Met enige regelmaat biedt Sargasso ruimte voor gastredacteuren. Vandaag een stuk van HansR. In de aanloop naar de europese grondwet van 2003 heeft een felle strijd gewoed over de zin in de preambule die zegt dat de wortels van Europa christelijk zijn. Die discussie eindigde in de verwijdering van die verwijzing naar het christendom als basis van Europa en de afwijzing van de grondwet in de referenda van Franrijk en Nederland. Maar niets is blijvend en op 24 maart j.l. heeft paus Benedictus XVI de discussie over de religieuze basis van Europa opnieuw aangezwengeld op een bijeenkomst van 400 gedelegeerden van Europese episcopaten, lekenbewegingen en andere kerken die waren uitgenodigd door de Bisschoppelijke commissie voor Europa (COMECE) in verband met de 50e verjaardag van het verdrag van Rome. In Nederland lijkt die discussie minder aan de orde dan elders in Europa. Italie en Spanje maar zeker ook de nieuwe Europese staten zijn sterk Rooms katholiek en de invloed van de Kerk is daar groot. Vele malen groter dan wij ons in Nederland voor kunnen stellen. In Frankrijk is het een uiterst gevoelig punt na de Franse revolutie en met de scheiding van Kerk en staat nog zo vers in het geheugen (1905).
„Ik zie de dood als een nauw poortje, waar je doorheen moet, als een ultiem eenzaam avontuur waar je doorheen moet, als een dodelijk eenzaam avontuur. Daar moeten we allemaal doorheen. Daarom hoef je niet naar de dood te verlangen” (Telegraaf)
Kardinaal (demissionair aartsbisschop) Simonis toont zijn gevoel over die ene akelige bottleneck in het eeuwige leven.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Het christendom in één zin luidt: ‘Een goede Jood is een dode Jood.’ De rest is voetnoten. Zonder christendom was het moderne anti-semitisme en dus ook het nazisme ondenkbaar geweest.
Het staat er natuurlijk wel mooi, zo zwart op wit in de laatste VPRO-gids, maar de vraag is of je het ook kan bewijzen. In elk geval kan je niet bewijzen dat het niet zo is. De vraag of in de geschiedenisklassen niet ook de andere kant van het verhaal moet worden verteld, schorten we nog even op. Bovenstaand citaat is namelijk afkomstig van een columnist en we moeten het dus eerst over de vorm hebben. En natuurlijk: dat je alles mag zeggen, betekent nog niet dat je ook alles hoeft te zeggen (vindt ook onze koningin!).
Uiteraard mag de schrijver Yasha (een pseudoniem van Arnon Grunberg) nu niet meteen worden vermoord om zijn provocatie, maar oei wat is het onverstandig om juist hier, in onze gepolariseerde polder, en juist nu, anno-na-9/11, mensen zo in hun diepste overtuiging te beledigen. En dat terwijl hij al gewaarschuwd was door diverse brieven van boze christenen na zijn ook niet mis te verstane schrijfsel in het periodiek van Amnesty International:
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Evolution for ID-iots