Zonnige Zomerse vergeZichten – aankondiging

In de zomertijd ligt de politiek stil, en dan betaalt Soros de redacteuren van Sargasso niets voor het schrijven van de links manipulatieve stukjes. En om dan te voorkomen dat alles hier stil valt, hebben we menig zomer een reeks zomerse specials. Waarbij we vrijuit kunnen schrijven. En dat gaat het beste met een thema. Deze zomer is het thema dus Zonnige Zomerse vergeZichten. Het kabinet is gevallen, verkiezingen komen er aan. Maar progressief (liever die term dan links) Nederland zit een beetje in de versukkeling. De oude idealen zijn sleets, de nieuwe idealen nog niet merkbaar. En dus gaan we in deze reeks wat nieuwe en soms wat opgefriste progressieve idealen met u delen. Vooral progressief en vooral optimistisch en dus zonnig. Net op tijd om als vulling te dienen voor de nieuwe verkiezingsprogramma's. Maar vooral ook als inspiratie voor een pakkende progressieve politiek als tegenwicht van het negatieve, afbrekende en uitsluitende rechts-conservatieve beleid van de laatste decennia. Voorwaarts kameraden, naar een betere wereld voor iedereen! Oh, en mocht u zelf ook inspiratie hebben, nodigen we u van harte uit een bijdrage te leveren. Gewoon even mailtje sturen. Wees welkom!  

Door:

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weer een nieuw tijdperk voor Sargasso

MEDEDELING - Gisteren hebben we afscheid genomen van Jeroen Laemers als hoofdredacteur van Sargasso. De paar uren die hij door Sargasso betaald kreeg voor het doen van het hoofdredacteurschap kwamen steeds meer in de knel door andere werkzaamheden.
Na een jaar waarin kwaliteit en continuïteit gewaarborgd waren, valt er nu een gat.

Het bestuur heeft geconstateerd dat de inkomsten, grotendeels uit advertenties en een beetje uit donaties, eigenlijk onvoldoende zijn om nogmaals op zoek te gaan naar professionele invulling van de plek die Jeroen achterlaat.
Er is dan ook besloten om weer terug te gaan naar hoe we ooit zijn begonnen. Met een volledig vrijwillige redactie waarin een aantal mensen af en toe wat extra doen.
Daarmee komt er dan ook voor nu een eind aan de poging om van Sargasso een echt professioneel blog te maken, zoals we ons in 2011 hadden voorgenomen.

Door deze stap zal het mogelijk tijdelijk wat leeg zijn alhier. We moeten weer even overschakelen van de relatieve luxe van een hoofdredacteur die iedereen dagelijks achter de broek zat naar het eigen initiatief van al die vrijwilligers hier die ook elders druk zijn.
En tegelijkertijd gaan we kijken hoe we, misschien op geheel andere wijze, ervoor kunnen zorgen dat dit inmiddels alweer ruim 13 jaar oude weblog haar plek in de toekomst kan behouden.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.