Ieder mens maakt fouten. Laten we eens ophouden met voortdurend het hoofd te eisen van politici die in opspraak komen "5,4,3,2,1...JAAAHHHHHHHH!!!" Vanaf dat moment had de Rijnmondse politie mijns inziens alle recht om hun dienstwapens leeg te schieten op een schuimbekkende menigte die, stijf van pillen, coke en drank, uit was op "jodenbloed". Dat gebeurde ook, maar verbazend genoeg viel er slechts 1 dode. Als je de huiveringwekkende beelden terugkijkt, kan je niets anders dan respect hebben voor de relatieve kalmte van de betrokken agenten, en van de gedisciplineerdheid tegenover een enorm overtal aan barbaren. De huidige ophef over de rellen in Hoek van Holland toont één ding mooi aan: we zijn in Nederland wel heel erg bezig om mekaar de maat te nemen. De eerste vraag die op de radio werd gesteld na de presentatie van het COT-rapport over de rellen was: "Wie moet hier nou de verantwoordelijkheid voor nemen?" Er werd natuurlijk bedoeld: 'Wie moet er opstappen?'
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
“Ik ben niet boos, ik ben razend” (Ahmed Aboutaleb, burgervader van Rotterdam).
Ja, razend zou je ervan worden. Als burgervader dan. Zo slecht werd Ahmed Aboutaleb geïnformeerd over het uit de hand gelopen strandfeest in Hoek van Holland. Te laat uit bed gebeld, geen communicatie met zijn eigen politiechef: Aboutaleb kreeg geen enkele kans om voor burgervader te spelen. En de voetbalhooligans die verantwoordelijk waren voor de rellen? Die lopen nog steeds vrij rond. Zelfs elf dagen na de rellen is er nog niemand opgepakt. Pisnijdig zou je ervan worden. Als burgervader dan.
De meningen over het gedwongen vertrek van bruggenbouwer Tariq Ramadan zijn in twee kampen te verdelen. Het ‘pro-Ramadan’ kamp roemt zijn ‘bruggenbouwers kwaliteiten’. De contra’s vinden hem een wolf in schaapskleren. Volgens de contra’s zou Ramadan voor een Westers publiek een liberale Islam voorstaan, maar voor eigen (Arabische) parochie heel anders preken. Zo zou hij antivrouw, antihomo en antidemocratisch zijn. De pro’s denken hier uiteraard heel anders over: Ramadan zou moslims willen helpen samen te leven in een Westerse democratie. Directe aanleiding om Ramadan te ontslaan is zijn bijdrage aan de door het Iraanse regime gesteunde en gefinancierde Press TV. Ramadan zou volgens de contra’s met geen woord over de demonstraties hebben gerept, de pro’s, u raadt het al, denken daar anders over. Wie heeft er nu gelijk in deze verbale moddergooiwedstrijd? Is Ramadan nu wel of niet terecht ontslagen?
Beeldspraak
Zowel de pro’s als de contra’s gebruiken voor de hand liggende beeldspraak om hun betoog kracht bij te zetten. Eerst maar de pro’s. In een artikel van de Volkskrant van gisteren, met als kop “Alle bruggen van Ramadan verpulverd”, roemen Mohammed Benzakour en een trits hoogleraren de kwaliteiten van Ramadan. Dat Ramadan met dubbele tong zou spreken is volgens hen pure laster: er zou geen enkel bewijs voor zijn. Ramadan is dé perfecte bruggenbouwer en staat een democratische, gematigde islam voor. Het artikel heeft iets weg van een eigentijdse hagiografie. Men eindigt de lofzang als volgt: “Hoe het lot van een briljante, prikkelende en originele Nietzschekenner en debater (in twee jaar tijd nam Ramadan deel aan 74 lezingen en debatten) werd bezegeld door een paar lokale brekebeentjes”. Bij het lezen van zoveel loftuitingen bekruipt mij een sceptisch onderbuikgevoel. Is Ramadan werkelijk deze geniale heilige? Is hij werkelijk ontslagen, na een racistische lastercampagne?
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
“Bij verkiezingen moet elke zweem van twijfel worden weggenomen. Om de partijdigheid te waarborgen zou het tellen kunnen gebeuren onder toeziend oog van een ombudsman.”
Twee oud-burgemeesters van Rotterdam vragen om een hertelling met onafhankelijk toezicht. Dat lijkt me een zeer gewenste stap. Je kunt hier niet zorgvuldig genoeg mee omgaan. En mocht er sprake zijn van fraude, dan dient het stevig aangepakt te worden.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Je krijgt alleen nog geld als je iets doet.
Het nieuwe geluid van de PvdA bij monde van de Rotterdamse wethouder Dominic Schrijer. Wat nou uitkering? Werken zal je, anders krijg je geen centjes.
We zijn wel benieuwd hoe hij al die banen gaat creëren. Hoewel er in Rotterdam natuurlijk genoeg tijd gevuld kan worden met het elkaar in de gaten houden.
“Er is voor dit project niets meer aan te doen. Dit beetje extra zijn we kwijt. We moeten als gemeente lessen leren en deze risico’s niet meer nemen maar bij de ontwikkelaar neerleggen.”
De Rotterdamse blunderput wordt weer duurder. GroenLinks raadslid Arno Bonte vindt dat de overheid de risico’s van dit soort grote projecten niet meer moet dragen. Is dat een realistische gedachte of niet?
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
