Zullen we ooit de waarheid te weten komen over de MH17? Het gisteren gepubliceerde rapport van de Onderzoeksraad voor de Veiligheid (OVV) met de voorlopige bevindingen over de ramp met de MH17 gaat nog niet over de schuldvraag. Maar volgens velen was het meteen al wel duidelijk wie verantwoordelijk gesteld moet worden. De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry wees een paar dagen na de ramp de Russische separatisten en Rusland als wapenleverancier aan als schuldigen. Het bewijsmateriaal hield hij voor zich. Maar de eerste propagandaslag was gewonnen. Zijn uitleg domineert sindsdien de westerse media ondanks de vele onbeantwoorde vragen die er zijn. Aan de Russische kant wordt natuurlijk naar Kiev gewezen. Geen twijfel mogelijk, zeggen de Russen: het was een streek van de "fascisten". En het westen probeert ons zwart te maken. Kijk naar de BBC die een verslag van haar eigen reporter waarin ooggetuigen spreken over een Oekraïens vliegtuig censureerde terwijl ze het verhaal van anderen die naar de Russen verwijzen wel uitzenden. Tot zover de Russische kant van het verhaal. Premier Rutte waarschuwde vandaag terecht voor overhaaste conclusies zo lang het onderzoek nog loopt. Hij is zoals altijd optimistisch gestemd, maar het lijkt mij zeer onwaarschijnlijk dat de ware toedracht ooit boven tafel zal komen. Ik ga daar dus ook niet over speculeren, ondanks de overvloed aan informatie die volgens velen in het westen slechts naar één mogelijke dader kan leiden. Kan zijn. Ik vind het vooral belangrijk dat we er rekening mee houden dat het daar oorlog is en dat zowel Rusland als Amerika en de NAVO landen partij hebben gekozen. En iedereen weet dat in de oorlog de waarheid als eerste sneuvelt. Een onafhankelijk onderzoek is in zo'n situatie vrijwel onmogelijk. Zowel Poetin als Obama zal zijn uiterste best doen politieke winst te halen uit het trieste lot van de 298 slachtoffers en hun nabestaanden.
Zo meldt de Volkskrant.
Blijkbaar is dit het Russische antwoord op Europese sancties en bemoeienis in de traditionele achtertuin.
Aangezien vandaag nieuwe sancties van kracht zijn geworden, zijn we hier voorlopig nog niet klaar mee.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
ANALYSE - Poetins ‘Groot-Rusland-project’ zou wel eens bedoeld kunnen zijn om de aandacht af te leiden van de aanzienlijke economische ongelijkheid in Rusland, denkt Matthijs Rooduijn.
Het gedrag van Rusland is ‘zeer zorgwekkend’, aldus premier Mark Rutte afgelopen zaterdag. De opstelling van de Russische president Vladimir Poetin wekt steeds meer verontwaardiging op in het westen. De annexatie van de Krim, alweer bijna een half haar geleden, en Ruslands huidige inmenging in het conflict in Oost-Oekraïne, hebben ertoe geleid dat de spanningen tussen Rusland en de NAVO flink zijn opgelopen. Veel commentatoren lijken het erover eens te zijn dat Ruslands agressieve opstelling direct te maken heeft met Poetins ‘Groot-Rusland-project’. Het kernidee dat aan dit project ten grondslag ligt is dat het Russische nationale karakter en de daarbij horende tradities en culturele waarden beschermd moeten worden, en – na veel te lang verwaarloosd te zijn geweest – weer het uitgangspunt zouden moeten worden voor iedere zichzelf respecterende Rus (zie bijvoorbeeld hier).
Met een reeks aan symbolische maatregelen en daden zet Poetin dit idee kracht bij. Zo deed hij zijn Mercedes de deur uit ten gunste van een auto van Russische makelij, en stimuleerde hij het wapperen met de Russische vlag en het zingen van het volkslied. Zijn binnenlandse opstelling ter bescherming van de Russische identiteit is echter niet alleen maar onschuldige symboolpolitiek. Zo heeft Poetin veel tegenstanders (denk aan Chodorkovski, Navalny en andere politici en journalisten) uitgeschakeld door ze op te pakken of ze op een andere manier onschadelijk voor hem te maken. Zijn argument naar buiten toe: deze lui vormen een grote bedreiging voor het Russische nationale belang.
De buitenlandpolitiek van Rusland, en dan met name de annexatie van de Krim en de huidige opstelling van het Kremlin in Oost-Oekraïne, vormen ook een belangrijk onderdeel van dit Groot-Rusland-project. De belangrijkste reden voor Poetin om de Krim binnen te vallen was immers de Russisch sprekende bevolking te beschermen. Hetzelfde lijkt op te gaan voor zijn bemoeienis met andere delen van Oost-Oekraïne. Deze mensen horen allemaal bij het Grote Rusland van weleer dat weer in ere dient te worden hersteld. Een bijkomend voordeel voor Poetin is dat hij met het gerol van zijn spierballen aan de rest van de wereld kan laten zien dat Rusland nog steeds een wereldmacht is waar rekening mee moet worden gehouden.
ANALYSE - De toenemende direct Russische betrokkenheid bij het conflict in de Oekraïne, maakt een overwinning van Kiev steeds minder waarschijnlijk.
Separatisten hebben volgens de BBC een nieuw front geopend in het uiterste zuid-oosten van Oekraïne.
De burgemeester van Novoazovsk, aan de Zee van Azov, meldt dat ’tientallen’ tanks en gepantserde voertuigen zijn doorgedrongen tot het plaatsje.
Een blik op de kaart leert dat deze troepen niet uit gebied onder controle van de separatisten afkomstig kunnen zijn en direct uit Rusland moeten zijn gekomen.
Tegelijkertijd verliest het Oekraïense leger, na weken van geleidelijke successen, terrein rondom het noordelijker gelegen Loegansk als gevolg van een hevige tegenaanval van separatisten.
Deze ontwikkelingen kunnen niet los worden gezien van de steeds openlijker militaire steun die Rusland de separatisten geeft, variërend van materiaalleveringen, artilleriebeschietingen en de directe inzet van Russische soldaten, zoals blijkt uit de tien Russische paratroopers die onlangs door het Oekraïense leger werden gevangen genomen en, aldus verschillende Russische oppositiekranten (als ik de BBC mag geloven), mysterieuze begrafenissen van soldaten die zouden zijn omgekomen tijdens ‘exercities’.
Dmitri Gorenburg schrijft naar aanleiding hiervan het volgende:
One can invade a country through a direct frontal assault. Or one can do it in secret, a little bit at a time. The Russian government has chosen the second path. It doesn’t make it any less of an invasion.
It also means that the Minsk talks are almost certainly a diversion, meant to distract Western leaders from the reality of what is happening on the ground. The idea is that as long as world leaders think there is a chance at successful peace talks, they will refrain from strong words or actions condemning what Russia is doing in Ukraine. This seems to be working out for Russia so far, but it should not distract us from events on the ground.
I should be clear that I don’t think Russia is currently planning a full takeover of any part of eastern Ukraine. The goal remains what it has been for months now: to ensure that Ukraine remains unstable and weak. For now, in order to accomplish this goal, Russia needs to make sure the separatists are not defeated and remain a viable force. Both the escalation in assistance and the opening of the new front are a response to the losses that the separatists had suffered in recent weeks.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Zo bericht nu.nl:
Oekraïne “draagt de volledige verantwoordelijkheid” voor de vliegramp met vlucht MH17. Dat stelt de Russische minister van Defensie volgens het Franse persbureau AFP. […]
De pro-Russisch rebellen in Oost-Oekraïne lieten dinsdag al snel na de publicatie weten dat het rapport de Oekraïense regering belast. Volgens hen staat de Oekraïense lezing over de ramp bol van de tegenstrijdigheden en worden die door het rapport bevestigd.
“Het is duidelijk dat het een provocatie is van het Oekraïense leger om Rusland en de milities in diskrediet te brengen”, stelt rebellenleider Miroslav Roedenko tegen persbureau Interfax. Welke tegenstrijdigheden volgens hem zijn bevestigd, werd niet duidelijk.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Qua bewijs heb je nu nog steeds net niets, maar toch…
More than a million Ukrainians have been displaced because of the war, the United Nations said in a recent report, and hundreds of thousands of them have found their way into Russia. Faced with that influx, Russia is promoting a huge resettlement program and encouraging refugees to put down roots in far-flung cities across the country.
With promises of work, shelter, pensions and a path to citizenship, the Moscow-sponsored programs are intended to bolster Russia’s image as the benevolent power in the region, embracing Ukrainians who have often fled from government shelling. They also may persuade tens of thousands of Ukrainians never to return home after the conflict ends.
Zo meldt de Volkskrant:
Er is een ‘permanent staakt-het-vuren’ afgekondigd voor Oost-Oekraïne. De Russische president Vladimir Poetin heeft telefonisch overlegd met zijn Oekraïense ambtgenoot Petro Porosjenko, waarna de twee het op grote lijnen eens zijn geworden over hoe uit de Oekraïense crisis te komen. Dat maakte het Russische persbureau Interfax vanmorgen bekend op basis van uitspraken van een woordvoerder van Poetin en wordt bevestigd door Kiev.
De precieze details van het akkoord zijn nog onbekend.
Dankzij de sterk opgeschroefde Russische betrokkenheid van de afgelopen dagen:
Die Nato hat ihre militärische Einschätzung der Lage in der Ostukraine grundlegend geändert. Noch vor einer Woche gingen die Strategen der Allianz davon aus, dass Russland die Separatisten mit verdeckt operierenden Truppen nur deshalb verstärkt hat, weil die prorussischen Rebellen unter Druck der ukrainischen Armee zurückweichen mussten.
Als die Generäle der Allianz dann aber Ende der vergangenen Woche zu einer Krisensitzung über die Lage des Militärs des ukrainischen Präsidenten Petro Poroschenko zusammen kamen, zeichneten sie ein düsteres Bild. “Militärisch ist der Konflikt für Kiew bereits verloren”, konstatierte ein ranghoher Nato-General. Poroschenko, so das Urteil, blieben “eigentlich nur noch Verhandlungen, um seine Männer lebend aus der Zange der Russen abzuziehen”.
Aldus de Volkskrant:
De Europese Unie gaat ‘met spoed’ nieuwe economische sancties tegen Rusland voorbereiden wegens de aanhoudende Russische agressie tegen buurland Oekraïne. Europese regeringsleiders en staatshoofden hebben dat gisteren op hun top in Brussel besloten.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.