centraal. Samen hacken, samen bouwen, samen onderzoeken, samen delen, samen brainstormen. In fragmenten en verhalen liet ze zien hoeveel mensen kunnen bereiken wanneer ze zich gemeenschappelijk op een klus werpen.

Quote du jour | De staat van het onderwijs

Education works best when all the parts are working

De boodschap is duidelijk: samenwerken (en überhaupt werken) zorgt voor beter onderwijs. Deze spreuk komt uit onderstaand plaatje:

Echter, wie goed kijkt ziet dat het plaatje helaas een treffende samenvatting is van de huidige staat van het onderwijs. Het ontbreekt nog aan een mannetje dat zand tussen de raderen gooit.

(via)

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022

Kansen voor D66, GroenLinks en de PvdD

ANALYSE - De stelling was: D66, GroenLinks en de Partij voor de Dieren zullen hecht moeten gaan samenwerken om een kans te maken om in de toekomst nog mee te tellen. In een paar stukken behandelt Klokwerk het waarom, het hoe en het waartoe daarvan. In dit laatste stuk van de serie een schets van de mogelijkheden en de strategie.

Bij de huidige stand van zaken in de politiek liggen er politieke kansen voor D66, GroenLinks en de Partij voor de Dieren. Eigenlijk zijn die kansen alleen maar goed te grijpen als ze kiezen voor samenwerking.

Geen fusie

In de vorige stukken zette ik op rij in welke opzichten D66, GroenLinks en de Partij van de Dieren overeen komen. Daarmee bedoelde ik geenszins dat de partijen zouden moeten fuseren. Dat lijkt me ook helemaal geen goed idee. Door alleen maar te zinspelen op een fusie springt meteen de achterban van je partij hoog op de kast. Gevolg: tientallen congressen over “de koers van de partij”, en in plaats van met politiek zijn je politici alleen nog maar met de partij bezig. De media zullen smullen. Maar je politieke concurrenten ook.

Nog belangrijker: de partijen zijn gezamenlijk sterker als ze gebruik maken van het feit dat ze verschillende doelgroepen aanspreken. Die kiezersgroepen kunnen zich namelijk vaak maar slecht met elkaar identificeren. Bovendien hebben die partijen naast overeenkomsten nu eenmaal ook verschillen in standpunten. Die verschillen onder het kleed schoffelen zou de democratische discussie alleen maar schaden en de partijen terecht ongeloofwaardig maken.

Foto: copyright ok. Gecheckt 21-09-2022

De agenda van D66, GroenLinks en de PvdD

ANALYSE - De stelling was: D66, GroenLinks en de Partij voor de Dieren zullen hecht moeten gaan samenwerken om een kans te maken in de toekomst nog mee te tellen. In een paar stukken behandelt Klokwerk het waarom, het hoe en het waartoe daarvan. In dit stuk een voorstel voor de gezamenlijke agenda.

In het vorige deel van deze serie heb ik de overeenkomsten tussen deze drie partijen op een rij gezet. De algemene reactie op dit laatste stuk was er één van verbazing. Verbazing over zoveel overeenkomsten, onder mensen die dachten dat de partijen teveel van elkaar zouden verschillen.

En dat is nu juist het probleem.

D66, GroenLinks en de Partij voor de Dieren delen een mijns inziens zeer relevante agenda op het gebied van Milieu, Europa, Mensenrechten en de Sociale Zekerheid. Met deze agenda wijken ze gezamenlijk sterk af van alle andere partijen. Maar zelfs de kiezer die één van die partijen stemt realiseert zich dat vaak niet eens.

Deze agenda moet beter te verkopen zijn dan nu gebeurt. En dat is inhoudelijk volgens mij prima te doen.

Een duurzame economie

D66, GroenLinks en de PvdD staan voor een zeer verregaande vergroening van de economie, door middel van het omlaag halen van de loonbelasting en dit te compenseren door vettaksen, groentaksen, vleestaksen en meer van dit soort belastingen op vervuiling en ongezond gedrag.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: partijenmix copyright ok. Gecheckt 25-09-2022

Sociaal liberale oppositiepartijen moeten gaan samenwerken

OPINIE - D66, GroenLinks en de Partij voor de Dieren zullen hecht moeten gaan samenwerken om een kans te maken om in de toekomst nog mee te tellen. In een paar stukken behandelt Klokwerk waarom, hoe en waartoe. In dit stuk een analyse van de oppositie en een oproep.

Het kabinet van Rutte en Samsom komt eraan en het regeerakkoord is al tot uitentreuren besproken, dus wordt het tijd de schijnwerper te richten op de oppositie. Die bestaat dit keer uit een bonte verzameling van partijen die allemaal hun best gaan doen zoveel mogelijk aandacht te trekken. Probeer daartussen nog maar eens op te vallen.

Duidelijke partijen

Sommige partijen hebben het daarin makkelijk. Roemer hoeft alleen maar van alles te zeggen dat hij het niet sociaal genoeg vindt. Wilders op zijn beurt zal bij alles brullen dat dit kabinet ons overlevert aan de buitenlanders, de Islam en Europa. En beide kunnen zeggen dat dit kabinet veel teveel bezuinigt, want om begrotingstekorten maalt hun achterban toch niet. Simpel dus. Ik wens ze succes met hun riedel. We zullen ze nog vaak horen.

De kleine christelijke partijen zullen het ook niet moeilijk hebben. Ze hoeven alleen maar een heftig gepiep te laten horen als het gaat over zaken als abortus, euthanasie, drugsliberalisatie, de zondagssluiting, de weigerambtenaar etcetera. Deze mensen willen namelijk niets liever dan dat de andersdenkenden door de overheid gedwongen worden zich net zo te gedragen als brave Christenen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Duitse minister van Financiën haalt uit naar Wilders

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag een stuk van Laurens Boven, vanuit Berlijn.

Dr. Wolfgang Schäuble (foto:flickr/alles-schlumpf)

Felle kritiek uit Berlijn over de weg die de Nederlandse politiek inslaat. Tegen de buitenlandse pers zei de Duitse minister van Financiën Wolfgang Schäuble:

?Een politicus kan Duitser zijn of wat dan ook. Onze politiek is volkomen duidelijk: we moeten ressentiment tegen buitenlanders (Fremdenfeindlichkeit) in welke vorm dan ook bestrijden. Die in elk land latent aanwezig is. Wie had 10 jaar geleden gedacht dat een dergelijke verkiezingsuitslag in Nederland mogelijk zou zijn. Het is in de wereld van de 21ste eeuw volkomen de verkeerde weg.?

Wolfgang Schäuble speelt als minister van Financiën een centrale rol in de regering van kanselier Angela Merkel. En ook binnen de christen-democratische CDU is hij, naast Merkel, een van de invloedrijkste politici.

Op de vraag of de Duitse regering zal samenwerken met een Nederlandse regering die wordt ondersteund door Geert Wilders vergeleek Schäuble de situatie met die in 1999 toen de FPÖ van Jörg Haider toetrad tot de Oostenrijkse regering. Toen kondigde de Europese Unie een boycot tegen Oostenrijk af. Schäuble:

?Ik vond het besluit in 1999 met betrekking tot Oostenrijk niet juist. De verwachtingen die we toen hadden hebben zich ook niet bevestigd. Daarom zullen we met Nederland, met elke democratisch gelegitimeerde regering, proberen samen te werken.?

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Speld en GeenCommentaar gaan samenwerken

Oplettende lezers hebben het vast al gezien, maar sinds gisteren staat er onder onze laatste reacties een blokje genaamd “De Speld”. Wasda hoor ik u denken? Nou, das leuk! Nou ja, meestal. Maar waar het op neerkomt is het volgende: GC en het weblog De Speld gaan samenwerken door elkaar bezoekers door te spelen, ter meerdere eer en glorie van de afzonderlijke weblogs en jullie, uiteraard! Dat hopen we althans.

Dit doen we omdat De Speld en wij elkaar totaal niet bijten. Sterker nog, de beide weblogs vullen elkaar aardig aan. GC, het zuurlinkse bolwerk dat vol staat met gortdroog nieuws en politiek en De Speld, het opkomende weblog dat gevuld is met luchtige onzin en humor, maar wel gebaseerd op datzelfde nieuws en politiek.

Daarnaast zal De Speld elke week een artikel aanleveren dat we op vrijdagmiddag zullen plaatsen. Aangezien u vrijdagmiddag toch al niets meer doet, murwgeslagen door de door-de-weekse realiteit, dachten we dat dat er ook nog wel bij kon.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.