Closing Time | The Trials of Harrison Hayes

https://www.youtube.com/watch?v=nJrT5V0hxFs The Willard Grant Conspiracy echt, een wereldband. Ze raakten iets bij mij. Ik heb hier al vaker over hen geschreven: dat je nooit dezelfde band op het podium aantrof als je een kaartje had gekocht. Dan waren ze met hun twaalven, dan stonden ze met maar zes muzikanten op het podium. Dan hadden ze weer een gastzangeres uit hun voorprogramma die met hen meezong. Dan deden ze weer iets helemaal akoestisch. Dan brachten ze een lief liedje uit hun repertoire in een rockversie.  Robert Fisher was de centrale man in het geheel. Hij was de zanger en hij was ook niet echt over het hoofd te zien: groot, rijzig, baardig, met een bril. En wat een stem had hij. Hij overleed veel te vroeg. Ik heb nog, als ik eraan denk, spijt,  spijt, aan die keer dat ik met mijn boodschappenmandje in de rij stond voor de kassa van de Edah (En hoe lang is dat geleden, de Edah?) in mijn provincieplaatsje. En voor mij in de rij stond een klant, groot, lijvig, bril- en baarddragend, en hij converseerde met de caissière in het Engels. Het duurde even totdat ik het doorhad. Ik stond in de rij bij de EDAH met Robert Fisher voor me. Dat was er aan de hand. En toen ik thuiskwam, en de boodschappentas op de tafel zette, zei ik: ‘Beetje raar verhaal, maar volgens mij stond ik in net de rij bij de Edah, achter Robert Fisher.’

Door: Foto: Ted (cc)

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.