Goud & Geld

In Amerika is de waarde van geld altijd onderdeel geweest van politiek debat. Nu recent zijn er voorstellen om terug te keren naar de goud standaard. In een debat bij het satirische nieuwsprogramma 'The Colbert Report' verdedigde Ron Paul, het meest libertarische lid van de House of Representatives, de herintroductie van goud als geld. De discussie over de basis van geld is een lang lopende in de Verenigde Staten: geruime tijd ging de discussie over de vraag of de waarde van de dollar gebaseerd moet zijn op goud, zilver of beide. Er werd uiteindelijk voor goud gekozen: decennialang kon je altijd een dollar in wisselen voor een vaste hoeveelheid goud. In 1971 schafte de Republikeinse president Nixon de relatie tussen de waarde van goud en de waarde van de dollar af en werd de dollar een vrij bewegende munt. De reden was dat de Verenigde Staten niet genoeg goud meer in voorraad had om de vraag naar goud aan te kunnen, op het moment dat het vertrouwen in de Amerikaanse economie af nam. Sindsdien is de dollar een vrije munt waarvan de waarde wordt bepaald door het monetaire beleid van de Federal Reserve. Het is geld gebaseerd op vertrouwen waar geen echte harde waarde tegenover staat.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Mark Ames vs. Glenn Greenwald (via rassenrellen)

ACHTERGROND - De zeer onfraaie rassenrellen van 1992 in Los Angeles hadden een zeer onfraaie aanleiding, en riepen op hun beurt ook weer enkele zeer onfraaie reacties van politici op. Mark Ames diept er een aantal op. Het hele politieke establishment – van Democraten, Republikeinen én Libertariërs – bleek in staat onfraai te reageren.

Vooral die laatsten moeten het echter ontgelden, en dan met name Ron Paul, die zich misschien inderdaad wel het minst fraai van allen uitliet. Zo sprak hij in zijn nieuwsbrieven van destijds over “animals” en gaf zijn lezers zelfs advies over hoe je wegkomt met het doodschieten van een jonge relschopper:

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.