Closing Time | Alleen de allenigen

Allenigen zijn niet sneu, maar de maatschappij is nog steeds sterk ingericht op samenstelletjes. Populaire muziek ook. Daar gaat het nog altijd over ‘happy together’. Over het alleen zijn wordt enkel gesmartlapt als een relatie aan diggelen ligt. Als het al over ‘happy alone’ gaat, is het bluffen dat iemand geen last heeft van het feit dat partner de relatie heeft verbroken. Zo van, ‘je doet maar, ik red me wel’. Vanouds is de boodschap vaak: ben je eenmaal een samenstel, houd dat vast! Zoals in ‘Only the lonely’ van Frank Sinatra dat weergaloos gecoverd is door Iggy Pop. For when it's gone you'll know the loneliness The heartbreak only the lonely know https://www.youtube.com/watch?v=emcSWOI0yrg Niet te verwarren met 'Ony the l;onely' van Roy Orbison. Hij zong dat alleen de alleenzamen het gevoel herkennen waar hij last van heeft als zijn lief hem verlaat. There goes my baby / There goes my heart / They're gone forever  / so far apart But only the lonely / Know why / I cry / Only the lonely Bestaat er eigenlijk wel een liedje dat de het allenig zijn verheerlijkt? (En nee, niet met ‘Laat mij maar alleen’ op de proppen komen, want dat ademt toch een negatief soort sikkeneurigheid …)

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Closing Time | Handle with care

Trump mag het ‘I won’t back down’ van Tom Petty niet gebruiken ter meerdere eer gen glorie van zichzelf. Volstrekt logisch want dat nummer beoogt heel iets anders dan waar Trump voor staat.

Nu kunnen we dat nummer vanavond wel voor u opvoeren, maar ’Handle with care’ lijkt ons toepasselijker in deze tijden.

Het origineel is van The  Traveling Wilburys, bijeen geraapt door George Harrison en Jeff Lynne. Het bandje bestond verder uit…

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Closing Time | Sweet dreams baby

Wat later dan gewoonlijk gaan we wat mainstreamen. Om u reeds nu een goede nacht te wensen. Sweet dreams baby, van Roy Orbison. Met medewerking van Bruce Springsteen, Tom Waits, Elvis Costello, Bonnie Raitt, K.D. Lang en nog wat zo bekendheden. Doet het altijd goed, zo’n line up, gezellig aan het jammen…..